Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw

„1d. Jeżeli ubezpieczonemu, o którym mowa w ust. 1b, do osiągnięcia wieku
emerytalnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b ustawy o emeryturach
i rentach z FUS, brakuje nie więcej niż 5 lat, podaje się dodatkowo, poczynając od
2009 r., informacje o wysokości hipotetycznej emerytury, jaką by uzyskał w wieku
przekraczającym ten wiek o rok, a także dwa, trzy, cztery i pięć lat.
1e. Jeżeli ubezpieczony, o którym mowa w ust. 1b, przekroczył wiek emerytalny,
o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b ustawy o emeryturach i rentach z FUS, i nie
wystąpił o ustalenie emerytury, hipotetyczną emeryturę oblicza się dla jego
faktycznego wieku oraz kolejnych pięciu lat.”,
c) ust. 1g i 2 otrzymują brzmienie:
„1g. Jeżeli ubezpieczonemu, o którym mowa w ust. 1b, do osiągnięcia wieku
uprawniającego członka otwartego funduszu emerytalnego do okresowej
emerytury kapitałowej brakuje nie więcej niż 12 miesięcy, podaje się dodatkowo
informację o możliwości skorzystania z prawa do okresowej emerytury
kapitałowej.
2. Wysokości hipotetycznej emerytury oblicza się:
1) w przypadku podawania informacji o wysokości hipotetycznej emerytury
według zasad określonych w ust. 1c pkt 1 – przez podzielenie sumy składek,
o których mowa w ust. 1, i kapitału początkowego, o którym mowa w ust. 1a
pkt 1 – przez średnie dalsze trwanie życia dla osoby, która osiągnęła wiek
emerytalny, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b ustawy o emeryturach i rentach
z FUS, lub wiek, o którym mowa w ust. 1d i 1e, a wysokość hipotetycznej
emerytury, jaką ubezpieczony uzyskałby w wieku przekraczającym wiek
emerytalny – przez średnie dalsze trwanie życia dla tego wieku;
2) w przypadku podawania informacji o wysokości hipotetycznej emerytury
według zasad określonych w ust. 1c pkt 2 – przez podzielenie sumy składek,
o których mowa w ust. 1, i kapitału początkowego, o którym mowa w ust. 1a
pkt 1, zwiększonej o kwotę hipotetycznych składek, o których mowa w ust. 1c
pkt 2, przez średnie dalsze trwanie życia dla osoby, która osiągnęła wiek
emerytalny, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b ustawy o emeryturach i rentach

30
z FUS, lub wiek, o którym mowa w ust. 1d i 1e, a wysokość hipotetycznej
emerytury, jaką ubezpieczony uzyskałby w wieku przekraczającym wiek
emerytalny – przez średnie dalsze trwanie życia dla tego wieku.”.

Art. 7. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U.
Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.9)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 69:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Sędzia przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia 67 roku życia albo
z dniem osiągnięcia wieku określonego w § 1a, chyba że nie później niż na sześć
miesięcy przed ukończeniem tego wieku oświadczy Ministrowi Sprawiedliwości
wolę dalszego zajmowania stanowiska i przedstawi zaświadczenie stwierdzające,
że jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków sędziego,
wydane na zasadach określonych dla kandydata na stanowisko sędziowskie.”,
b) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Wiek, którego osiągnięcie powoduje przejście sędziego w stan spoczynku,
dla kobiet urodzonych do dnia 30 września 1973 r. i mężczyzn urodzonych do
dnia 30 września 1953 r. jest równy najniższemu wiekowi emerytalnemu
określonemu odpowiednio w art. 24 ust. 1a pkt 61 – 84, art. 24 ust. 1b i art. 27
ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.2)).”,
c) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
„§ 2a. Przepis § 2 stosuje się do sędziego, który wymagane warunki spełnił do
dnia 31 grudnia 2017 r.”;
2) w art. 100 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Sędziemu, który został przeniesiony w stan spoczynku, w razie zmiany ustroju
sądów lub zmiany granic okręgów sądowych, przysługuje do czasu osiągnięcia wieku
67 lat albo do osiągnięcia wieku, o którym mowa w art. 69 § 1a, uposażenie
w wysokości wynagrodzenia pobieranego na ostatnio zajmowanym stanowisku.”;
3) w art. 151a w § 10 uchyla się pkt 4.

31

Art. 8. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu
wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322, z późn.
zm.10) w art. 37 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. W ustawie budżetowej określa się corocznie kwotę wydatków na prewencję
wypadkową, pokrywanych ze środków finansowych zgromadzonych w funduszu
wypadkowym, w wysokości:
1) w okresie do dnia 31 grudnia 2013 r. – do 0,50%,
2) w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. – od 0,50%
do 1,00%,
3) w okresie od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. – od 0,65%
do 1,00%,
4) w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. – od 0,80%
do 1,00%,
5) w okresie od dnia 1 stycznia 2017 r. – od 1,00%
– należnych składek na ubezpieczenie wypadkowe, przewidzianych w planie
finansowym Funduszu Ubezpieczenia Społecznego na dany rok budżetowy.
2. rodki, o których mowa w ust. 1, przeznacza się na finansowanie działalności
związanej z zapobieganiem wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym,
z uwzględnieniem zdolności do pracy przez cały okres aktywności zawodowej
w aspekcie jej wpływu na powstawanie tych zdarzeń, w szczególności na:
1) dofinansowanie działań skierowanych na utrzymanie zdolności do pracy przez
cały okres aktywności zawodowej, prowadzonych przez płatników składek;
2) analizy przyczyn i skutków wypadków przy pracy, a zwłaszcza wypadków
śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych, oraz chorób zawodowych;
3) upowszechnianie wiedzy o zagrożeniach powodujących wypadki przy pracy
i choroby zawodowe oraz sposobach przeciwdziałania tym zagrożeniom;

32
4) prowadzenie prac naukowo-badawczych mających na celu eliminację lub
ograniczenie przyczyn powodujących wypadki przy pracy i choroby
zawodowe.”.

Art. 9. W ustawie z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 240,
poz. 2052, z późn. zm.11)) w art. 30 wprowadza się następujące zmiany:
1) w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) po ukończeniu 67 roku życia albo z dniem osiągnięcia wieku, określonego
w § 3;”;
2) po § 2 dodaje się § 3 i 4 w brzmieniu:
„§ 3. Wiek, którego osiągnięcie powoduje przejście sędziego w stan spoczynku, dla
kobiet urodzonych do dnia 30 września 1973 r. i mężczyzn urodzonych do dnia
30 września 1953 r. jest równy najniższemu wiekowi emerytalnemu określonemu
odpowiednio w art. 24 ust. 1a pkt 61 – 84, art. 24 ust. 1b i art. 27 ust. 3 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.2)).
§ 4. Przepis § 2 pkt 2 stosuje się do sędziego, który wymagane warunki spełnił do
dnia 31 grudnia 2017 r.”.

Art. 10. W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.12)) w art. 2 w ust. 1 w pkt 2 lit. b
otrzymuje brzmienie:
„b) nie osiągnęła wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b oraz
w art. 27 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn.
zm.2)),”.

Art. 11. W ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U.
Nr 120, poz. 1252, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, z 2011 r. Nr 17, poz. 79 i Nr 75, poz. 398 oraz
z 2012 r. poz. 118) w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

33
1) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) z dniem osiągnięcia wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b
oraz w art. 27 ust. 2 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;”;
2) w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) dnia osiągnięcia wieku emerytalnego, o którym mowa w art. 24 ust. 1a i 1b
oraz w art. 27 ust. 2 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;”.

Art. 12. W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych (Dz. U. Nr 228,
poz. 1507, z 2010 r. Nr 254, poz. 1700 i Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 7:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Okresowa emerytura kapitałowa przysługuje członkowi otwartego funduszu
emerytalnego do ukończenia 67 roku życia, z zastrzeżeniem ust. 2a.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. W latach 2014 – 2020 okresowa emerytura kapitałowa przysługuje członkowi
otwartego funduszu emerytalnego do osiągnięcia przed dniem:

1) 1 września 2014 r. wieku 65 lat i 5 miesięcy albo
2) 1 stycznia 2015 r. wieku 65 lat i 6 miesięcy, albo
3) 1 maja 2015 r. wieku 65 lat i 7 miesięcy, albo
4) 1 września 2015 r. wieku 65 lat i 8 miesięcy, albo
5) 1 stycznia 2016 r. wieku 65 lat i 9 miesięcy, albo
6) 1 maja 2016 r. wieku 65 lat i 10 miesięcy, albo
7) 1 września 2016 r. wieku 65 lat i 11 miesięcy, albo
8) 1 stycznia 2017 r. wieku 66 lat, albo
9) 1 maja 2017 r. wieku 66 lat i 1 miesiąc, albo
10) 1 września 2017 r. wieku 66 lat i 2 miesiące, albo

34