kuba pisze:
> DzikBagienny pisze:
>
>> Powiedzialem kolesiowi i jego siostrze. Nikomu innemu
>
> To lepiej nikomu już nie mów i przed sądem argumentuj, że zarzut był
> uczyniony niepublicznie. Do tego lepiej przygotuj sobie mocne dowody, że
> naprawdę się puszcza za pieniądze.
>

Mysle ze swiadek ktory byl ze mna w agencji i miał z nią do czynienia to
solidny argument ;)

do góry

> Mysle ze swiadek ktory byl ze mna w agencji i miał z nią do czynienia to
> solidny argument ;)

i mimo to ze powiedziałes mu to to dalej jest z tą rozumię ze była
prostututka? :)

do góry

Amir pisze:
>
>> Mysle ze swiadek ktory byl ze mna w agencji i miał z nią do czynienia to
>> solidny argument ;)
>
> i mimo to ze powiedziałes mu to to dalej jest z tą rozumię ze była
> prostututka? :)
chyba tak ;) juz dawno chcialem zeby sie o tym przekonal, ale nie mialem
jak. Wiec teraz na sprawie wszystko wyjdzie...

do góry

DzikBagienny pisze:
> Mysle ze swiadek ktory byl ze mna w agencji i miał z nią
> do czynienia to solidny argument ;)

Po pierwsze to żaden.
Ma wiarygodność zeznań dziwki, czyli - żadnej.

Po drugie sąd nawet nie będzie wnikał czy to prawda czy nie
bo to nie jest istotne.


pozdrawiam
Arek


--
http://www.arnoldbuzdygan.com

do góry

On 2009-08-01, Zbynek Ltd. <s...@p...onet.pl> wrote:
> Chyba nie o to chodziło ustawodawcy. To byłyby jakieś jaja, nie
> prawo. Nie można by powiedzieć, że w przeszłości X popełnił jakiś
> zły czyn? Niekoniecznie niezgodny z prawem. Ale w powszechnym
> odczuciu społecznym czyn negatywny. Nawet mając to nagrane na
> filmie? To jakieś kolesiostwo by było, nie interpretacja prawa :-P

MZ jest właśnie tak, jak uważasz że być powinno a nawet lepiej. Jeśli ktoś
rozpowszechni informację, którą miał podstawy, oceniając rozsądnie,
uznać za prawdziwą to nie jest to pomówienie, nawet jeśli ta informacja
nie była prawdziwa. W moim rozumieniu sąd musi ocenić dwie podstawowe
sprawy:
- czy miał podstawy aby tak uważać
- czy jeśli nie miał (było to więc pomówienie), informacja nie była jednak
prawdziwa.

Więc przykładowo, jeśli na podstawie wyroku sądu oznajmisz publicznie,
że ktoś jest mordercą, to go nie pomówisz, nawet jesli za n-lat okaże
się, że nastąpiła pomyłka i modercą nie był.
Ale jeśli zrobisz to samo na podstawie opinii 2ch łebków w barze, to
bardzo wątpię aby zostało to uznane za brak pomówienia.

W przypadku z tego wątku to nie wiem jak to sąd oceni, bo
nieudokumentowane doświadczenie oskarżonego jest raczej o wątpliwej
wartości, a poza tym jest jeszcze jak rozumiem tylko jedna osoba, która
też tak twierdziła a to co twierdziła nie musi być weryfikowalne i co
istotniejesze nie było pewnie zweryfikowane w momencie gdy tę informację
przekazano tym 2m osobom (siostrze i gachowi).
Jeśli więc oskarżony nie ma żadnego dowodu potwierdzającego swoje
doświadczenie, to de facto mamy sytuację, gdzie sąd może nie dac jego
słowom wiary a raczej nie stwierdzi, że opinia jeszcze jednej osoby jest
wystarczająca aby sformułować i rozpowszechnić jakiś zarzut. Czyli, że
mamy jednak pomówienie.

I teraz wchodzi w grę druga część wynikająca z art. 213 u.1. i tu jest
chyba większe pole do działania, bo można uniknąć odpowiedzialności za
takie pomówienie jeśli wykaże się, że rozgłoszono prawdę - np.
odszukując dodatkowych świadków.

--
Marcin

do góry

On 2009-07-31, DzikBagienny <nie_m@m_maila.com> wrote:
> Sprawa wyglada tak ze laska to byla prostytutka. Powiedzialem o tym jej
> kolesiowi i kilku jego znajomym i za to jestem teraz oskarzony. Moge to

Gdzieindziej napisałeś: "Zreszta powiedzialem to tylko 2 osobom - samym
zainteresowanym."

Jak powiedziałeś 2m osobom to MZ masz szanse się wyłgać, ale jeśli
"kilku znajomym" to szczerzę wątpię.

--
Marcin

do góry

Marcin Debowski pisze:

> Więc przykładowo, jeśli na podstawie wyroku sądu oznajmisz publicznie,
> że ktoś jest mordercą, to go nie pomówisz, nawet jesli za n-lat okaże
> się, że nastąpiła pomyłka i modercą nie był.

MZ to jest prostsze: powiedzenie publicznie, że ktoś jest mordercą (na
podstawie wyroku sądu) wyczerpuje co prawda znamiona pomówienia, jednak
nie ma mowy o przestępstwie, ze względu na kontratyp z art. 213 - tzw.
kontratyp prawdy. Czyn taki nie jest bowiem bezprawny (tak jak zabicie
człowieka w obronie koniecznej).

Jeśli by się jednak okazało, że wyrok sądu był chybiony i zostanie
kiedyś uchylony, to i tak mamy do czynienia z kontratypem z art. 29. W
momencie czynu miał pełne prawo przypuszczać, że taka okoliczność
zachodzi, choć przypuszczał mylnie.

Najistotniejsze jest to, czy zarzut jest prawdziwy. To, skąd sprawca
wie, o właściwościach czy postępowaniu pomawianego będzie miało
znaczenie w ocenie, czy nieświadomość sprawcy jest usprawiedliwiona -
gdyby pomówienie okazało się fałszywe.


--
kuba

do góry

Arek pisze:
> DzikBagienny pisze:
>> Mysle ze swiadek ktory byl ze mna w agencji i miał z nią
> > do czynienia to solidny argument ;)
>
> Po pierwsze to żaden.
> Ma wiarygodność zeznań dziwki, czyli - żadnej.
>
> Po drugie sąd nawet nie będzie wnikał czy to prawda czy nie
> bo to nie jest istotne.
>
>
> pozdrawiam
> Arek
>
>
Wiec co jest istotne w tej sprawie? Chodzi o pomowienie. A jesli to
prawda to nie jest to zadne pomówienie, dobrze mysle?
A to ze wyslalem maila: Dziewczyna Waszego D... . to byla prostytutka"
do dwoch sióstr kolesia to jeszcze nie jest publiczne pomawianie...
Wiem ze jest szmatą, bo sam ja z tego kurwidolka wyciagnalem - nie bijcie ;)

do góry

DzikBagienny wrote:
> kuba pisze:
>>
>> Nie, jeżeli publiczne rozpowszechnianie tego zarzutu służy obronie
>> społecznie uzasadnionego interesu. Przeczytaj sobie cały art. 213
>> Kodeksu karnego.
>>
>
> Jestem oskarzony z Art 212 § 1
>
> Art. 213. § 1. mowi:
> Nie ma przestępstwa określonego w art. 212 § 1, jeżeli zarzut
> uczyniony niepublicznie jest prawdziwy.
>
> Co znaczy uczyniony niepublicznie?
>
> Sprawa wyglada tak ze laska to byla prostytutka. Powiedzialem o tym
> jej kolesiowi i kilku jego znajomym i za to jestem teraz oskarzony.
> Moge to udowodnic bo mam swiadka i kilka faktow. Pytanie czy jesli to
> jest prawda - moge o tym mowic?

imho to powinieneś mieć nie proces tylko leczenie szpitalne :)

do góry

On 2009-08-02, kuba <j...@g...com> wrote:
> Marcin Debowski pisze:
>
>> Więc przykładowo, jeśli na podstawie wyroku sądu oznajmisz publicznie,
>> że ktoś jest mordercą, to go nie pomówisz, nawet jesli za n-lat okaże
>> się, że nastąpiła pomyłka i modercą nie był.
>
> MZ to jest prostsze: powiedzenie publicznie, że ktoś jest mordercą (na
> podstawie wyroku sądu) wyczerpuje co prawda znamiona pomówienia, jednak

No mi się wydaje, że nie wyczerpuje - ogólnie to dałem taki przykład
(bez wgłebiania sie w szczegóły czy ogóle zalezności) bo sądy powinny
być instytucją zaufania publicznego tj. mozna przyjąć, że wydano wyrok
po rzetelnym zbadaniu sprawy, czyli są podstawy aby tak twierdzić.

--
Marcin

do góry