W dniu 10.06.2021 o 01:06, Marcin Debowski pisze:

>> Bo nie zachorowałeś na coś co by uzasadniało taką pokusę. Jak będziesz
>> wymagał dializ, przeszczepów leczenia bardziej skomplikowanych
>> przypadków to się spotkasz.
>
> Nie przesadzasz?

Nie.

> Nie mówię, że tak w Polsce się nie dzieje, ale robienie
> z tego uniwersalnej średniej światowej niekoniecznie odzwierciedla stan
> faktyczny.

To weź USA z prywatną opieką. Oni mają sztaby prawników po obu stronach
- jedni dymają klientów że coś nie wchodzi, jest wyłączone, albo
zrobiłeś coś źle, drudzy na tym żerują i biorą procenty od odszkodowań.

> Dializy to przecież żadna egzotyka, a standardowa i
> powszechna procedura medyczna.

Tak. Ale na dializach się nie kończy i nie warto inwestować w takiego
klienta, bo bardziej rokujący jest młody dynamiczny z dobrą pensją:P

Spróbuj ubezpieczyć medycznie kogoś w wieku 70 lat. Da się - mają
specjalne pakiety dla takich:P

> Chyba trochę zbyt mocno patrzysz przez
> pryzmat własnych doświadczeń, czy też doświadczeń swojego kręgu
> znajomych.

Nie mam takich doświadczeń - nawet jakbym chciał to nie ma takich
pakierów co by zapewniały wszystko:P A ty masz znajomych których w
ramach pakiety naprawiał neurochirurg?

>> Leżąc pod respiratorem (albo bez niego ale ze wskazaniem) ciężko się
>> walczy o swoje.
>
> Tak rozumując wyruchają Cię zawsze, a może i odłączą respirator.

Nie - bo nie mają ku temu żadnej motywacji - nie oni płacą, a państwo
nie może uprawiać eutanazji przymusowej, bo emeryci to spora część
wyborców. Zeutanazowany nie zagłosuje, a reszta zagłosuje źle. A jaką
mają motywacje prywatne firmy żeby dokladać do źle rokujących pacjentów?

> Zresztą
> walczysz po, a nie w trakcie procedury więc ponownie, nie przesadzajmy.

Po to często jest za późno a i twoje zdolności do walki mogą być mocno
zredukowane:(

>>> normalnym, prywatnym systemie, idziesz, mówią Ci jakie są koszty,
>>> sprawdzasz ze swoim ubezpieczycielem czy pokryje i tyle.
>>
>> I dochodzimy do sedna - 90% społeczeństwa nie stać na "ful wypas", w
>> razie poważnych problemów ze zdrowiem są w czarnej dupie.
>
> Tak, ale to są przypadki skrajne, jeśli system działa.

NIe są skrajne - każdy poważniejszy wypadek no i każdy się starzeje. Na
rym właśnie polega różnica, że w publicznej służbie zdrowia co do zasady
skrajny przypadki nie są wyrzucane poza nawias, a w prywatnej "skrajne"
robią się wszystkie te, gdy mocno się nie opłaca.

No niestety - część usług musi być zapeniona przez państwo bo od tego
ono jest. Jeśli chcesz urynkowić i sprywatyzować podstawowe usłygi
nowoczesnego państwa, to w sumie po co ci państwo?

> Skrajność
> przypadków będzie miała miejsce też w opiece państwowej. Te wszystkie
> zrzutki na leki, procedury zagraniczne to z czego wynikają?

Zwykle z tego, że wobec niektórych przypadków medycyna jest bezradna.
Wyczerpano uznaną ścieżkę, nadzieja umiera ostatnia to zdesperowani
ludzie szukają i znajdują jakiś "profesorów" z usa. Oczywiście są też
przypadki gdzie po prostu brutalnie uznano że dalsze uporczywe leczenie
nie ma sensu. I to zwykle nie dlatego że jest to jakoś bardzo drogie
(choć się zdarza) ale po prostu nie ma uzasadnienia medycznego lub
korzyści będą po prostu znikome w stosunku do nakładów. Przy czym nie
mówimy to raczej o odmowie leczenia "bo się nie opłaca", a o przypadku
gdzie drogie i "medycznie kosztowne" leczenie przedłuży życie pacjenta o
pół roku bez podniesienia mu komfortu. To jest jednak inne kryterium niż
"kasa się nie zgadza".

>> I tak i nie. Są zakresy (w żadnym mi znanym nie pokrywają na przykład
>> intensywnej terapii) i jak nie ma wolnych terminów to czekasz aż będą.
>> Jeśli znajdziesz gdzieś indziej to zwrócą ci kasę (na ogół - pewnie też
>> jest jakiś limit wydatków).
>
> Niestety, intensywana terapia to jest dobry przykład tego co kosztuje
> kupę kasy choć nie wygląda, że powinno.

No właśnie - każda wysoko specjalizowana procedura medyczna kosztuje
krocie - to się po prostu finansowo nie spina z punktu widzenia
komercyjnych ubezpieczeń.

> Swoją drogą ciekawe co
> najbardziej wpływa tu na koszty. Słyszałem o przypadkach gdzie są one
> nawet na poziomie 30kzł dziennie.

Personel, sprzęt, certyfikaty. Weźmy lekarza- dobry wyciągnie 30k
miesięcznie. W uproszczeniu 1000PLN dziennie - państwo dołozy drugie
tyle w jego podatkach - razem 2k. Lekarzy na odziale musi być dwóch i
przez całą dobe - w nocy może mniej - masz jakieś 6 etatów - już 12k
dziennie. Pielęgniarki tansze ale więcej - drugie 10k. Do tego musisz
mieć lekarzy wszystkich specjalizacji na zawołanie - ich nie
zatrudniasz, tylko bierzesz z odziałów, no ale za darmo nie są - kolejne
kilka klocków. Masz już 30 tys. za sam personel lekarski dziennie.
Odziały intensywnej terapii w dużych szpitalach mają po kilkanaście
łóżek, ale z definicji część powinna być w pogotowiu - masz już 2,5k za
sam personel lekarski. Do tego leki, materiały sprzęt, sprzątanie,
elektryk. Ludzie sobie nie zdają po prostu sprawy ile kosztuje
utrzymanie duzych organizacji - dopóki przynosi ona zysk to tego nie
widać. Jak jest z definicji "non profit" i zobaczysz jej bilans to włosy
dęba stają;)

To nie jest tak, że one są jakoś wybitnie drogie - wszystko jest drogie,
tylko normalnie tego nie widzisz. Policz sobie ile kosztuje dzień budowy
odziału intensywnej terapii - drożej? No drożej - i co - nie dziwi cię
że budowlańcy są drodzy a lekarze już tak? W sumie wydaje się naturalne,
że lekarz droższy od budowlańca - jedni aspirują do klasy średniej
drudzy (nie ujmując budowlańcom) reprezentują raczej klasę niższą:P


--
Shrek