Prawo do urlopu szkoleniowego

Przeczytaj także: Urlop szkoleniowy nie dla każdego pracownika

Urlop szkoleniowy przysługuje pracownikowi w wymiarze 6 dni w przypadku egzaminów eksternistycznych, egzaminu maturalnego oraz egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe. Wyższy wymiar urlopu szkoleniowego, tj. 21 dni, przysługuje pracownikowi będącemu studentem ostatniego roku studiów – na przygotowanie pracy dyplomowej oraz przygotowanie się i przystąpienie do egzaminu dyplomowego.

Urlop szkoleniowy jest płatnym urlopem - jeśli to pracodawca skieruje pracownika na szkolenie lub zgodzi się na podwyższanie jego kwalifikacji zawodowych. Zgoda pracodawcy na dokształcanie powinna zapaść jeszcze przed rozpoczęciem nauki. Nie ma w istocie przeszkód, by pracodawca wyraził zgodę - na wniosek samego zainteresowanego - na podnoszenie przez niego kwalifikacji zawodowych w sytuacji gdy podjął on już kształcenie (na własny rachunek), a ujawnia to pracodawcy dopiero w trakcie nauki. Uzyskanie zgody pracodawcy oznaczać będzie, że pracownik będzie kontynuował naukę już na podstawie nowych przepisów Kodeksu pracy. Zyska więc prawo do zwolnień z całości lub części dnia pracy na udział w obowiązkowych zajęciach oraz prawo do urlopu szkoleniowego. Uprawnienia nie będą jednak przysługiwały pracownikowi, który nie ujawnia pracodawcy, że podjął naukę i nie zwróci się o wyrażenie zgody na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, ale występuje o udzielenie np. urlopu szkoleniowego na egzamin kończący studia wyższe.

Prawo do urlopu szkoleniowego nie będzie przysługiwało pracownikowi, który nie podnosi swoich kwalifikacji w formie studiów, lecz odbywa kurs kwalifikacyjny. Prawo do takiego urlopu jest ściśle związane z faktem podnoszenia kwalifikacji zawodowych, przez co należy rozumieć zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, między innymi z inicjatywy pracodawcy albo z własnej inicjatywy, ale za jego zgodą.

Pracodawca może zawsze korzystniej ukształtować zasady udzielania urlopów szkoleniowych. Ważne, by postanowienia wewnętrznych aktów prawnych nie kształtowały zagadnienia urlopów wypoczynkowych mniej korzystnie niż przepisy prawa pracy.