W dniu 20 paź 2013 16:13, Martin Miotk pisze:
> Cześć,
>
> Istnieje w Kodeksie Cywilnym Art 353, który mówi że
>
> "Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego
> uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości
> (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego."
>
> Czy ja poprawnie rozumiem fragment "nie sprzeciwiały się ustawie", że
> jeżeli w umowie pomiędzy stronami będzie zapis:
>
> "Świadczący usługi nie ponosi odpowiedzialności za szkody spowodowane
> opóźnieniem w dostawie towarów przez swoich dostawców"
>
> to będzie on niewiążący, ponieważ jest Art. 474.
>
>
> Czy to jest sprzeciwienie się ustawie, czy może należy to inaczej
> interpretować?

Inaczej. Chodzi o sprzeciwienie się normom bezwzględnie obowiązującym.
Sęk w tym, że w KC są bezwzględnie obowiązujące i względnie obowiązujące
(oraz nawet semiimperatywne). Względnie obowiązujące można sobie zmienić
w drodze umowy. Problem polega na tym, że nie zawsze z przepisu wynika,
czy wyraża normę bezwzględną czy względną. Wówczas trzeba posiłkować się
komentarzami i orzecznictwem, a także własnym doświadczeniem.

Wracając do meritum, w umowach bez udziału konsumentów można w drodze
umowy zmodyfikować odpowiedzialność dłużnika za osoby trzecie. Czyli
podane postanowienie nie będzie wykraczało poza granicę swobody umów.



--
.B:artek.