> A mnie zawsze zastanawialo na co tacy ludzie liczą ? Przeciez to
> dzialanie bardzo krotkowzroczne. Ksiegowa to przeciez kobieta minimum po
> maturze, wiec jakies skrawki rozumu musi miec ....

jestem tego samego zdania, zarówna ja, jak i koleżanka, która zatrudniła
księgową. Najśmieszniejsze jest to, że koleżanka od dłuższego czasu ma
problemy finansowe, a księgowa była dla niej niejako "przyjaciółką", której
wypłakiwała się w kołnierz. Potarfiła przyjść i powiedzieć, że załatwiła, że
komornik umorzy 1 egzekucję, jeśli wpłaci mu się ok. 3000 zł, więc koleżanka
(niech będzie Y) załatwiała, pożyczała byleby mieć jedną sprawę z głowy.
Okazało się "niby", że komornik weźmie do ręki za wszystkie jej sprawy, a w
zamian za łapówę napisze, że jest nieściągalna. Y przekazaywała pieniądze
księgowej, myśląc, że komornika ma już z głowy, aż tu nagle w kwietniu,
szanowny pan komornik zajął jej 3 samochody (stare bo stare, ale mogła
dzięki nim pracować).
Jedno mnie zadziwa. Jak ona dwa lata działała, ukrywając wszelkie ponaglenia
z US, ZUS-u i komornika... i jeszcze jedno. Jak Y mogła nie monitować
własnego konta bankowego... zwłaszcza, w dobie "internetu", gdzie wgląd do
konta można mieć w każdej chwili, widząc co wpłynęło, a co nie. No, ale
stało się. Teraz trzeba tak to załatwić by odzyskać co się da. Najgorsze w
tym wszystkim jest to, że chyba nie bardzo damy radę udowodnić ile pieniędzy
księgowa dostała do ręki, ile powinno być wpłacone do banków...
a na co liczyła księgowa postępując w ten sposób?... nie mam pojęcia, ale
podejrzewam, że poszła na całość... w końcu niewiele można jej udowodnić...

pozdrawiam,
x