W dniu 2018-01-03 o 21:46, Marcin Debowski pisze:

>>> Porządkowanie i oczyszczanie terenu, prace pielęgnacyjne w parkach itp.
>>> miejscach, prace przy budowie dróg i innej publicznej infrastruktury,
>>> segregowanie śmieci, czyszczenie rowów melioracyjnych, czyszczenie
>>> obiektów urzyteczności publicznej (mycie szyb, elewacji, chodników),
>>> sadzenie lasów, proste prace rolnicze (sadzenie, pielenie, zbiór
>>> owoców/warzyw), odśnieżanie zimą.
>>
>> Nie uwzględniłeś kosztów strażników więziennych. Jeden strażnik na
>> jednego więżnia to się nie opłaca.
>
> Uwzględniłem. To koszty zorganizowania pracy. Sytuacja 1:1 byłaby
> absurdem. Tak się nigdzie nie robi.
>
>> Są akcje robót drogowych itp. Więźniowie (dużo ich) są podwożeni
>> odpowiednim środkiem transportu do miejsca pracy i cały czas pilnowanii.
>
> Czyli, że można i jest potrzeba.
>
>>> Szycie, drobna stolarka, składanie drobnych urządzeń (długopisy,
>>> zabawki etc.), digitalizacja danych (wprowadzanie danych, przepisywanie
>>> odręcznych manuskryptów), prace introligatorskie (np. naprawa książek z
>>> blibliotek publicznych, oprawianie).
>>
>> To już pewnie wykonują na miejscu - w więzieniu.
>> Poza tym jak przyjdzie do Ciebie np. glazurnik kłaść glazurę to pomyśl
>> sobie, że może on tego zawodu wyuczył się w wiezieniu, czyli ma fach.
>
> No i?

No i dobrze. Może być dobrym glazurnikiem i kochać tę pracę. U mojej
koleżanki taki jeden polecony kladł glazurę i robił cały remont kuchni
i łazienki. Pracę wykonał pięknie. Potem ta koleżanka skądś dowiedziała
się, że fach zdobył w więzieniu, ale ją to w zasadzie nie interesowało
gdzie się wyuczył.
>
> Nb. jeśliby podejść do tego systemowo to i przy zakładach zamknietych
> możnaby zorganizować sekcje wytwórcze już na etapie planowania zakładu.
> Wtedy dałoby się pewnie zrobić więcej.

Moja matka dostała kiedyś (jak byłam mała) dwa piękne, artystycznie
wykonane albumy na zdjęcia. Do tej pory są tam wszystkie nasze zdjęcia i
albumy nic sie nie zniszczyły. Te albumy dostała od żony swojego
siostrzeńca, która była pielęgniarką w więzieniu na Rakowieckiej.
Człowiek wtedy nie zdawał sobie sprawy co tam sie dzieje w tym
więzieniu, Teraz to po mnie ciarki przechodzą jak pomyślę. To chyba
niemożliwe, że pielęgniarka nie wiedziała, ze tam ludzi zabijają. Albo
miała mózg wyprany i po prostu robiła to co należy do pielęgniarki.
Pracowała tam od lat młodych aż do emerytury. Jej mąż, mój brat
cioteczny był (umarł z 7 lat temu) pułkownikiem od drogówki w Pałacu
Mostowskich. To on podpisywał/wydawał pozwolenia na konwoje,
organizacje policji dot. zatrzymywania ruchu jak np. Papież przyjechał itd.
Teraz jego żona na (100% jestem pewna) ma zmniejszoną emeryturę bo w
więzieniu pracowała. W sumie to byli normalni, rodzinni, pomocni ludzie.
Nigdy nie zapomnieli o ciotce czy wujku i często wpadali jak rodzice żyli.
Kurczę, a tam na Rakowieckiej właśnie znaleziono szczątki żołnierzy
niezłomnych, którym strzelano w tył głowy. Znaleziono szczątki takiego
mojego wujka spoza Warszawy (też rodzina tamtych ze strony matki), potem
była identyfiikacja DNA. W styczniu rok temu ustalono, że to on. Potem
było zaproszenie do Palacu Prezydenckiego na małą uroczystość i wydanie
świadectwa (czy jak to się inaczej nazywa). Pojechały trzy jego
siostrzenice (od nich pobierali DNA), bo ich matka-siostra niezłomnego
już od dawna nie żyje.
Dobrze, że na Rakowieckiej nie ma już więzienia tylko jest muzeum.
Troche się za dużo rozpisałam. Jak kogoś to denerwuje to przepraszam.



--
animka