Zmiany w prawie VII-VIII 2014

Przeczytaj także: Zmiany w prawie V-VI 2014

PRAWO I POSTĘPOWANIE CYWILNE

LIPIEC 2014

Dz.U.2014.894 Rozporządzenie z dnia 2014-06-18

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym

Wejście w życie z dniem: 2014-07-18

Nowelizacja w/w rozporządzenia zmienia wzór zawiadomienia o przesyłce z sądu – chodzi o zawiadomienie powtórne. Na odwrocie dokumentu znajdzie się pouczenie o treści „Doręczenie może powodować rozpoczęcie biegu terminów procesowych”. Oznacza to, iż nieodebranie przesyłki w terminie nie będzie miało wpływu na skuteczność doręczenia oraz nie będzie wstrzymywać biegu terminów procesowych.

Dodatkowo, zajęto się również kwestią odmowy przyjęcia przesyłki – w takim przypadku, odpowiednio placówka pocztowa lub urząd gminy zaznaczy na formularzu przyczynę niedoręczenia, datę i podpis.

---

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2014-07-17 (sygn. akt III CZP 43/14)

Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego, adres pracy nie jest wystarczający do złożenia pozwu przeciwko osobie fizycznej.

Powyższy problem powstał w związku ze skierowaniem przez osadzonego pozwu przeciwko urzędniczce Sądu Okręgowego w Olsztynie. Więzień, domagający się zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, skierował pozew na adres Sądu – miejsca pracy pozwanej.

Ponieważ pozew był pierwszym pismem w sprawie, a zatem powinien zawierać miejsce zamieszkania pozwanej, Sąd wezwał powoda do uzupełnienia braków w terminie 7 dni, po czym – wobec milczenia powoda – zwrócił pismo. Powód nie zgodził się z postanowieniem Sądu i złożył na nie zażalenie.

Rozpatrujący sprawę Sąd Apelacyjny zwrócił uwagę na dopuszczanie przez niektóre sądy wskazania zamiast miejsca zamieszkania miejsca pracy, a ponieważ pozew może zostać doręczony, nie stanowi to braku formalnego. W innym przypadku moglibyśmy mieć do czynienia z ograniczeniem prawa do sądu. Sąd II instancji zwrócił się do Sądu Najwyższego o rozstrzygnięcie powstałego zagadnienia.

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 lipca 2014 roku jednoznacznie stwierdził, iż niewskazanie przez powoda w pozwie miejsca i adresu zamieszkania pozwanego, będącego osobą fizyczną jest brakiem formalnym pozwu, co uniemożliwia nadanie mu prawidłowego biegu.

---

PRAWO PODATKOWE

LIPIEC 2014

Dz.U.2014.944 Rozporządzenie z dnia 2014-07-15

Rozporządzenie Ministra Finansów zmieniające rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień

Wejście w życie części zmian z dniem: 2014-07-18

Zmiany w rozporządzeniu mają dostosować jego treść do nowej ustawy o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych. Zmianie ulegną m.in. poszczególne definicje oraz niektóre warunki stosowania zwolnień. W znowelizowanym rozporządzeniu znajdzie się m.in. nowa definicja „celów pożytku publicznego” oraz wyraźne wskazanie, że zwolnienie od podatku związane jest z czynnościami dotyczącymi realizacji celów pożytku publicznego przez OPP.

---

PRAWO PRACY. BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY. UBEZPIECZENIA SPOŁECZNE

LIPIEC 2014

Dz.U.2014.598 Ustawa z dnia 2014-03-14

Zmiana ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw

Wejście w życie części zmian z dniem: 2014-07-01

Od dnia 1 lipca 2014r. wchodzi w życie część zmian wynikających z tej ustawy (zasadnicza część ustawy weszła w życie z dniem 27 maja 2014r.). Zmiany wchodzące w życie w lipcu dotyczyć będą organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych. Ustawa rozszerza listę bezrobotnych wykonujących prace interwencyjne, co zwiększy ilość bezrobotnych mogących w ten sposób znaleźć zajęcie. Pracodawca będzie uprawniony do otrzymania refundacji kosztów. Udzielana pomoc dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą będzie przyznawana na zasadach pomocy „de minimis”.

---

Dz.U.2013.791 Wyrok z dnia 2014-06-13

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2014-06-13 (sygn. akt K 17/11)

Wejście w życie z dniem 2014-07-10

Trybunał Konstytucyjny badał zgodność z Konstytucją art. 15 ust 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zgodnie z którym czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo, jeżeli lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad osobą niepełnosprawną wyda w odniesieniu do tej osoby zaświadczenie o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy. Trybunał stwierdził, że w zakresie, w jakim przepis ten uzależnia zastosowanie skróconego czasu pracy do osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności od uzyskania zaświadczenia lekarskiego o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy, jest on niezgodny z art. 2 w związku z art. 69 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W tym zakresie przepis utraci moc z upływem 12 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.

---