Witam po raz pierwszy na tej grupie.
Mam gorące pytanie o Ustawę o ochronie danych osobowych. Ponieważ na
odpowiedź z GIODO musiałbym czekać do 1 mies. :( więc swe pytanie kieruję
właśnie tutaj:

Jestem wydawcą informatora telefonicznego o zasięgu lokalnym. Właśnie
wydaliśmy III jego wydanie. Bazę danych (imię i nazwisko, ulica, ew. numer
domu, telefon) pozyskaliśmy w większości za pomocą pisemnej ankiety do I
wydania w 1996 roku. Do następnych wydań robiliśmy tylko aktualizację
danych - też za pomocą ankiet pisemnych.
Niestety w pewnym momencie firma była zawieszona i w czasie którejś
przeprowadzki wyrzuciliśmy zebrane ankiety. Obecnie pozostały nam tylko
zebrane do III wydania (ok. 25% całości).
No i znalazł się teraz gość, który twierdzi, że nigdy się do nas nie zgłosił
i żąda odszkodowania (nie wiem jeszcze w jakiej wysokości) powołując się na
ww. ustawę. Nie przyjął naszych przeprosin i sprostowania w formie erraty.

I tu zaczyna się Pytanie I:
Pomysł na moją linię obrony:
Art. 25 ustawy mówi:
1. W przypadku zbierania danych osobowych nie od osoby, której one dotyczą,
administrator danych jest obowiązany poinformować tę osobę, bezpośrednio po
utrwaleniu zebranych danych, o: ... (itd.)
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli:
2) dane przewidziane do zebrania są ogólnie dostępne
Podobnie też traktuje takie dane art. 43 dotyczący rejestrowania baz danych.

Czy dane zawarte np. w książkach telefonicznych TPSA są danymi "ogólnie
dostępnymi"?
Jeśli tak, to wytrącę mu argument z ręki. Co prawda mogę zadrzeć z TP-są,
ale my naprawdę zbieraliśmy tę bazę 8 lat temu (mam jeszcze parę ówczesnych
pustych ankiet) nie sądzę, żeby chciało im się bawić z tak drobną dla nich
sprawą.

Pytanie II:
Jeżeli przegram sprawę - jakiej kary mogę się realnie spodziewać (poza
ustawowymi 2 latami więzienia;-) )
Jaką w praktyce grzywnę się stosuje?

Licząc na Waszą odpowiedź (mam nadzieję optymistyczną dla mnie)
Pozostaję z uniżeniem

Pozdrawiam
Maciej