>> Użytkownik ""Michał \"Kaczor\" Niemczak"" <k...@N...atn.pl>
>> napisał w wiadomości news:e16kvd$tih$1@news.onet.pl...
>
> nie zgodze sie. uznanie dlugu przerywa bieg przedawnienia. Po uplywie
> terminu mozna sie zrzec. ale zgodnie z doktryna zrezczenie sie musi byc w
> pelni swiadome... dluznik , ktory zrzeka sie przedawnienia musi byc
> swiadom konsekwensji. IMHO uznanie dlugu nie stanowi zrzeczenia sie
> przedawnienia
>
Wygląda na to, że masz rację:

Art. 117. § 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia
majątkowe ulegają przedawnieniu.
§ 2. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje
roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się
korzystania z zarzutu przedawnienia. Jednakże zrzeczenie się zarzutu
przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne.


Art. 123. § 1. Bieg przedawnienia przerywa się:
1) przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do
rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed
sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub
ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia;
2) przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie
przysługuje.
§ 2. (skreślony).
Art. 124. § 1. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo.
§ 2. Jednakże w razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu
przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub
egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym
przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie nie zostanie
zakończone.