Poselski projekt ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego

4
uznanie, że dany środek stanowi pomoc publiczną nie ma wpływu fakt, że usługi
są świadczone wyłącznie w kraju (por. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia
7 marca 2002 r. w sprawie C-310/99 Włochy przeciwko Komisji, pkt 85).
Dodatkowo Trybunał Sprawiedliwości wskazuje, że dla uznania, że występują
zakłócenia konkurencji i wpływ na wymianę handlową nie jest konieczne
wykazanie ich faktycznego występowania, wystarczy wskazanie możliwości ich
wystąpienia (wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 czerwca 2000 r. w
połączonych sprawach T-298, 312, 313, 315, 600-607/97 Alzetta Mauro i inni
przeciwko Komisji, punkty 76 – 79). Ponadto, zgodnie z orzecznictwem
Trybunału Sprawiedliwości, za zakłócenie konkurencji i wpływ na wymianę
handlową może być uznane wzmocnienie pozycji rynkowej wspomaganego
przedsiębiorstwa (wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 17 września 1980 r.
w sprawie C-730/79 Philip Morris-Holland BV przeciwko Komisji, pkt 11), a za
takie można uznać sfinansowanie przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu
terytorialnego nabycia nieruchomości. Stopień wpływu na handel i stopień
zakłócenia konkurencji nie ma znaczenia dla dokonania oceny, czy w danym
przypadku wchodzi w grę pomoc publiczna (H. v. d. Groeben (red.), Kommentar
zum Vertrag über die Europäische Union und zur Gründung der Europäischen
Gemeinschaft, Baden-Baden 2004, t. 2, s. 1010 i n.). Pod uwagę brane jest każde
wsparcie, niezależnie od jego wysokości (wyrok Trybunału Sprawiedliwości z
dnia 21 marca 1990 r. w sprawie C-142/87 Belgia przeciwko Komisji, pkt 43).
Wsparcie przewidziane w projekcie ustawy niewątpliwie faworyzuje niektóre
spółki względem innych podmiotów uprawnionych do założenia lotniska, np.
względem spółek kapitałowych z udziałem kapitału zagranicznego. Tym samym
różnicuje ich pozycję na rynku w stosunku do zagranicznych podmiotów
świadczących usługi z zakresu ochrony zdrowia oraz krajowych niepublicznych
zakładów opieki zdrowotnej.

Wykonaniu art. 88 ust. 3 TWE służy na gruncie polskiego prawa
krajowego ustawa z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach
dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, ze zm.; dalej:
ustawa). Ustawa przewiduje następującą procedurę. Stosownie do art. 12 ust. 1
ustawy, projekty programów pomocowych (programem pomocowym jest np.
projekt ustawy przewidujący udzielanie pomocy publicznej), w tym
przewidujących udzielanie pomocy w ramach wyłączeń grupowych, wymagają
uzyskania opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Opinia powinna zawierać m.in. stanowisko, czy projekt przewiduje udzielanie
pomocy publicznej, stanowisko w sprawie zgodności pomocy publicznej ze
wspólnym rynkiem, propozycje zmian przedstawione w celu zapewnienia
zgodności postanowień projektu ze wspólnym rynkiem, stanowisko w sprawie

1 Ze względu na przedmiot opracowania uwagi dotyczą wyłącznie trybu notyfikowania pomocy publicznej
przyznawanej na podstawie programów pomocowych (np. projektów ustaw); kwestie związane z notyfikacją
pomocy indywidualnej są nieistotne z punktu widzenia niniejszego opracowania.

5
obowiązku notyfikacji projektu. Zgodnie z art. 16a ustawy, w przypadku
projektu ustawy będącej programem pomocowym opracowanym przez podmiot
niebędący organem administracji publicznej (np. Sejm), o opinię i przekazanie
do Komisji Europejskiej projektu w celu dokonania jego notyfikacji występuje
organ właściwy na podstawie Regulaminu Sejmu. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2
Regulaminu Sejmu organem tym jest Marszałek Sejmu. Prezes UOKiK
zobowiązany jest wydać opinię dotyczącą programu pomocowego w terminie 21
dni od dnia otrzymania wniosku. Dokonanie notyfikacji projektu pomocowego
wymaga zgody Rady Ministrów, wyrażanej w formie uchwały, po zapoznaniu
się z opinią Prezesa UOKiK (art. 16 ustawy).

Oceniając kwestie obowiązku notyfikacyjnego z art. 88 ust. 3 TWE
należy podkreślić, że konsekwencją udzielania pomocy przez państwo
niezgodnie z zasadami określonymi w prawie UE jest konieczność zwrotu
otrzymanej bezprawnie pomocy publicznej wraz z odsetkami. Zagadnienia te
reguluje rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiające szczegółowe
zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (obecnie jest to art. art. 87 TWE; Dz.
Urz. WE L 83 z 27.3.1999 r., s. 1).

IV. Konkluzje
Poselski projekt ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i
realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego jest niezgodny z
prawem Unii Europejskiej w zakresie, w jakim przewiduje udzielanie pomocy
państwa niektórym podmiotom zakładającym lotniska użytku publicznego (art.
29 projektu). W tym zakresie projekt wymaga zasięgnięcia opinii Prezesa
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta i ewentualnie notyfikowania
Komisji Europejskiej.
W pozostałym zakresie projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej,
w szczególności z dyrektywą Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w
sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i
prywatne na środowisko naturalne.

Opracował: Zespół Prawa Europejskiego
Akceptował: Dyrektor Biura Analiz Sejmowych

Michał Królikowski
Deskryptory Bazy REX: Unia Europejska, lotniska, ochrona środowiska
Warszawa, 29 września 2008 r.
BAS-WAEiM-2509/08
Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej


Opinia prawna
dotycząca możliwości uznania przedstawionego poselskiego projektu
ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w
zakresie lotnisk użytku publicznego (przedstawiciel wnioskodawców: poseł
Stanisław mijan) za projekt ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej
w rozumieniu art. 95a ust. 1 Regulaminu Sejmu

Stosownie do art. 95a ust. 1 Regulaminu Sejmu, projektem ustawy
wykonującym prawo Unii Europejskiej jest projekt ustawy mający na celu
wykonanie prawa Unii Europejskiej.
Przedstawiony poselski projekt ustawy o szczególnych zasadach
przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego
określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie lotnisk użytku
publicznego, zasady nabywania nieruchomości na lotniska użytku publicznego
przez zakładających lotniska użytku publicznego oraz organy właściwe w tych
sprawach. Projekt przewiduje, że decyzję o zezwoleniu na realizacje inwestycji
lotniska użytku publicznego wydawać będzie wojewoda.
Przedstawiony projekt ustawy jest wprawdzie objęty zakres regulacji
prawa Unii Europejskiej, ale nie ma na celu wykonania jakiegokolwiek przepisu
prawa Unii Europejskiej. Nie ma zatem podstaw, by uznać go, w trybie art. 95a
ust. 3 Regulaminu Sejmu, za projekt ustawy wykonującej prawo Unii
Europejskiej

Opracował: Zespół Prawa Europejskiego
Akceptował: Dyrektor Biura Analiz Sejmowych




Michał Królikowski


Deskryptory Bazy REX: Unia Europejska, lotniska, ochrona środowiska
Warszawa, 9 października 2008 r.
Stanisław mijan
Przedstawiciel wnioskodawców

Szanowny Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu RP


Szanowny Panie Marszałku,

W imieniu wnioskodawców składam autopoprawkę do projektu ustawy o szczególnych
zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego:


Proponuję art. 29 projektu ustawy nadać brzmienie:


„Art. 29. Koszty nabycia nieruchomości na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku
publicznego, w tym odszkodowania, są finansowane ze środków zakładającego lotnisko.”


Z poważaniem,



UZASADNIENIE


Treść art. 29 w pierwotnym brzmieniu projektu miała następujące brzmienie:

„Art. 29. Koszty nabycia nieruchomości na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku
publicznego, w tym odszkodowania, są finansowane ze środków zakładającego lotnisko, a w
przypadku zakładających lotnisko, o których mowa w art. 55 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 3
lipca 2002 r. - Prawo lotnicze, oraz spółki handlowej, o której mowa w art. 55 ust. 2 pkt 3 tej
ustawy, jeżeli jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa albo jednoosobową spółką jednostki
samorządu terytorialnego – koszty te są finansowane przez Skarb Państwa albo jednostkę
samorządu terytorialnego.”.

W związku z powyższą treścią przepisu mogły zaistnieć uzasadnione wątpliwości co do jego
zgodności z prawem Unii Europejskiej w zakresie potencjalnego naruszenia przepisów
dotyczących udzielania pomocy publicznej. Wątpliwości te wynikały z tego, że art. 29 w
pierwotnym brzmieniu proponował, aby koszty nabycia nieruchomości na realizację
inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego, w tym odszkodowania, były finansowane
ze środków Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego w przypadku
zakładających lotnisko, o których mowa w art. 55 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r.
- Prawo lotnicze, oraz spółki handlowej, o której mowa w art. 55 ust. 2 pkt 3 tej ustawy.
Rozwiązanie to potencjalnie mogło stawiać jednoosobowe spółki Skarbu Państwa lub
samorządu terytorialnego w korzystniejszej sytuacji niż inne spółki handlowe zarejestrowane
w Polsce. Aby uniknąć zastrzeżeń związanych z potencjalnym naruszeniem prawa Unii
Europejskiej zaproponowano nowe brzmienie art. 29 projektu ustawy, zgodnie z którym
koszty nabycia nieruchomości na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku
publicznego, w tym odszkodowania, będą finansowane wyłącznie ze środków zakładającego
lotnisko. W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że projektowana regulacja (projekt ustawy
wraz z autopoprawką) jest zgodna z prawem Unii Europejskiej, w tym w szczególności z
dyrektywą Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków
wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne.
Proponowana autopoprawka nie pociąga za sobą obciążeń budżetu państwa lub budżetów
jednostek samorządu terytorialnego. Proponowana autopoprawka nie wymaga wydawania
aktów wykonawczych, a więc wymóg określony w art. 34 ust. 1 pkt 6 Regulaminu Sejmu nie
wymaga w przedmiotowym przypadku spełnienia.
Należy zakładać, że zgodnie z art. 34 ust. 3 regulaminu Sejmu Marszałek Sejmu przed
skierowaniem do pierwszego czytania skieruje niniejszą autopoprawkę wraz z projektem
ustawy do konsultacji w trybie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach.