Użytkownik "p 47" <k...@w...pl> napisał w wiadomości
news:jehvuf$2dv$2@news.task.gda.pl...

> Ani ja ciebie nie przekonam, ani ty mnie.

A wymagana jest jednomyślność? Tylko zupełnie nie rozumiem, czemu do tego
podchodzisz tak emocjonalnie. Ja tam spokojnie potrafię jakoś przetrawić,
ze Ty lub ktoś inny ma inny, niż ja pogląd na jakąś sprawę.

> Ty uwazasz, ze wprawdzie zgromadzenie wzięło ciotkę do siebie, otoczyło
> ją opieką w celu wyłudzenia jej majątku choc nie masz najmniejszych
> dowodów, ze tak rzeczywiscie było!

A w którym miejscu tak twierdzę? Potrafisz wskazać? Ja tylko twierdzę, że
istnieją podstawy, by sądzić, że ktoś ów apatar fotograficzny skradł. Bo
nei widzę powodu, by uznać, że jego zabranie i darowizna komuś miała
zwiazaek z działanością misyjną czy szerzeniem dobra. Pralka, lodówka,
dywan - jeszcze oblecą. Aparat nie, bo bez niego spokojnie da sie żyć i
tyle.

> Twierdzisz , że to postępowanie było nie tylko bezprawne (znów nie
> podając żadnego na to dowodu, ze fakt ten miał miejsce!) ale i
> nieetyczne, bo majątek ciotki nalezy się wątkodawcy, choć on nic na rzecz
> dobra ciotki nie uczynił!

Nie! Majątek ciotki do dnia jej śmierci należał do ciotki. Ani do
wątkotwórcy, ani do Zgromadzenia.

> Moim natomiast zdaniem od strony etycznej sprawa jest całkowicie jasna,-
> nawet watkodawca nie kwestionuje że on w ostatnim okresie zycia ciotki
> nią się nie zajmował, zajęło się nią zgromadzenie, które widząć, ze jej
> stan pogorsza się wzięło ja do siebie i otoczyło opieką, co ciotka w
> pełni aprobowała.

Co w kwesti majątku ciotki nieczego nie zmienia. Nadal był ciotki.

> Dlatego też z etycznego punktu widzenia uzasadnia to, aby majatek ciotki
> przypadł temu, kto sią nią zajął, a nie temu, kto ją de facto porzucił i
> ma do tego wyłącznie tytuł formalny i to nie tylko dlatego, że na tę
> opieke poniesiono wydatki, które nalezy wyrównać.

Z tym pogladem, to już się całkowicie nie zgodzę. Jakby ciotka wylądowała w
szpitalu, to by majątek jej przypadł szpitalowi? To, że ewentualnie
Zgromadzenie mogłoby dochodzić kosztów opieki nad ciotką w żaden sposób nie
przenosi na niego p[raw majątkowych do posiadanych przez nią rzeczy. To dwa
zupełnie odrębne zagadnienia. Jeśli Zgromadzenie ma jakieś roszczenia
finansowe, to należy ich dochodzić poprzez albo zawarcie ugody, albo
postępwoanie przed sądem, wyrok i komornika. Dochodzenie roszczeń poprzez
kradzież rzeczy, choć może pozornie uzasadnione okolicznosciami, nie jest
ani etyczne ani prawnie poprawne.

> Od strony prawnej, która z etyczna ma niewiele wspólnego zwracam uwagę,
> ze zarzuty wątkodawcy mają charakter wyłącznie insynuacji, których w
> zaden sposób nie uprawdopodobnił.

To żadne insynuacje. Przedmioty majątku zginęły i chwilowo należy to uznać
za fakt. Jak ma Ci na grupie dyskusyjnej udowodnić, że zginęły? No i przede
wszystkim po co?

> Charakterystyczne jest, ze pozyskiwanych informacji o darowiznach w żaden
> sposób nie podważał i przeciwko nim nie protestował za zycia ciotki, a
> więc w czasie, gdy ich prawdziwość z łatwością mozna byłoby
> zweryfikować,- przeciwnie , wówczas jego zachowanie wskazywało, że
> informacje o darowiznach traktuje jako prawdziwe i choć uderzało to w
> jego intereesy, sciśle im się podporzadkowuje i aprobuje skutki tych
> darowizn.

Mam wątpliwości co do użycia słowa "łatwość". Sądzę, że użycie tego słowa
przez Ciebie wynika z braku znajomości realiów tego typu sytuacji. Nie
zapominaj, że klasztory przeważnie bywają obiektami zamkniętymi. No i
ludzie w ostatnich dniach życia czasem po prostu mogą nie do końca być w
stanie pokierować racjonalnie swoimi interesami.

> Nie jest on w stanie podać zadnego dowodu nie tylko na fałszowanie woli
> ciotki, ale i na sam fakt zaboru mienia, juz nie wspominając, że w
> istocie nie wie nawet, czy, kiedy i kto poszczególne składniki mienia
> zabrał.

Ależ on nie musi podawać żadnego powodu. To osoba dysponująca cudzym
majątkiem musi zadbać o powiadanie odpowiednich pełnomocnictw. Gdyby
przyjąć przeciwny pogląd, to życie stało by się nie do zniesienia. Co rusz
ktoś by brał Twoje rzeczy, a Ty musiałbyś dowodzić, że mu nie pozwoliłeś.
Nie sprowadzaj rzeczy do absurdu.

> W istocie gdybym ja np. zagubił cenny srebrny lichtarz i uznał, ze zabrał
> mi go Tomasik to owo podejrzenie miałoby większa konkretność, niż
> podejrzenia wątkodawcy, ze zgromadzenie zabrało np. monety, bo ja chociaz
> wskazałbym konkretną podejrzaną osobę;-)
>
Wskazanie lub nie sprawcy nie ma nic wspólnego z konkretyzmem, a jedynie
stanowi dowód, że zupełnie nie rozumiesz problemu. Na grupie dyskutujemy w
oparciu o informacje przekazane przez wątkotwórcę i nie ma większego sensu
podważanie jego informacji. Masz rację, nie wiemy dodatkoiwo, czy w ogóle
miał jakąkolwiek ciotkę? Czy ciotka - jeśli nawet ją miał - miała
mieszkanie? A jak miałą, to czy była w nim lodówka, pralka? Idac tym tokiem
rozumowania, to w ogóle cała ta dyskusja nie miałaby sensu. Stąd
najprościej jest przyjać, że wątkosprawca pisze prawdę. Jeśli sklamał, to
dostanie bezsensowną odpwoiedź i sam się- ukaże za kłamstwo. Jesli celowo
coś zatai albo zmieni, to musi już sam sobie odpowiedzieć na pytanie, na
ile nasza odpowiedź byłaby inna, jakby napsiał parwdę. I nie ma co się tu
unosić.