Liwiusz pisze:
> Jednakże takie rozumienie tego słowa może spowodować wiele
> absurdalnych wniosków. Na przykład wspomniane już karty kredytowe
> upoważniają do udzielania kredytu (art. 4 p. 4 prawa bankowego),
> dosłowne przestrzeganie zatem ustawy o wychowaniu [...] spowodowałoby
> zakaz sprzedaży alkoholu na podstawie karty kredytowej.
Chwilę, sprzedawca otrzymuje pieniądze za alkohol - od banku. To nie on
udziela kredytu - dostaje pieniądze, wydaje towar. Osobną sprawą jest
umowa kredytowa między bankiem a klientem. W takim wypadku klient kupuje
na kredyt, ale sprzedawca nie sprzedaje na kredyt, bo nie on jest
udzielającym kredytu.

> Jeśli ktoś trochę pomyśli i nie popełni kardynalnych błędów (ewidentna
> sprzedaż alkoholu pod zastaw ruchomości), tylko zastosuje np. weksle,
> czeki, czy umowę pożyczki ze specjalnie podstawioną w tym celu osobą, to
> może osiągnąć swój cel, czyli sprzedać alkohol z odroczoną płatnością.
Myślę, że ustawodawcy chodziło o ograniczanie najpopularniejszego
sposobu kredytowania - kupowanie "na zeszyt". Raczej w zwykłym sklepiku
mało komu się będzie chciało podpisywać umowy, weksle itp. Choć w takim
wypadku prawdopodobnie byłoby to legalne.

Pozdrawiam, argothiel