Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw

– 4 –
2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów
prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
Projekt rozporządzenia zostanie zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej na
stronach Rządowego Centrum Legislacji, stosownie do postanowień art. 5 ustawy z dnia
7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169,
poz. 1414, z późn. zm.).

























70-06-dg


Projekt
R O Z P O R Z Ą D Z E N I E
M I N I S T R A S P R A W I E D L I W O Ś C I
z dnia
w sprawie pobierania przez komorników s dowych opłat s dowych od wniosków o wpis
do księgi wieczystej
Na podstawie art. 40a ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych
i egzekucji (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1376, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1)
sposób uiszczania przez wierzycieli i pobierania przez komorników opłat sądowych od
wniosków o wpis do księgi wieczystej;
2)
sposób i termin przekazywania sądom opłat sądowych, o których mowa w pkt 1;
3)
sposób prowadzenia ewidencji uiszczania, pobierania i przekazywania sądom oraz
zwracania opłat sądowych, o których mowa w pkt 1, zwanej dalej „ewidencją”;
4)
sposób i termin zwrotu opłat sądowych, o których mowa w pkt 1.
§ 2. Opłatę sądową od wniosku o wpis do księgi wieczystej, zwaną dalej „opłatą”,
wierzyciel uiszcza:
1)
gotówką, do rąk komornika;
2)
na rachunek bankowy kancelarii komorniczej.
§ 3. 1. Zaznaczając we wniosku wysokość pobranej opłaty i powołując podstawę
prawną jej określenia, komornik wskazuje wierzyciela wnoszącego opłatę oraz sposób
uiszczenia, a także pozycję w ewidencji.
2. Jeżeli wierzyciel korzysta ze zwolnienia od kosztów sądowych od wniosku o wpis do
księgi wieczystej, komornik zaznacza to we wniosku i podaje podstawę prawną zwolnienia.
3. W przypadku uiszczenia opłaty w sposób, o którym mowa w § 2 pkt 1, na żądanie
wierzyciela, komornik wydaje pokwitowanie zawierające kwotę opłaty, dane komornika,
sygnaturę akt komorniczych, dotyczących postępowania egzekucyjnego w związku z którym
składany jest wniosek o wpis do księgi wieczystej.

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 759 i 1544 oraz
z 2013 r. poz. 829 i 1513.

– 2 –
§ 4. 1. Pobrane opłaty komornik przekazuje, dokonując wpłaty na rachunek bankowy
sądu rejonowego właściwego do rozpoznania wniosku o wpis do księgi wieczystej lub
bezpośrednio w kasie tego sądu.
2. Wpłat, o których mowa w ust. 1, komornik dokonuje do 7-go dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym złożono wniosek o wpis do księgi wieczystej.
3. Oryginał lub kopię potwierdzenia dokonanych wpłat, o których mowa w ust. 1,
komornik przekazuje w terminie 7 dni od dokonania wpłaty do sądu rejonowego, na rzecz
którego dokonywana była wpłata, wraz z wykazem zawierającym następujące dane:
1) oznaczenie wierzyciela uiszczającego opłatę;
2) wysokość pobranej opłaty;
3) numer księgi wieczystej, której dotyczy opłata, jeżeli księga ta została założona;
4) sygnaturę akt komorniczych oraz imię i nazwisko komornika.
4. W przypadku przekazywania wydruku potwierdzającego dokonanie operacji
bankowej, na wydruku tym komornik zamieszcza potwierdzoną własnoręcznym podpisem
informację, że figurująca na nim kwota stanowi wpłatę, o której mowa w ust. 1.
§ 5. 1. Komornik prowadzi ewidencję odrębnie na każdy rok kalendarzowy. Ewidencję
komornik przechowuje przez 5 lat, licząc od końca roku, w którym ewidencja została
założona.
2. Ewidencja, prowadzona jako odrębna księga, powinna zawierać:
1)
liczbę porządkową;
2)
sygnaturę akt komorniczych, dotyczących postępowania egzekucyjnego w związku
z którym składany jest wniosek o wpis do księgi wieczystej;
3)
imię i nazwisko oraz adres wierzyciela, który uiścił opłatę, a gdy uiszczającym jest
osoba prawna – jej nazwę lub firmę i siedzibę oraz imię, nazwisko i adres jej
przedstawiciela, który uiścił opłatę;
4)
kwotę uiszczonej opłaty, nazwę sądu rejonowego, któremu opłata została przekazana,
oraz datę przekazania opłaty;
5)
uwagi.
3. Komornik dokonuje w ewidencji podsumowania – oddzielnie dla każdego sądu
rejonowego – pobranych opłat w okresach miesięcznych i odnotowuje w rubryce „uwagi”
kwotę, datę wpłaty, okres i sąd, którego wpłata dotyczy.

– 3 –
§ 6. 1. W razie stwierdzenia, że została uiszczona opłata, lecz wniosek nie został
złożony, komornik niezwłocznie zwraca kwotę nienależnej opłaty wierzycielowi, który opłatę
uiścił.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, komornik odnotowuje w ewidencji w rubryce
„uwagi” wysokość kwoty zwrotu, datę i sposób jej przekazania oraz dane wierzyciela,
któremu zwrócił opłatę.
3. W pozostałych przypadkach zwrot opłaty następuje na podstawie przepisów
o kosztach sądowych.
§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ....



















– 4 –
UZASADNIENIE
Rozporządzenie stanowi wykonanie delegacji zawartej w art. 40a ust. 3 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2011 r. Nr 231,
poz. 1376, z późn. zm.) w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia … o zmianie ustawy
– Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z tym przepisem
Minister Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, sposób pobierania i uiszczania
oraz sposób i termin przekazywania sądom należności, a także ich zwrotu oraz sposób
prowadzenia ewidencji przez komornika i czas jej przechowywania, uwzględniając łatwość
uiszczenia opłat i przekazywania ich sądom oraz szczegółowość ewidencji oraz konieczność
zapewnienia jej trwałości.
Dotychczas komornicy sądowi zaliczali opłatę sądową do wydatków określonych
w art. 39 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U.
z 2011 r. Nr 231, poz. 1376, z późn. zm.) i na podstawie art. 40 tej ustawy wzywali
wierzycieli do jej uiszczenia. Występowały też poglądy, według których komornik powinien
wyłącznie przesłać wniosek do sądu wieczystoksięgowego, ten zaś do uiszczenia opłaty
powinien wezwać wierzyciela. Celem ujednolicenia rozbieżności praktyki zasadne jest
wprowadzenie przepisu uprawniającego komornika do poboru takiej opłaty od wierzyciela
i przekazania jej do sądu wieczystoksięgowego w myśl art. 40a ustawy o komornikach
sądowych.
Uregulowania w projektowanym akcie prawnym wymaga zatem nie tylko sposób
uiszczania przez komornika sądowego opłaty sądowej, ale także pobieranie takiej opłaty
przez komornika od wierzyciela.
Rozporządzenie określa sposób uiszczania przez wierzycieli i pobierania przez
komorników opłat sądowych od wniosków o wpis do księgi wieczystej; sposób i termin
przekazywania sądom opłat sądowych, sposób prowadzenia ewidencji uiszczania, pobierania
i przekazywania sądom oraz zwracania opłat sądowych, oraz sposób i termin zwrotu opłat
sądowych w sposób analogiczny jak rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie
pobierania przez notariuszy opłat sądowych od wniosków o wpis do księgi wieczystej.
Zgodnie z projektowanym § 2 rozporządzenia opłatę sądową od wniosku o wpis do
księgi wieczystej, wierzyciel uiszcza gotówką, do rąk komornika albo na rachunek bankowy
kancelarii komorniczej.