Dzień dobry.

Ciężko mi o tym pisać, ale mam strasznie leniwego i krnąbrnego syna. I w
związku z nim mam pytanie. Chodził do liceum, ale już pierwszy rok zawalił i
nie zdał. Zmienił na inne. W tym drugim pierwszą klasę jakoś z oporami, ale
zdał, a w drugiej od samego początku są problemy. Ma mnóstwo nieobecności (a
ja przecież nie mogę wszystkiego usprawiedliwiać). Nawet nie wagaruje. Po
prostu rano nie chce mu się wstawać i tyle. Idzie sobie na drugą, trzecią
lekcję, i uważa, że to jest normalne. Nie pomogło nic. Ani prośby, ani
groźby, ani psycholog. Syn właśnie skończył 18 lat, i myślę, że z powodu
nieobecności i ocen (prawie same jedynki) może zostać usunięty ze szkoły.
I w związku z tym mam pytanie. Jak by sobie wytmyślił, że idzie do następnej
szkoły (nie żeby się uczyć, tylko żebyśmy musieli go nadal utrzymywać), to
czy ja z mężem nadal będziemy musieli go utrzymywać?
Proszę o niepisanie żadnych kąśliwych i złośliwych uwag. I tak mamy z mężem
gehennę i nerwówkę. Proszę tylko o opisanie stanu prawnego. Wiem, że rodzice
mają obowiązek utrzymywać uczące się dziecko do 25 roku życia. Ale czy
musimy utrzymywać takiego lenia, co co chwilę zmienia szkoły, i nie ma
żadnych wyników?