Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw

10


Art. 2. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. Nr 260)
wprowadza się następujące zmiany:
1) uchyla się art. 20b – art. 20d;
2) art. 20e otrzymuje brzmienie;
„Art. 20e. Przepisów art. 40 ust. 1 i 3 nie stosuje się do zajęcia pasa drogowego w związku
z wykonywaniem zadań określonych w art. 131b ust. 1 przez Inspekcję Transportu
Drogowego.”.
Art. 3. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o
wykroczenia (Dz. U. z 2013 r. poz. 395 i 765) w art. 97 w § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) stwierdzi popełnienie wykroczenia za pomocą przyrządu kontrolno-pomiarowego a
sprawca nie został schwytany na gorącym uczynku lub bezpośrednio potem, i nie
zachodzi wątpliwość co do sprawcy czynu”.

Art. 4. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz.
1265, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 46 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad przekazuje kwoty pobranych opłat,
o których mowa w ust. 1 i ust. 1a pkt 1, w terminie pierwszych dwóch dni roboczych po
zakończeniu tygodnia, w którym wpłynęły, na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego,
z przeznaczeniem na budowę i utrzymanie dróg krajowych oraz na potrzeby gromadzenia
danych o drogach publicznych i sporządzania informacji o sieci dróg publicznych, jak
również na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego i budowy autostrad.”;
2) w art. 50 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) ruchu drogowego w zakresie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 czerwca
1997 r. - Prawo o ruchu drogowym,”,

3) w art. 51 w ust. 6 w pkt 1 lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) związanych z kontrolą ruchu drogowego w zakresie i na zasadach, o którym mowa w
ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym;”,

4) w art. 54 w ust. 2 pkt 11 otrzymuje brzmienie:
„11) wykonuje zadania Inspekcji:
a) dotyczące kontroli ruchu drogowego w zakresie i na zasadach, o których mowa w
ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym,
b) związane ze stacjonarnymi urządzeniami rejestrującymi, o których mowa w art. 131b
ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym; ”;

5) w art. 56 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Kary pieniężne oraz grzywny, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, są przekazywane
na wyodrębniony rachunek bankowy Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego, z

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 21, 567 i 628


11

wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 140ae ustawy z dnia 20 czerwca
1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.”;

6) w art. 68 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) w art. 50 pkt 1 lit. a-j i art. 87 podlegają:
a) kierujący pojazdami w zakresie i na zasadach określonych w:
– przepisach ustawy,
– art. 129 ust. 6-8 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu
drogowym,
– ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
aa) właściciela pojazdu albo innego podmiotu, o którym mowa w art. 80b ust. 1
pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym,
b) przedsiębiorcy wykonujący przewóz drogowy,
c) podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 2,”,

7) w art. 76a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Uprawnienia inspektorów Inspekcji określone w ustawie, w art. 129 ust. 6-8 ustawy z
dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym oraz w ustawie z dnia 21 marca 1985
r. o drogach publicznych przysługują również pracownikom Głównego Inspektoratu
Transportu Drogowego po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 76 ust. 1”;
8) w art. 83 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Organy, o których mowa w art. 7 ust. 2 i ust. 4, art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 33 ust. 8, są
obowiązane przedstawiać ministrowi właściwemu do spraw transportu, informacje dotyczące
liczby i zakresu udzielonych zezwoleń na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego,
licencji, zezwoleń i wydanych zaświadczeń na przewozy drogowe na potrzeby własne oraz
liczby wypisów z tych dokumentów. Informacje te przedstawia się w terminach:

1) do dnia 15 stycznia – według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego;

2) do dnia 15 lipca – według stanu na dzień 30 czerwca roku bieżącego.”;

9) w art. 86 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Nadzór nad:
1) wydawaniem zezwoleń na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego przez
organ, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1;
2) wydawaniem licencji i zezwoleń – w krajowym transporcie drogowym;
3) wydawaniem zaświadczeń na krajowy niezarobkowy przewóz drogowy;
4) wykonywaniem obowiązku informacyjnego określonego w art. 83 ust. 3, przez
organy, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 i ust. 4 pkt 2 i 3, art. 18 ust. 1 pkt 1
oraz art. 33 ust. 8 w zakresie krajowego niezarobkowego przewozu drogowego
- sprawuje wojewódzki inspektor transportu drogowego.”.

Art. 5. 1. Dla stacjonarnego urządzenia rejestrującego, którego lokalizacja i instalacja w pasie
drogowym drogi publicznej nastąpiła przed wejściem w życie przepisów niniejszej ustawy,
zgodę na lokalizację, o której mowa w art. 131c ust. 4 uzyskuje się nie później niż 30 dni
przed upływem terminu wyznaczonego dotychczasowymi przepisami, po spełnieniu
wymagań, o których mowa w art. 131c ust. 1.
4. W przypadku nie uzyskania zgody organu, o którym mowa art. 131c ust. 4 Główny
Inspektor Transportu Drogowego usuwa zainstalowane stacjonarne urządzenie rejestrujące z
dotychczasowej lokalizacji w pasie drogowym drogi publicznej przed upływem okresu, o
którym mowa w art. 131c ust. 1.
12

5. Obudowy urządzeń rejestrujących, niewyposażone w urządzenia rejestrujące,
zainstalowane w pasie drogowym dróg publicznych przed dniem wejścia w życie niniejszej
ustawy są usuwane przez:
1) Inspekcję Transportu Drogowego – w przypadku dróg krajowych;
2) właściwego zarządcę drogi na koszt właściciela obudowy – w pozostałych przypadkach
- w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 6. 1. Postępowania w sprawach o wykroczenia popełnione w zakresie naruszeń
niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym, lub
niestosowania się do sygnałów świetlnych, ujawnione przy użyciu urządzenia rejestrującego
przed dniem wejścia w życie ustawy prowadzi się na podstawie przepisów obowiązujących w
dniu popełnienia wykroczenia, z zastrzeżeniem art. 7 ust.2.

Art. 7.1. Strażnicy gminni (miejscy) są uprawnieni do wykonywania kontroli ruchu
drogowego kierującego pojazdem naruszającego przepisy ruchu drogowego przy użyciu
stacjonarnych urządzeń rejestrujących, na dotychczasowych zasadach, przez okres 18
miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Postępowania w sprawach o wykroczenia popełnione w zakresie naruszeń niestosowania
się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym, lub niestosowania
się do sygnałów świetlnych, ujawnione przy użyciu stacjonarnego urządzenia rejestrującego
popełnione w okresie, o którym mowa w ust. 1, prowadzi się według przepisów postępowania
w sprawach o wykroczenia.
3. Stacjonarne urządzenia rejestrujące należące do straży gminnych (miejskich) podlegają
nieodpłatnemu przekazaniu Inspekcji Transportu Drogowego w terminie 18 miesięcy od dnia
wejścia w życie ustawy.
4. Przekazanie następuje na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych, zawierających
wykaz przekazywanych sprawnych urządzeń i ich wyposażenia ze wskazaniem typu (modelu)
urządzenia rejestrującego, szczegółowym określeniem miejsca ich instalacji oraz opisem
infrastruktury technicznej towarzyszącej instalacji, a także wyszczególnieniem wyposażenia
technicznego niezbędnego do eksploatacji wyżej wymienionych urządzeń.

Art. 8. 1. Przenośne urządzenia rejestrujące należących do straży gminnych (miejskich)
podlegają nieodpłatnemu przekazaniu Policji w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie
ustawy.
2. Przekazanie następuje na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych, zawierających
wykaz przekazywanych sprawnych urządzeń i ich wyposażenia ze wskazaniem typu (modelu)
urządzenia rejestrującego, a także wyszczególnieniem wyposażenia technicznego
niezbędnego do eksploatacji wyżej wymienionych urządzeń.

Art. 9. Postępowania egzekucyjne należności pieniężnych powstałych z tytułu grzywien
nałożonych w drodze mandatu karnego za wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i
porządkowi w komunikacji w zakresie naruszeń niestosowania się do ograniczenia prędkości
określonego ustawą lub znakiem drogowym, lub niestosowania się do sygnałów świetlnych,
ujawnione przy użyciu urządzenia rejestrującego, wszczęte przed dniem wejścia w życia
ustawy prowadzi się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu wszczęcia
postępowania.
Art. 10. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy o
transporcie drogowym, o której mowa w art. 4 zachowują swoją moc do czasu wejścia w
13

życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy, o której mowa
w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12
miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 11. Ustawa wchodzi w życie w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.




14

Uzasadnienie

1) Aktualny stan prawny:
a) w zakresie kontroli ruchu drogowego wykonywanej przy użyciu urządzeń
rejestrujących.
W polskim porządku prawnym kontrola ruchu drogowego dokonywana przy użyciu
urządzeń rejestrujących pojawiła się na mocy postanowień ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.
– Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.) znowelizowanej ustawą
z dnia 29 października 2009 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz o niektórych
innych ustaw (Dz. U. Nr 244, poz. 1454), wchodzących w życie od dnia 31 grudnia 2010 r.
oraz od 1 lipca 2011 r.
Nowe przepisy wprowadziły pojęcie urządzenia rejestrującego (art. 2 pkt 59
przywołanej ustawy) jako, stacjonarne przenośne albo zainstalowane w pojeździe albo na
statku powietrznym urządzenie ujawniające i zapisujące za pomocą technik utrwalania
obrazów naruszenia przepisów ruchu drogowego przez kierujących pojazdami i określiły
organy uprawnione do wykonywania kontroli ruchu drogowego przy użyciu urządzeń
rejestrujących.
Do tych organów, poza Policją (zgodnie z art. 129 ust. 2 pkt 9a przywołanej ustawy),
należą: Inspekcja Transportu Drogowego oraz straż gminna (miejska). Inspekcja Transportu
Drogowego na podstawie przepisów art. 129a ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy Prawo o ruchu
drogowym wykonuje kontrolę ruchu drogowego w odniesieniu do kierującego pojazdem,
który naruszył przepisy ruchu drogowego, w przypadku zarejestrowania tego naruszenia przy
użyciu przenośnych albo zainstalowanych w pojeździe albo na statku powietrznym urządzeń
rejestrujących. Jednocześnie przepisy art. 129g ust. 1 przywołanej ustawy Prawo o ruchu
drogowym wskazują Inspekcję Transportu Drogowego jako jedyny organ, z zastrzeżeniem art.
129b ust. 3 pkt 3, uprawniony do ujawniania za pomocą stacjonarnych urządzeń
rejestrujących zainstalowanych w pasie drogowym dróg publicznych naruszeń przepisów
ruchu drogowego przekraczania dopuszczalnej prędkości i niestosowania się do sygnałów
świetlnych.
Natomiast straże gminne (miejskie) na podstawie art. 129b ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy
Prawo o ruchu drogowym została uprawniona do wykonywania kontroli ruchu drogowego
wobec kierującego pojazdem naruszającego przepisy ruchu drogowego, przypadku
ujawnienia i zarejestrowania czynu przy użyciu urządzenia rejestrującego oraz przepisami art.
129b ust. 3 pkt 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym została upoważniona aby w ramach
kontroli ruchu drogowego używać urządzeń rejestrujących, z tym, że w przypadku używania
urządzenia zainstalowanego w pojeździe w czasie pracy urządzenia pojazd nie może
znajdować się w ruchu.
Ponadto, ustawa Prawo o ruchu drogowym w art. 129b ust. 4 określiła, że strażnicy
gminni (miejscy) mogą dokonywać na drogach gminnych, powiatowych i wojewódzkich oraz
drogach krajowych w obszarze zabudowanym, z wyłączeniem autostrad i dróg ekspresowych,
czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego użyciem przenośnych albo zainstalowanych w
pojeździe urządzeń rejestrujących w oznakowanym miejscu i określonym czasie,
uzgodnionymi z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) lub
Komendantem Stołecznym Policji.