Marcin Debowski pisze:

> Więc przykładowo, jeśli na podstawie wyroku sądu oznajmisz publicznie,
> że ktoś jest mordercą, to go nie pomówisz, nawet jesli za n-lat okaże
> się, że nastąpiła pomyłka i modercą nie był.

MZ to jest prostsze: powiedzenie publicznie, że ktoś jest mordercą (na
podstawie wyroku sądu) wyczerpuje co prawda znamiona pomówienia, jednak
nie ma mowy o przestępstwie, ze względu na kontratyp z art. 213 - tzw.
kontratyp prawdy. Czyn taki nie jest bowiem bezprawny (tak jak zabicie
człowieka w obronie koniecznej).

Jeśli by się jednak okazało, że wyrok sądu był chybiony i zostanie
kiedyś uchylony, to i tak mamy do czynienia z kontratypem z art. 29. W
momencie czynu miał pełne prawo przypuszczać, że taka okoliczność
zachodzi, choć przypuszczał mylnie.

Najistotniejsze jest to, czy zarzut jest prawdziwy. To, skąd sprawca
wie, o właściwościach czy postępowaniu pomawianego będzie miało
znaczenie w ocenie, czy nieświadomość sprawcy jest usprawiedliwiona -
gdyby pomówienie okazało się fałszywe.


--
kuba