Egzekucja wierzytelności z samochodu dłużnika

Przeczytaj także: Upadłość przedsiębiorcy jako szansa inwestycyjna

Aby zobrazować to przykładem przyjmijmy, że egzekwowana wierzytelność wynosi 15 000 zł. Został zajęty samochód dłużnika, którego wartość komornik oszacował na kwotę 10 000 zł. Dwa terminy licytacji nie doszły do skutku ze względu na brak nabywców. Wierzyciel może więc złożyć wniosek o przejęcie samochodu dłużnika na własność. Może to uczynić również po pierwszej bezskutecznej licytacji, ale wtedy musi zapłacić cenę nabycia w kwocie 3/4 wartości szacunkowej samochodu, czyli 7 500 zł. Po drugim terminie bezskutecznej licytacji wierzyciel powinien uiścić już tylko 1/2 wartości szacunkowej samochodu, czyli 5 000 zł. Żeby jednak nie ponosić kolejnych kosztów wierzyciel może zaliczyć swoją wierzytelność na cenę nabycia samochodu.

W tym przypadku wierzyciel może zaliczyć 5 000 zł swojej wierzytelności na cenę nabycia samochodu. Tym samym wierzytelność w stosunku do dłużnika zmniejsza się o 5 000 zł, czyli do kwoty 10 000 zł. Wierzyciel jednocześnie nabywa własność samochodu dłużnika za 1/2 jego wartości. Jest to bardzo opłacalne, ponieważ przejmuje się własność samochodu za stosunkowo niską cenę, bo tylko za 1/2 jego wartości szacunkowej. Wartość szacunkowa samochodu jest w praktyce również niższa niż na wolnym rynku, po to by komornik szybko sprzedał zajęty samochód. Wierzycielowi pozostaje w tym przypadku jesz-cze wierzytelność o wartości 10 000 zł.

Profit jaki może uzyskać wierzyciel przy przejęciu samochodu dłużnika za 1/2 jego wartości szacunkowej jest taki, że może sprzedać samochód na wolnym rynku za cenę wyższą niż cena, za którą go nabył. Przy czym wierzyciel nadal zachowuje w tym przypadku swoją wierzytelność w kwocie 10 000 zł, którą może uzyskać z innych składników majątku dłużnika.

Podkreślić należy, że zaliczenie swojej wierzytelności na cenę nabycia jest możliwe tylko wtedy, gdy nabywca jest jedynym wierzycielem egzekwującym, albo jeżeli cena nabycia wystarcza na zaspokojenie wszystkich wierzycieli egzekwujących wraz z kosztami egzekucji.

To samo dotyczy udziału we współwłasności samochodu. Częstokroć bowiem samochód jest we współwłasności dłużnika, np. z jego małżonką. Wówczas również zaleca się przeprowadzenie dwóch terminów licytacji, by zmniejszyć wartość udziału dłużnika we współwłasności samochodu. Następnie trzeba przejąć na własność udział dłużnika w tymże samochodzie. Kolejnym etapem postępowania w takim przypadku jest wystąpienie do sądu z wnioskiem o zniesienie współwłasności samochodu poprzez sprzedaż samochodu lub przyznanie jego własności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty drugiego współwłaściciela.

W praktyce najczęstsza jest sytuacja, że samochód dłużnika jest we współwłasności z osobą trzecią. Dwie licytacje udziału w samochodzie dłużnika najczęściej nie dochodzą do skutku, bo nikt nie chce kupić udziału we współwłasności samochodu. Wówczas jeśli wierzyciel nie złoży wniosku o przejęcie udziału we współwłasności samochodu w ciągu dwóch tygodni od powiadomienia przez komornika o bezskuteczności egzekucji z tego udziału to komornik z urzędu umorzy postępowanie z tego udziału. Tak samo będzie również w przypadku braku wniosku o przejęcie całego samochodu.

Jest to nie wiedzieć czemu bardzo częsta sytuacja, że postępowanie jest umarzane, bo wierzyciel nie złożył wniosku o przejęcie samochodu lub udziału we współwłasności samochodu. Tym samym wierzyciel traci szansę na zaspokojenie swojej wierzytelności w całości lub w części, choć ma możliwość przejąć tanio własność samochodu i sprzedać go na wolnym rynku z zyskiem. Brak wniosku wierzyciela o przejęcie własności samochodu dłużnika lub udziału w jego współwłasności w terminie dwóch tygodni od poinformowania przez komornika o bezskuteczności licytacji, może spowodować utratę przez wierzyciela jedynego źródła majątku dłużnika z którego można zaspokoić swoją wierzytelność.