W wiadomości news:h347pa$gec$1@news.task.gda.pl szerszen
<s...@t...pl> pisze:

> nie po raz pierwszy czytam o lekarzu odmawiajacym badan np prenatalnych,
> czy aborcji ze wzgledu na swojej przekonania, konczy sie to w
> konsekwencji urodzeniem kalekiego, chorego, czy martwego dziecka,
Albo śmiercią kobiety. Która może być czyjąś żoną, matką innych dzieci.
Owdowi męża, osieroci juz istniejące potomstwo.
Ale "lekarz" będzie miał dalej swoje "przekonania" i czyste sumienie.
Czyste, bo nieużywane...

> wiem ze polskie prawo pozwala lekarzom na takie
> karygodne dzialania mam jednak pytanie z czystej ciekawosci, czy tego
> nie mozna w jakis sposob zaskarzyc, w koncu lekarz jest lekarzem, swoje
> przekonania powinien zostawic w domu, albo zalozyc sobie prywatny
> gabinet, ale w publicznej sluzbie zdrowia jest na pierwszym miejscu
> lekarzem i ma wykonywac swoje zadania i gdzie konczy sie ten paranoiczny
> przepis, przeciez w ekstremalnej sytuacji jak lekarzem bedzie np
> jechowy, to moze odmowic transfuzji krwii, bo to niezgodne z jego
> pogladami
Ten przepis nigdzie się nie kończy, w każdym razie nie w Polsce.
Medycyna jest w pewnym sensie nie tylko nauką, lecz i sztuką, nie da się jej
niektórych aspektów ocenić jednoznacznie, czasem jednoznaczność nie jest
możliwa w danej chwili.
Niemniej ocena zawsze powinna być stawiana na gruncie rzetelnej wiedzy
naukowej, nigdy zaś na bagnistym gruncie religijnych fantasmagorii.

Co więcej uważam, że prawidłowo sporządzony kodeks etyki lekarskiej nie
powinien dopuszczać postulowanej przez ciebie dwoistości zachowań - w
publicznym ZOZie ma robić jedno, w prywatnym gabinecie może co innego (jakże
częste i łajdackie zjawisko).
Jeśli lekarz przewiduje, że nie jest w stanie wykonywać wszelkich zadań i
działań uznanych przez światową medycynę to powinien po prostu odejść z
zawodu, bo się nie nadaje. Może również pozostać w służbie zdrowia jako np.
pielęgniarz, rehabilitant czy salowa itp.

--
Jotte