Osoba nazywajaca sie Michał w liscie z dnia 2007-08-04 11:38 napisala
nastepujace slowa:

> Witam,
>
> Dostałem wezwanie do stawienia się na policji jako świadek w sprawie
> z art. 204 KK (prawdę mówiąc nie mam pojęcia o co im chodzi ;/).
[ciach]

Chciałbym podzielić się z Wami moimi spostrzeżeniami po odbytym
przesłuchaniu. Po przybyciu na komendę policji dowiedziałem się by
dostać się do odpowiedniego pokoju należy zadzwonić. Dzwonię i dzwonię,
a tam ciągle zajęte. Jestem już spóźniony prawie 15 minut, więc
poprosiłem jakiegoś policjanta by mimo wszystko mnie wpuścił. Trafiam do
odpowiedniego pokoju a tam młoda pani policjant informuje mnie że mam
poczekać. Po poinformowaniu jej że jesteśmy już spóźnieni 15 minut z
przesłuchaniem i że winny temu był brak odebrania telefonu i nie
możliwość skontaktowania się z policjantką odpowiedziała: "NO BO
PRZECIEŻ ROZMAWIAM PRZEZ TELEFON!!!" :)

Rozpoczęło się przesłuchanie. Standardowe pytania o tym z kim mieszkam,
ile czasu, co robię (przypominam że byłem tam w charakterze świadka :).
W końcu dowiedziałem się o kogo chodzi i rozpoczęła się seria pytań co
sądzę o moich sąsiadach itd. Nie mogąc w niczym pomóc usłyszałem trzecią
część pytań, która zaskoczyła mnie najbardziej: co mieszkańcy osiedla
mówią o sąsiadach, jakie plotki o nich krążą, czy rozmawiam o nich z
innymi. Nie sądziłem że działania policji opierają się na plotkach! Nie
mogąc także i tutaj w żaden sposób pomóc usłyszałem od młodej pani
policjantki, że: "gdybym to ja był na miejscu tej kobiety która jest
maltretowana to liczyłbym na to że sąsiedzi mi pomogą".

Kurcze, to już nie tylko chodzi o to, że miałem opowiadać o plotkach
które po osiedlu krążą (których i tak nie znam bo mnie zarówno plotki
jak i ci sąsiedzi nie interesują), ale miałem wręcz zeznawać na korzyść
rzekomo poszkodowanej! Dziwne są coś te działania naszej policji...


--
michal