Zawieszenie działalności gospodarczej

Przeczytaj także: Sezonową działalność gospodarczą możesz zawiesić

Z tej przyczyny zostały wprowadzone zmiany w ustawie z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.), a także w ustawie z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz.U. nr 94, poz. 1037 ze zm.).

W dotychczas obowiązującym stanie prawnym podmioty obowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych nie mogą skorzystać – w przypadku zawieszenia działalności – ani z możliwości odstąpienia od zamknięcia ksiąg rachunkowych na ostatni dzień roku obrotowego, w którym działalność była zawieszona od początku tego roku, ani, w przypadku sp. z o.o. oraz akcyjnej, z możliwości odstąpienia od odbycia zwyczajnego zgromadzenia wspólników (zwyczajnego walnego zgromadzenia).

Do art. 12 ustawy o rachunkowości dodano ustępy 3b oraz 3c, z których wynika, że w twojej spółce można także nie zamykać ksiąg rachunkowych za rok obrotowy, w którym działalność jednostki (spółki) przez cały czas była zawieszona. Zasada ta nie ma zastosowania jeśli jednostka (spółka) dokonuje odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych lub występują inne zdarzenia wywołujące skutki o charakterze majątkowym lub finansowym. Ponadto w art. 26 ust. 5 ustawy o rachunkowości dodano pkt 3, zgodnie z którym można odstąpić od inwentaryzacji także w przypadku zawieszenia działalności, jeżeli jednostka (spółka) nie musi zamykać ksiąg rachunkowych.

W Kodeksie spółek handlowych dodano regulacje, które umożliwiają niezwoływanie zwyczajnego zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia) w przypadku zawieszenia działalności spółki. A zatem za rok obrotowy, w którym działalność spółki przez cały czas pozostawała zawieszona i nie doszło do zamknięcia ksiąg rachunkowych na koniec tego roku obrotowego, wówczas zwyczajne zgromadzenie wspólników (zwyczajne walne zgromadzenie) może się nie odbyć na podstawie uchwały wspólników (walnego zgromadzenia). W takiej sytuacji przedmiotem obrad następnego zwyczajnego zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia) będą również sprawy dotyczące roku obrotowego, w którym działalność spółki była zawieszona (art. 231 § 6 i art. 395 § 6 ksh).

Ustawa zmieniająca wprowadza zmiany również w ustawach o podatku dochodowym od osób prawnych i osób fizycznych. Zmiany są porządkujące i dotyczą definicji samochodu osobowego. Uchylony został art. 5a pkt 19 ustawy o PIT oraz art. 4a pkt 9a ustawy o CIT, które definiowały samochód osobowy. W okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. ilekroć w przepisach ustaw o podatkach dochodowych jest mowa o samochodzie osobowym rozumie się przez to samochód osobowy w rozumieniu art. 7 ustawy zmieniającej ustawę o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw (jest to definicja samochodu osobowego obowiązująca dotychczas).

Nowa definicja samochodu osobowego, która będzie obowiązywać od 1 stycznia 2013 r. została wprowadzona do ustaw podatkowych dodanym pkt 19a do art. 5a ustawy o PIT i dodanym pkt 9 do art. 4a ustawy o CIT.

Podstawa prawna:

• ustawa z 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 102, poz. 585).

Więcej informacji o zmianach przepisów przydatnych w zarządzaniu spółką z o.o. oraz o tym jak zyskać bezpieczeństwo na stanowisku członka zarządu, znajdziesz w poradniku "Doradca Prezesa spółki z o.o."