Kodeks karny art 300 ust 2

Art. 300.
§ 1. Kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości,
udaremnia lub
uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa,
zbywa,
darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza
składniki
swojego majątku,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Kto, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego
organu państwowego,
udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez
to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub
pozornie obciąża
albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Jeżeli czyn określony w § 1 wyrządził szkodę wielu wierzycielom,
sprawca
podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 4. Jeżeli pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie
przestępstwa określonego
w § 1 następuje na wniosek pokrzywdzonego.