On Apr 28, 1:16 pm, januszek <j...@p...irc.pl> wrote:
> BK napisał(a):
>
> > Poczytaj definicje oferty. Wywieszka z godzinami pracy nie jest
> > oferta.
>
> Chętnie rzucę okiem - możesz podać źródło?
>
> j.

Kodeks Cywilny, dzial II, art 66 i nastepne.

za prof. Radwanskim:

Przystępując z kolei do objaśnienia drugiej konstytutywnej cechy
oferty, jaką jest określenie istotnych postanowień proponowanej umowy
(art. 66 § 2 KC), zauważyć należy, że nie we wszystkich systemach
prawnych element ten ma doniosłość konstytutywną. W szczególności w
prawie anglosaskim - w przeciwieństwie do praw kontynentalnych -
precyzowanie treści proponowanej umowy nie stanowi samodzielnej i
koniecznej cechy oferty. Element ten traktuje się bowiem tylko jako
wskaźnik, czy składający propozycję zawarcia umowy wyraził swą wolę w
sposób stanowczy[26]. Jednakże Konwencja wiedeńska utrzymała tę cechę
oferty, co znalazło wyraz w jej art. 14 ust. 1 ("Propozycja zawarcia
umowy (...) stanowi ofertę, jeżeli jest wystarczająco precyzyjna
(...)"). Na tym tle trudno podzielić pogląd, jakoby oznaczenie treści
proponowanej umowy nie stanowiło konstytutywnej cechy oferty[27].
Pojawia się tylko pytanie, w jakim zakresie lub w jaki sposób oferta
ma określać treść umowy. Tę tylko kwestię regulują, w odniesieniu do
międzynarodowej sprzedaży towarów, przepisy Konwencji wiedeńskiej
[28].

Użyty w art. 66 § 1 KC zwrot, odwołujący się do istotnych postanowień
proponowanej umowy, może sugerować, iż chodzi tu o tzw. essentialia
negotii. Jednakże pojęcie to służy do dokonania kwalifikacji prawnej
umowy, a nie do oznaczenia jej koniecznej (minimalnej) treści. Dlatego
lepiej pojęć tych nie utożsamiać[29] (por. rozdz. V, Nb 64). Trafnie
więc SN w uzasadnieniu uchwały (7) z 28.9.1990 r.[30], powołując się
na art. 66 § 1 KC, definiuje ofertę jako skierowaną do drugiej strony
stanowczą propozycję zawarcia umowy "obejmującą minimalną jej treść".

Wymaganie to jest uzasadnione z jednej strony koniecznością takiego
określenia treści proponowanej umowy, aby nie wymagała ona jakiegoś
uzupełnienia ze strony oblata, a z drugiej strony, brakiem generalnej
kompetencji sądu w tym zakresie, co motywuje się poszanowaniem zasady
swobody umów. Pojęcie minimalnej treści umowy ma zatem charakter
względny. W szczególności zbędne jest wyznaczanie tej treści w
zakresie, w jakim ustawa pozwala określić ją przez wskazanie tylko
podstaw do jej ustalenia (np. ceny, art. 536 KC). Trafnie zwrócił na
to uwagę G. Ćmikiewicz w glosie do orzeczenia SN z 20.10.1978 r.[31].
Natomiast krytycznie należy odnieść się do orzeczenia SA w Gdańsku z
18.1.1991 r.[32], w którym wyrażono pogląd, że propozycja
zamawiającego dzieło bez określenia wysokości oferowanego
wynagrodzenia nie jest ofertą. W świetle bowiem art. 547 KC element
ten trudno uznać za niezbędny do dojścia umowy do skutku. W granicach
zasad współżycia społecznego oferta może również zawierać propozycje
ustalenia wysokości świadczenia przez osobę trzecią lub przez jedną ze
stron, jednak pod kontrolą sądu[33].

Wymaganie określenia w ofercie minimalnej treści proponowanej umowy
nie wyłącza z zakresu pojęcia oferty propozycji o bogatszej treści.
Oferta powinna więc tylko co najmniej zawierać postanowienia konieczne
do zawarcia proponowanej umowy. Natomiast pojęcie to nie wyznacza
granic maksymalnej treści oferty. Co więcej, należy zgodzić się z
poglądem, że im stopień szczegółowości oferty jest wyższy, tym większa
pewność, że oferent wyraził swoją propozycję zawarcia umowy w sposób
stanowczy[34].



---

Godziny otwarcia sklepu - oferta nie sa.