Jak liczyć limit umowy na czas określony?

Przeczytaj także: Umowy terminowe do końca roku bez ograniczeń

Ostatnia umowa (2005-2008) jest pierwszą liczoną do limitu umów na czas określony. Pracodawca, który zawiera kilkuletnie umowy na czas określony, powinien jednak uważać na zamieszczanie w nich klauzuli o możliwości rozwiązania umowy za 2-tygodniowym wypowiedzeniem. Może to skończyć się przed sądem!

W sytuacji przedstawionej w pytaniu umowa o pracę zawarta na czas określony po raz trzeci z tym samym pracodawcą na okres od 2005 do 2008 r. jest pierwszą umową o pracę na czas określony w rozumieniu obecnie obowiązującego art. 25¹ kp. Przepis ten limituje liczbę kolejno po sobie zawieranych umów o pracę na czas określony. Dopuszczalne jest dwukrotne zawarcie takich umów na kolejno po sobie następujące okresy między tymi samymi stronami stosunku pracy. Natomiast trzecia taka kolejna umowa jest równoznaczna w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony.

Przepis art. 25¹ został wprawdzie wprowadzony do Kodeksu pracy 2 czerwca 1996 r., ale z dniem 29 listopada 2002 r. stosowanie tego przepisu zostało zawieszone do dnia przystąpienia Polski do UE. Ponownie przepis art. 25¹ kp zaczął być stosowany od 1 maja 2004 r. (w zmodyfikowanym brzmieniu) – wyłącznie do umów o pracę zawartych lub zmienianych w sposób określony w tych przepisach od dnia uzyskania przez Polskę członkostwa w UE, czyli właśnie od 1 maja 2004 r.

Dla stosowania tego przepisu mają zatem znaczenie tylko:

• umowy zawarte począwszy od 1 maja 2004 r. albo
• umowy zawarte przed tym dniem, które począwszy od 1 maja 2004 r. zostały przedłużone na kolejny okres.

W sytuacji przedstawionej w pytaniu dotychczas została zawarta tylko jedna taka umowa (od 2005 do 2008 r.).

Jednocześnie jednak pamiętajmy, że umowa o pracę na czas określony ma swoje społeczno-gospodarcze przeznaczenie – nie służy długoterminowemu zatrudnianiu pracowników. Sąd Najwyższy stwierdził, że zawarcie długoterminowej umowy o pracę na czas określony (9 lat) z dopuszczalnością jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem może być kwalifikowane jako obejście przepisów prawa pracy, ich społeczno-gospodarczego przeznaczenia lub zasad współżycia społecznego (art. 58 § 1 i 2 kc w związku z art. 300 kp) – wyrok SN z 7 września 2005 r. (II PK 294/04, OSNP 2006/13-14/207).