Umowa o pracę nakładczą

Przeczytaj także: Własna firma to większy dochód

W umowie można także określić maksymalną ilość pracy zlecanej miesięcznie wykonawcy. Nakładca jest obowiązany zapewnić wykonawcy surowce, materiały lub inne przedmioty oraz narzędzia, maszyny i urządzenia niezbędne do wykonywania pracy nakładczej, jak również do utrzymywania w należytym stanie technicznym maszyn i urządzeń - z wyjątkiem bieżącej konserwacji, chyba że w umowie postanowiono inaczej, że wykonawca będzie używał w pracy własnych maszyn lub urządzeń. W takiej sytuacji należy dodatkowo uregulować (również w umowie) kwestię odpłatności z tytułu użytkowania maszyn lub urządzeń stanowiących własność wykonawcy - w wysokości odpowiadającej wartości ich odtworzenia.

Wynagrodzenie za pracę nakładczą

Strony powinny określić w umowie zasady wynagradzania za wykonaną pracę. Zgodnie z § 12 ust. 1 ww. rozporządzenia wykonawcy przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę obliczone według stawek jednostkowych, a gdy jest to uzasadnione rodzajem pracy - przy zastosowaniu innej odpowiedniej formy wynagrodzenia za tę pracę, ustalonej w umowie lub w obowiązujących u danego nakładcy zasadach wynagradzania wykonawców. Mają oni także prawo do innych składników wynagrodzenia i świadczeń związanych z pracą, przeznaczonych dla pracowników zatrudnionych u danego nakładcy, jeżeli prawo do tych składników wynagrodzenia i świadczeń oraz zakres ich stosowania do wykonawców ustala układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania albo umowa.

Wykonawcy przysługuje prawo do wynagrodzenia określonego w art. 92 Kodeksu pracy, a więc wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, tak samo jak osobie zatrudnionej na podstawie umowy o pracę.
Wynagrodzenie za pracę nakładczą podlega również ochronie na tych samych zasadach co pensja pracownicza.
Wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy (art. 78 § 1 K. p.).
Do wynagrodzenia za pracę nakładczą stosuje się również przepisy art. 82 i 83 Kodeksu pracy dotyczące wadliwego wykonania pracy oraz norm pracy.

Gdyby okazało się, że nakładca nie wypełnił swoich obowiązków i nie zapewnił wykonawcy surowców, materiałów lub innych przedmiotów lub narzędzi niezbędnych do wykonywania pracy i przez to nie był on w stanie wykonać miesięcznej normy określonej w umowie, za czas niewykonania pracy, wykonawcy przysługuje wynagrodzenie obliczone jak za urlop wypoczynkowy, jednak nie wyższe od najniższego wynagrodzenia.

Wykonawcy należy się również odpłatność z tytułu użytkowania w pracy nakładczej maszyn, urządzeń i narzędzi stanowiących własność wykonawcy - w wysokości odpowiadającej wartości ich odtworzenia.