Michał Wilk [###m...@g...pl.###] napisał:

> Tu masz rzeczywiscie racje, art. 15 ust. 8 ustawy o Policji zawiera
> delegacje do wydania rzeczonego rozporzadzenia i nie dotyczy ona
> przeszukania w trybie kpk, a kontroli osobistej w trybie art. 1 ust.
1
> ust. 5. Jednak nawet i w tym przepisie (o kontroli osobistej) nie
> zapomniano o przeslance faktycznej dopuszczalnosci kontroli: "razie
> istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego
pod
> groźbą kary"

Takie przypuszczenie wynika z ilości utraconych komórek.

> Jesli tak jest to OK, wydawalo mi sie tylko ze gdzies tu pisales, ze
> podstawa przeszukania jest wspomniany paragraf 16 rozporzadzenia, a
w nim
> nie ma nic o przeslance faktycznej, reguluje tylko tryb i moglo by
> powstac mylne przekonanie, ze Policja moze absolutnie kazdego,
wyrywkowo
> kontrolowac.

W praktyce, to w sumie tak to na pozór wygląda. Średnio inteligentny
policjant zawsze potrafi się w w razie zażalenia wytłumaczyć w sposób
niemożliwy do obiektywnej weryfikacji.

> No ale to raczej teoria, bo dla własnego dobra chętnie takiej
kontroli
> bym się raczej poddał, nawet nie z racji tego, żeby nie wzbudzać
> podejrzeń, ale żeby mieć świadomość, ze może dzięki temu w końcu
trafia
> na "trefny" telefon i bandyctwo się ukroci

I większość ludzi w ten sposób do tego podchodzi. Przy czym już nawet
nie chodzi o samo znajdowanie telefonów. Obawiająca się przypadkowej
kontroli i zarzutu paserstwa osoba nie będzie dokonywała "okazyjnego"
zakupu. Jak ludzie nie będą tego "okazyjnie" kupować, to paserzy nie
będą tego od złodziei kupować. Jak złodzieje nie będą mieli zbytu, to
nie będą kraść, bo i po co. I tak to generalnie ma działać. W praktyce
wychodzi różnie. Moim zdaniem o wiele większy wpływ na zmniejszenie
zagrożenia miało wprowadzenie blokady po IMEY u operatorów.