Odpowiedzialność pracodawcy a mienie pracownika

Przeczytaj także: Obowiązki pracodawcy: konsekwencje naruszenia

Wraz z nawiązaniem stosunku pracy firma przyjmuje na siebie pewne zobowiązania w zakresie stworzenia pracownikowi odpowiednich warunków pracy. Wyliczenie obowiązków pracodawcy zawarte w art. 94 K.p. nie jest wyczerpujące. Dlatego też, chociaż Kodeks pracy nie mówi o tym wprost, przyjęte jest, że chodzi tu również o odpowiednie przechowywanie i opiekę nad rzeczami należącymi do podwładnych. Potwierdza to także linia orzecznicza Sądu Najwyższego (por. np. wyrok SN z 17 października 1977 r., I PR 89/77, OSNCP 1978, Nr 4, poz. 78, wyrok SN z 7 czerwca 1972 r., I PR 114/72, OSNCP 1973, Nr 2, poz. 33).

Co ważne, odpowiedzialność pracodawcy z tytułu niedopełnienia obowiązku w zakresie sprawowania pieczy nad rzeczami pracownika występuje jedynie w sytuacji, gdy:

• sprawa dotyczy rzeczy wniesionych w związku z pracą,
• pracodawca nie zapewnił odpowiedniego bezpieczeństwa w sensie zasięgu działań ochronnych,
• pracownik wykazał należyty stopień staranności o bezpieczeństwo swego mienia osobistego.

Szef ponosi więc odpowiedzialność jedynie za rzeczy wniesione na teren firmy w związku z pracą, ale tylko te, których pracownik nie może mieć przy sobie (np. odzież wierzchnia). I tak np., w jednym z orzeczeń SN uznał, że pracodawca nie odpowiada za utratę złotej obrączki pozostawionej w szatni, zwłaszcza że specyfika wykonywanej pracy nie wymagała od pracownika jej zdejmowania (por. wyrok SN z 26 lipca 1979 r., I PRN 76/79, OSPIKA 1980, Nr 4, s. 75). Jeżeli jednak na terenie zakładu pracy obowiązuje zakaz używania telefonów komórkowych, pracodawca z pewnością odpowie za jego zniknięcie.

Najczęściej zdarza się jednak, że pracownikom giną pieniądze. Czy na pracodawcy ciąży również obowiązek sprawowania pieczy na kwotami pieniężnymi wnoszonymi przez pracowników do firmy? Zdaniem SN, szef odpowiada za pieniądze pracownika (por. uchwała SN z 1 grudnia 1976 r. , IV PZP 5/76) pod jednym jednak warunkiem- wniesiona suma musi być pracownikowi potrzebna na np. codzienne zakupy czy też kupno biletu. Jeżeli jednak pracownikowi znika 6 tys. zł, które w drodze do pracy wypłacił z bankomatu, aby pożyczyć koledze, to odpowiedzialność za ich zaginięcie nie spoczywa już na pracodawcy. Zabranie tak dużej kwoty do pracy nie da się bowiem obiektywnie wytłumaczyć codzienną potrzebą pracownika.