Rządowy projekt ustawy o Komitecie Stabilności Finansowej

widualnych (jednostkowych) instytucji finansowych, a nie dane
osobowe w rozumieniu ustawy o ochronie danych osobowych.
Jeżeli chodzi o art. 13 dot. zmian w ustawie o NBP, to wprowadze-
nie zapisu ustawowego odnoszącego się do działań NBP na rzecz
stabilności systemu finansowego jest zgodne z praktyką międzyna-
rodową, która wskazuje, że wiele banków centralnych na świecie
ma zapisane ustawowo zadania wspierania stabilności finansowej,
również banki centralne z Unii Europejskiej (w tym banki centralne
nowych państw członkowskich, które przystąpiły do UE wraz
z Polską). Wynika to z faktu, że utrzymywanie stabilności systemu
finansowego jest jednym z najważniejszych, obok dbania o stabil-
ność cen, celów banków centralnych, w tym NBP. Oba cele są ze
sobą powiązane, gdyż system finansowy odgrywa bardzo ważną
rolę w transmisji impulsów polityki pieniężnej do sfery realnej,
a niestabilność systemu finansowego może utrudnić skuteczne
prowadzenie polityki pieniężnej. Zaangażowanie NBP w
utrzymywanie stabilności systemu finansowego wynika też z
powierzenia mu zadania organizacji rozliczeń pieniężnych, a
warunkiem sprawnego funkcjonowania systemów płatniczych jest
stabilne funkcjonowanie współtworzących je instytucji
finansowych. Ponadto proponowany zapis art. 13 stanowi w
pewnym stopniu usankcjonowanie stanu faktycznego, gdyż,
wzorem innych banków centralnych na świecie, NBP regularnie
monitoruje i analizuje stabilność krajowego systemu finansowego,
czego efektem są m.in. publikowane cyklicznie od 2001 r. Raporty
o stabilności systemu finansowego (ostatni z czerwca 2008 r.).
Generalnie, bez odpowiedniego zapisu ustawowego o działaniu
NBP na rzecz stabilności systemu finansowego, udział NBP w
Komitecie Stabilności Finansowej byłby ograniczony, gdyż
instrumenty jakimi obecnie dysponuje NBP umożliwiają mu
działanie jedynie w sytuacji kryzysu płynności, a nie istnieją

6
a nie istnieją przepisy, które explicite dawałyby NBP możliwość
współpracy z innymi instytucjami, tzw. sieci bezpieczeństwa finan-
sowego (safety net) na innych etapach kryzysu, albo gdy kryzys ma
charakter systemowy i zagrożona jest wypłacalność banków lub ca-
łego systemu bankowego. Tę lukę prawną wypełniają zmiany
ustawowe proponowane w art. 13 niniejszego projektu.
Jeżeli zaś chodzi o art. 15, dodający nowy art. 17a w ustawie o
nadzorze nad rynkiem finansowym, to ma on na celu zagwaranto-
wanie odpowiedniej wymiany informacji między Przewodniczą-
cym KNF a pozostałymi członkami Komitetu. Jest to przepis po-
dobny do art. 17 ust. 1 ustawy o nadzorze nad rynkiem finanso-
wym, z tym że proponowany art. 17a wynika z konieczności reali-
zacji ustawowego celu działalności i zadań Komitetu, a art. 17 ust.
1 wynika z konieczności realizacji zadań zapisanych w ustawie o
nadzorze nad rynkiem finansowym i ustawie o NBP.
Art. 14. W artykule tym proponuje się zmiany ustawy o finansach publicznych
tworząc podstawę prawa materialnego umożliwiającą Ministrowi Finan-
sów uzyskiwanie danych niezbędnych do procesu zarządzania długiem
Skarbu Państwa.
Dane dotyczące sytuacji finansowych banków krajowych uczestniczą-
cych w systemie Dealerów Skarbowych Papierów Wartościowych
(DSPW) są Ministrowi Finansów niezbędne do oceny ryzyka kredyto-
wego banków przy zawieraniu z nimi transakcji związanych z zarządza-
niem długiem. Banki krajowe, przystępując do konkursu na pełnienie
funkcji DSPW, wyrażają zgodę na udostępnianie przez NBP Ministrowi
Finansów lub osobom przez niego upoważnionym danych służących do
oceny wiarygodności kredytowej banku (Regulamin pełnienia funkcji
DSPW).
Narodowy Bank Polski gromadzi i przetwarza informacje o sytuacji fi-
nansowej banków krajowych. Zgodnie z obecnie obowiązującymi prze-

7
pisami art. 23 ust. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym
Banku Polskim (Dz. U z 2005 r. Nr 1, poz. 2, z późn. zm.) Prezes NBP
może udostępnić te dane innym podmiotom, w tym Ministrowi Finansów
(szczegółowe zasady i tryb udostępniania określa Zarząd NBP).
Ministerstwo Finansów może otrzymywać przedmiotowe dane bezpo-
średnio do banków, ale oznacza to powielenie działań realizowanych
przez NBP i dodatkowo zwiększenie obowiązków sprawozdawczych
banków. Znowelizowane przepisy ustawy o NBP oraz ustawy o finan-
sach publicznych pozwolą na otrzymywanie od NBP danych o bankach
w formie zestandaryzowanej umożliwiającej porównanie zarówno wyni-
ków w poszczególnych okresach sprawozdawczych, jak i poszczegól-
nych podmiotów. Ponadto należy zaznaczyć, że dane te są niezbędne do
oceny ryzyka kredytowego transakcji zawieranych przez Ministra Finan-
sów z tymi podmiotami, w ramach zarządzania długiem Skarbu Pań-
stwa. Biorąc powyższe pod uwagę, dane te są istotne z punktu widzenia
bezpieczeństwa finansów publicznych. Ze względu na cykl aktualizacji
limitów zachodzi konieczność regularnego otrzymywania danych
w okresach kwartalnych (wg stanu na koniec kwartału).
Art. 16. Artykuł ten określa datę wejścia w życie przepisów ustawy (po upływie
14 dni od dnia ogłoszenia).


8
OCENA SKUTKÓW REGULACJI


1. Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny
Niniejszy projekt ustawy oddziałuje w szczególności na następujące pod-
mioty:
– Ministerstwo Finansów,
– Narodowy Bank Polski,
– Komisja Nadzoru Finansowego.
2. Wpływ aktu normatywnego na dochody i wydatki budżetu i sektora pu-
blicznego
Wejście w życie projektowanych przepisów nie spowoduje zmniejszenia
dochodów ani zwiększenia wydatków budżetu państwa i budżetów jedno-
stek samorządu terytorialnego.
3. Wpływ aktu normatywnego na rynek pracy
Wejście w życie ustawy nie wpłynie na rynek pracy.
4. Wpływ aktu normatywnego na konkurencyjność gospodarki i przedsiębior-
czość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw
Projektowane rozwiązania ustawy mają na celu utrzymanie stabilności kra-
jowego systemu finansowego, będącego kluczowym elementem całej go-
spodarki. Stabilność systemu finansowego zapewnia stabilność źródeł fi-
nansowania dla przedsiębiorstw, zapewniając tym samym odpowiednie wa-
runki dla ich funkcjonowania i rozwoju.
Działania podejmowane w związku z realizacją ustawowych zadań Komite-
tu, mające na celu utrzymywanie stabilności finansowej i zapobieganie kry-
zysom finansowym, powinny przyczynić się do zwiększenia konkurencyj-
ności Polski w obrocie dokonywanym na rynku finansowym.

9
5. Wpływ aktu normatywnego na sytuację i rozwój regionalny
Regulacje projektu ustawy nie będą miały wpływu na sytuację i rozwój re-
gionalny.
6. Wskazanie
źródeł finansowania
Realizacja założeń projektu ustawy nie wiąże się z koniecznością ustano-
wienia dodatkowych źródeł i nie powoduje obciążenia strony wydatkowej
budżetu państwa.
7. Konsultacje
społeczne i informacje
Wstępny projekt ustawy został przygotowany przez Ministerstwo Finansów
we współpracy z Urzędem Komisji Nadzoru Finansowego i Narodowym
Bankiem Polskim (luty i marzec 2008 r.). Na podstawie uwag zgłoszonych
przez UKNF i NBP, Ministerstwo Finansów opracowało projekt ustawy
o Komitecie Stabilności Finansowej, w którym uwzględniono zdecydowa-
ną większość uwag NBP i KNF dotyczących kwestii współpracy na rzecz
stabilności finansowej, a nie uwzględniono tych uwag (zgłoszonych głów-
nie przez NBP), które dotyczyły innych kwestii, jak np. uprawnienia nad-
zorcze NBP i KNF (licencje bankowe, kontrole w bankach), skład KNF
i sposób powoływania jej członków itp. Kwestie te nie miały bowiem bez-
pośredniego związku z projektowaną ustawą.
Projekt ustawy był następnie przedmiotem uzgodnień wewnątrzresortowych
w Ministerstwie Finansów (w kwietniu 2008 r.) i uzgodnień międzyresor-
towych (w maju 2008 r.).
W trybie uzgodnień międzyresortowych projekt ustawy został poddany sze-
rokim konsultacjom społecznym. Był on opiniowany m.in. przez Komisję
Nadzoru Finansowego, Narodowy Bank Polski, Bankowy Fundusz Gwa-
rancyjny, Związek Banków Polskich, Krajowy Związek Banków Spółdziel-
czych, Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową, Giełdę
Papierów Wartościowych w Warszawie S.A., Krajowy Depozyt Papierów
Wartościowych S.A., Izbę Domów Maklerskich, Polskie Stowarzyszenie

10