Umowa na odległość: jakie zmiany dla konsumentów i przedsiębiorców? Część 2

Przeczytaj także: Umowa na odległość: jakie zmiany dla konsumentów i przedsiębiorców?

Odstąpienie od umowy przez konsumenta

Zasadniczo oświadczenie o odstąpieniu powinno być złożone w ciągu 14 dni od dnia otrzymania rzeczy przez konsumenta (w poprzednim stanie prawnym 10 dni). Dla zachowania terminu do odstąpienia od umowy nie jest istotny moment otrzymania oświadczenia przez sprzedawcę. Oświadczenie ma być w terminie 14 dni wysłane – może być złożone bezpośrednio u przedsiębiorcy lub nadane do niego listem poleconym albo wysłane pocztą elektroniczną.

Jeżeli złożenie oświadczenia o odstąpieniu odbywa się przy wykorzystaniu internetowego formularza przedsiębiorca powinien niezwłocznie potwierdzić jego odbiór, np. za pośrednictwem poczty elektronicznej.

Co istotne w przypadku w przypadku, kiedy konsument nie został powiadomiony przez sprzedawcę o prawie odstąpienia od umowy, może on od tej umowy odstąpić w znacznie dłuższym okresie czasu bo w ciągu 12 miesięcy licząc od dnia zawarcia umowy. Jeśli sprzedawca zorientował się przed upływem tego wydłużonego terminu, że nie przekazał konsumentowi informacji o prawie odstąpienia od umowy, wówczas termin do odstąpienia od umowy upływa po 14 dniach od udzielenia konsumentowi tej spóźnionej informacji.

Ustawa wskazuje nadto w art. 38 sytuacje, w których nie jest możliwe odstąpienie przez konsumenta od umowy zawartej na odległość. Wydaje się, że najczęściej będzie to dotyczyć w przypadków, w których:

1. konsument nabył usługę, która została w całości wykonana przez przedsiębiorcę - za wyraźną zgodą konsumenta, który został poinformowany przed rozpoczęciem świadczenia, że po spełnieniu świadczenia przez przedsiębiorcę utraci prawo odstąpienia od umowy;
2. w której przedmiotem świadczenia jest rzecz nieprefabrykowana, wyprodukowana według specyfikacji konsumenta lub służąca zaspokojeniu jego zindywidualizowanych potrzeb – rzeczy wykonane na zamówienie,
3. w której przedmiotem świadczenia jest rzecz ulegająca szybkiemu zepsuciu lub mająca krótki termin przydatności do użycia;
4. w której przedmiotem świadczenia są nagrania dźwiękowe lub wizualne albo programy komputerowe dostarczane w zapieczętowanym opakowaniu, jeżeli opakowanie zostało otwarte po dostarczeniu;
5. o dostarczanie dzienników, periodyków lub czasopism, z wyjątkiem umowy o prenumeratę;
6. o dostarczanie treści cyfrowych, które nie są zapisane na nośniku materialnym, jeżeli spełnianie świadczenia rozpoczęło się za wyraźną zgodą konsumenta przed upływem terminu do odstąpienia od umowy i po poinformowaniu go przez przedsiębiorcę o utracie prawa odstąpienia od umowy.

Zwrot rzeczy - zmniejszenie wartości

Zgodnie z art. 34 ust. 4 ustawy o prawach konsumenta, konsument ponosi odpowiedzialność za zmniejszenie wartości rzeczy będące wynikiem korzystania z niej w sposób wykraczający poza konieczny do stwierdzenia charakteru, cech i funkcjonowania rzeczy. Konsument powinien mieć zatem możliwość sprawdzenia nabytych towarów. Przykładowo za niedozwolone uznać należałoby uznać postanowienie regulaminu sklepu internetowego wskazujące na konieczność zwrotu towaru „nowego” lub „nieotwieranego”.

Zwrot kosztów

Zasadniczo przedsiębiorca ma obowiązek zwrócić konsumentowi wszystkie dokonane przez niego płatności, w tym koszty dostarczenia rzeczy do konsumenta. Natomiast w przypadku, gdy konsument wybrał - przykładowo - metodę wysyłki priorytetowej, pomimo że przedsiębiorca zaoferował tańszy, zwykły sposób przesyłki, konsument powinien ponieść koszty różnicy w cenie między dwoma sposobami dostarczenia.

Ustawa określa również, w jaki sposób przedsiębiorca powinien dokonać zwrotu otrzymanej od konsumenta zapłaty. Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o prawach konsumenta, przedsiębiorca dokonuje zwrotu płatności przy użyciu takiego samego sposobu zapłaty, jakiego użył konsument, chyba że konsument wyraźnie zgodził się na inny sposób zwrotu, który nie wiąże się dla niego z żadnymi kosztami. Jeśli zatem konsument dokonał zapłaty za towar np. przelewem, zwrot także powinien zostać dokonany w tej formie.

Warunkiem pokrycia kosztów odesłania rzeczy przez konsumenta jest właściwe poinformowanie go o takim obowiązku. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 10 ustawy informacja w tym zakresie powinna zostać przekazana najpóźniej w chwili złożenia propozycji zawarcia umowy na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa. Decyzja co do sposobu, w jaki rzecz zostanie odesłana, powinna należeć wyłącznie do konsumenta.