----- Original Message -----
From: "Robert Tomasik" < >
> Znamy relację tylko lekarki i w tym może tkwić problem. Przywołane przez
> lekarkę, a za nią przez dziennikarza, przepisy dotyczą leczenia i nie
> pozostają w żadnym związku z czynnościami dowodowymi w postępowaniu
> karnym. Wszak chyba nawet lekarka nie sądziła, że pobranie krwi do badań
> uzdrowi czy chociażby poprawi stan zdrowia zatrzymanego. Zresztą nie
> proszono ją o jego leczenie, tylko o pobranie krwi. Ów fakt wynika nawet z
> artykułu, tylko nie wprost. Tak trochę poniżej napisu "W kapciach na
> dołku" jest wzmianka, że po tym, jak policjant telefonicznie wyjaśnił
> lekarce, że to była czynność dowodowa, a nie leczenie, ta ostatecznie
> zgodziła się krew pobrać, tylko policjanci nie przyjechali. czemu?


> Pobranie krwi od sprawcy rządzi się przepisami kodeksu postępowania
> karnego (art. 74 i 308 kpk) i nie jest rzeczą lekarki badanie, czy organ
> procesowy zlecający jej tę czynność posiada delegację ustawową do
> wykonania czynności, czy nie. Ustawa mówi, że gość jest zobowiązany do
> poddania się badaniu, więc rzeczą Policji jest zastosować środki przymusu
> bezpośredniego w celu umożliwienia pobrania krwi, a rzeczą lekarki jej
> pobranie. Skoro uważała, że czynność była bezprawna, to miała moralny
> obowiązek powiadomić nazajutrz prokuraturę o tym fakcie - ale nie
> zwalniało jej to z obowiązku wykonania rzeczonej czynności.
>

> Zastanawiające jest dla mnie, czego policjanci się dowiedzieli tej nocy,
> że nie pojechali już do szpitala z tym pacjentem. Czy czasem nie wyszły na
> jaw jakieś okoliczności, które spowodowały podejrzenie, że lekarka
> działała nie z niewiedzy i głupoty, a celowo. W tej sytuacji jej
> zatrzymanie mogło być uzasadnione w ogóle nie podniesionymi w artykule
> okolicznościami, których istnienia można się jedynie domyślać z analizy
> postępowania policjantów.

Nie przyjechali w nocy pewnie dlatego, że pobrano krew w innym ZOZie.

Mnie zastanawia, dlaczego policjanci nie znali przepisów KPK, aby o nich od
razu lekarce powiedzieć. Dopiero przy rozmowie telefonicznej podali podstawę
prawną, z czym lekarka się zgodziła. Gdyby zrobili to od razu, nie byłoby
problemu.


Ciekawe jak by na to patrzeć, gdyby lekarka nie miała specjalizacji II st -
w świetle § 7 rozp. Min. Spraw.z dnia 23 lutego 2005r. w sprawie poddawania
badaniom lub wykonywania czynności z udziałem oskarżonego oraz osoby
podejrzanej.

Wygląda to tak, że chłopaki chcieli pokazać, że są górą. I pokazali- brak
wiedzy o podstawowych przepisach, na podstawie których pracują.

Zgadzam się, że brak stanowiska drugiej strony utrudnia ustalenie prawdy.

Pozdrawiam
zenek