pieknylolo83 napisał(a):

> Na ile jest to zrodlo wiarygodne oceń sam.
I znalazłem jeszcze to:
http://tnij.org/qtj

Otwarcie spadku to za mało


Kluczowe znaczenie w sprawach spadkowych ma moment, w którym powstaje
obowiązek podatkowy. W różnych komentarzach można przeczytać, że
decydujący jest moment nabycia spadku. Taki pogląd bierze się zapewne
stąd, iż z reguły z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku praw
nabytych. Jednak przy podatku od spadków z takim poglądem trudno się
zgodzić.


To oczywiście prawda, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego
otwarcia. Spadek otwiera się zaś z chwilą śmierci spadkodawcy. Wyraźnie
wynika to z kodeksu cywilnego (odpowiednio art. 925 i 924 k.c.). Tylko
że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie wspomina o momencie
nabycia spadku jako zdarzeniu, z którym łączyłby się obowiązek zapłaty
podatku. Co zatem przewiduje ustawa? Otóż dwie rzeczy. Po pierwsze, że
opodatkowaniu podatkiem od spadków podlega nabycie przez osoby fizyczne
rzeczy znajdujących się na terenie RP tytułem dziedziczenia. Po drugie,
odpowiada na pytanie, kiedy (w którym momencie) podlega o­no
opodatkowaniu. Odpowiedź na to pytanie znajduje się w przepisach
dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego. Nie ma wątpliwości,
że zarówno z dziś obowiązujących przepisów, jak i tych, które zaczną
obowiązywać od 1 stycznia 2007 r., jednoznacznie wynika, że przy nabyciu
w drodze dziedziczenia obowiązek zapłaty podatku powstaje z chwilą
przyjęcia spadku. Dlaczego przyjęto takie rozwiązanie?


Decyduje przyjęcie spadku


Zgodnie z kodeksem cywilnym, spadkobierca może przyjąć spadek bez
ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste) bądź z
ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem
inwentarza), bądź też spadek odrzucić (art. 1012 k.c.). Oświadczenie o
przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu
miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego
powołania. Jeżeli w tym terminie spadek odrzuci, zostaje wyłączony od
dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku (art. 1020 k. c.),
czyli praw do spadku nie nabywa. Trudno zatem byłoby mówić o tym, że
powstał wobec niego obowiązek zapłaty podatku albo że w drodze
dziedziczenia nabył własność wchodzących w skład spadku rzeczy. Dlatego
konstrukcja podatku od spadków nie wiąże momentu powstania obowiązku
podatkowego z nabyciem prawa do spadku, czyli otwarciem spadku. Stąd też
obowiązek podatkowy powstaje dopiero z chwilą przyjęcia spadku (przykład 3).


O ile odrzucenie spadku wymaga wyraźnego oświadczenia osoby powołanej do
spadku, o tyle jego przyjęcie już niekoniecznie. Wystarczy, że osoba
powołana do spadku nie złoży w stosownym czasie potrzebnego
oświadczenia. Kodeks cywilny wyraźnie przewiduje bowiem, że brak
oświadczenia spadkobiercy w terminie sześciomiesięcznym jest
jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku. Natomiast gdy spadkobiercą
jest osoba niemająca pełnej zdolności do czynności prawnych albo osoba,
co do której istnieje podstawa do jej całkowitego ubezwłasnowolnienia,
albo osoba prawna, brak oświadczenia spadkobiercy w terminie jest
jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza (art. 1015
k.c.).


Brak oświadczenia oznacza w każdej z tych sytuacji przyjęcie spadku,
tyle że w różniących się nieco zakresach. Dla powstania obowiązku
podatkowego nie ma to jednak znaczenia (przykład 4). Trzeba też
pamiętać, że odrzucenie spadku nie zawsze będzie możliwe (np. art. 1024
k.c. dotyczący odrzucenia spadku z pokrzywdzeniem wierzycieli).


O ostatecznym nabyciu spadku orzeka sąd w specjalnym orzeczeniu. I tu
uwaga. W razie zgłoszenia wniosku o nabycie spadku przed upływem sześciu
miesięcy od otwarcia spadku, sąd powinien wstrzymać się z wydaniem
postanowienia do upływu tego terminu, chyba że wszyscy znani
spadkobiercy złożyli już oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku
(art. 1026 k.c.).