W dniu 15.10.2020 o 11:07, Liwiusz pisze:
>>>> Żeby w całej okazałości uwypuklić robienie kurwy z logiki przez
>>>> kościół katolicki dodajmy, że chrztu nijak nie da się unieważnić i
>>>> uznać za niebyły, co więcej raz ochrzczony zawsze w ich posranej
>>>> logice będzie katolikiem - co najwyżej ekskomunikowanym:P
>>> Ależ jak najbardziej w razie uznania chrztu za nieistniejący,
>>> człowiek nie jest ochrzczony.
>> Problem w tym, że jakoś nie bardzo da się uznać za nieistniejący.
> Tylko dlatego, że do chrztu kościół ma bardzo małe wymagania - może go
> przeprowadzić ktokolwiek gdziekolwiek, niemalże jakkolwiek. Choć jeśli
> okazałoby się, że nawet do tych prostych czynności nie doszło, to
> znaczy, że chrztu nigdy nie było.

Tu ja dostrzegam przede wszystkim drugie dno. Osoby, które nie wierzą w
niewielkiej części są zainteresowane udowadnianiem komukolwiek, że nie
są wiernymi jakiegoś kościoła. Oczywiście kilku "nawiedzonych" się
znajdzie, ale to jakaś niewielka grupa i to - moim zdaniem - działająca
irracjonalnie.

Irracjonalnym jest również publikowanie statystyk na podstawie danych
publikowanych przez kościoły o ilości wiernych. Wiki publikuje
statystyki dotyczące wiernych:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ko%C5%9Bcio%C5%82y_i_i
nne_zwi%C4%85zki_wyznaniowe_w_Polsce.
Jak zsumować te podawane procenty, to mnie wyszło 89,1%, więc 10,9%
niewierzących, czy raczej nie przynależących do żadnego kościoła po
prostu - bowiem to niekonieczne musi być synonim.

Ja podejrzewam, ze w tej grupie pewnie będą jakieś osoby, które
przyjechały z za granicy i mimo to, że wierzą w Boga, to żaden Kościół o
nich nie wie, a w grupie wiernych danego kościoła zapewne będą grupy
osób formalnie uznanych za wiernych, które nie wierzą.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że wiara w Boga, a przynależność do
jakiegoś kościoła, to niekoniecznie muszą iść w parze. Jest pewnie
całkiem niemała grupa osób wierzących, którym po prostu "nie po drodze":
z danym kościołem z powodu tego, jak działa on jako instytucja. Bo nie
maja ochoty słuchać podczas mszy o polityce, czy problemami w zakupie
przez parafię samochodu odpowiedniej klasy. Bo nie widzą sensu wysyłania
dziecka na nauki do domu parafialnego, skoro w szkole są lekcje religii
opłacane przez państwo - zwłaszcza, gdy jest to problem organizacyjny,
bo dziecko za małe, by same puścić tak dale.

Kościół Katolicki, jak słucham wypowiedzi hierarchów, próbuje wiarę
utożsamiać z przynależnością do kościoła, a w sumie to nie za bardzo
wynika z jakiegoś prawa boskiego. Jak wierzący się pomodli do Boga bez
udziału duchownego, to niby jest mniej ważne? Czy tak naprawdę ma
znaczenie, czy wierny będzie odczytywał modlitwę słowo w słowo z
Książeczki do modlenia, a jak pomyli gdzieś kolejność słów, to taka
modlitwa będzie nieważna?

Ja pamiętam, jak w kościołach nie mieścili się wierni. Jak się nie
przyszło z 10 minut przed czasem, to się nawet wejść, by postać w
kościele nie dało. I to w czasach, gdy udział w nabożeństwach był
podobno ścigany przez władze. Teraz nawet przed czasami COVID kościoły
były po prostu pustawe. Czy to oznacza, że ilość wierzących się
radykalnie zmieniła? Wątpię.

Moim zdaniem należałoby zastąpić statystyki wierzących, statystykami
opisującymi czynną przynależność do określonego związku wyznaniowego.
Czyli powiedzmy zaliczamy "na wiernego" osobę, która chociażby raz w
danym roku kalendarzowym dokonała jakiegoś aktywnego samodzielnego czynu
sugerującego, że jest zainteresowana tym, co w "kościele" się dzieje.
Była na mszy. Brała udział w jakimś innym nabożeństwie. Przyjęły księdza
po kolędzie. Ale nie wzięły udziału w lekcji religii, bo to bez sensu,
skoro wszyscy muszą iść, a w każdym razie wola rodziców tu ma znaczenie,
a nie dziecka. Do wiernych zaliczał bym osoby pełnoletnie i z takiej
populacji liczył statystykę.

--
Robert Tomasik