Poselski projekt ustawy o Państwowej Inspekcji Weterynarii i Żywności

8. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 7, podmioty kontrolowane są
obowiązane zapewnić pracownikom Inspekcji oraz osobom wyznaczonym na podstawie art. 23 i 27
pomoc niezbędną do wykonywania ich obowiązków.
9. Osoby wskazane w ust. 1 przeprowadzające czynności kontrolne nie mają obowiązku
uzyskiwania przepustek przewidzianych w regulaminie wewnętrznym podmiotu kontrolowanego
oraz nie podlegają rewizji osobistej.
10. Uzyskane w wyniku kontroli informacje, dokumenty i inne dane, dotyczące w szczególności
stosowanej przez kontrolowanego technologi , nie mogą być przekazywane oraz ujawniane innym
organom, chyba że stanowią dowód popełnienia czynu zabronionego przez ustawę.
11. Powiatowy albo wojewódzki inspektor może wystąpić do właściwego miejscowo
komendanta Policji z wnioskiem o pomoc, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia kontroli
przez Inspekcję. Na wniosek powiatowego albo wojewódzkiego inspektora właściwy miejscowo
komendant Policji zapewnia pomoc przy przeprowadzaniu kontroli.

Art. 31. Przeprowadzenie kontroli ma na celu ustalenie stanu faktycznego i porównanie go ze
stanem pożądanym, określonym w prawodawstwie weterynaryjnym i fitosanitarnym, oraz
dokonanie oceny i podjęcie działań wynikających z ustaleń kontroli.

Art. 32. 1. Powiatowy i wojewódzki inspektor przeprowadzają kontrolę, z urzędu lub na
polecenie Głównego Inspektora, w zakresie przez niego określonym.
2. Powiatowy inspektor przeprowadza kontrolę również na polecenie wojewódzkiego
inspektora, w zakresie przez niego określonym.

Art. 33. 1. Czynności kontrolne przeprowadza się w miejscach i w czasie wykonywania
działalności lub w siedzibie podmiotu kontrolowanego w obecności kierownika podmiotu
kontrolowanego albo osoby przez niego upoważnionej.
2. Czynności kontrolne mogą być przeprowadzane także w siedzibie organów Inspekcji, jeżeli
jest to niezbędne do właściwego prowadzenia i wyjaśnienia sprawy.
3. Czynności kontrolne przeprowadza się w sposób jak najmniej zakłócający funkcjonowanie
podmiotu kontrolowanego.

Art. 34. 1. Kontrolujący dokonuje ustaleń stanu faktycznego na podstawie zebranych w toku
kontroli dowodów.
2. Dowodami są w szczególności dokumenty, oględziny, zeznania świadków, opinie biegłych
oraz wyjaśnienia i oświadczenia.

Art. 35. W toku postępowania kontrolnego pracownicy Inspekcji oraz osoby wyznaczone na
podstawie art. 23 i 27 mogą:
1) zabezpieczać dowody;
2) nałożyć, w celu uniemożliwienia zmiany tożsamości lub zdrowotności roślin, produktów
roślinnych lub zwierzęcych, przedmiotów lub zmiany tożsamości środków ochrony roślin,
plomby ze znakiem Inspekcji na:
a) pomieszczenia lub obiekty, w których są przechowywane lub magazynowane rośliny,
produkty roślinne lub zwierzęce, przedmioty lub środki ochrony roślin,
b) środki transportu, w których są przemieszczane rośliny lub zwierzęta, produkty roślinne
lub zwierzęce, przedmioty lub środki ochrony roślin,
c) opakowania, w których są przechowywane, magazynowane lub przemieszczane rośliny,
produkty roślinne lub zwierzęce, przedmioty lub środki ochrony roślin,


Art. 36. 1. Zabezpieczenie dowodów na czas niezbędny do przeprowadzenia czynności
kontrolnych następuje na podstawie postanowienia o zabezpieczeniu.
2. Na postanowienie o zabezpieczeniu przysługuje zażalenie do organu wyższej instancji w
rozumieniu ustawy i Kodeksu postępowania administracyjnego.
3. Do postanowienia o zabezpieczeniu stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania
administracyjnego.

Art. 37. 1. Zabezpieczenie dowodów, o którym mowa w art. 36 ust. 1, następuje przez
dokonanie jednej z następujących czynności:
1) oddanie dowodów na przechowanie przez podmiot kontrolowany w oddzielnym,
zamkniętym i opieczętowanym lub zaplombowanym pomieszczeniu,
2) opieczętowanie dowodów i oddanie ich za pokwitowaniem na przechowanie podmiotowi

kontrolowanemu,
3) zabranie dowodów za pokwitowaniem do przechowania przez organ Inspekcji.
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy żywności ulegającej szybkim zmianom biochemicznym.

Art. 38. Plomby, o których mowa w art. 35 pkt 2:
1) udostępnia Główny Inspektor;
2) są zdejmowane przez:

a) powiatowego inspektora,

b) organy celne lub inne uprawnione organy,

c) odbiorcę roślin, produktów roślinnych lub zwierzęcych, przedmiotów lub środków
ochrony roślin po ich dostarczeniu do miejsca przeznaczenia,


d) inne osoby, za zgodą powiatowego inspektora.

Art. 39. 1. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół kontroli według przepisów art.
68 kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.).
2. Do akt kontroli włącza się:
1) notatki służbowe z czynności mających znaczenie dla ustaleń kontroli sporządzone przez
kontrolującego, dane prowadzone w formie elektronicznej oraz inne dowody, oceny, wnioski
lub zalecenia;
2) informacje i dokumenty oraz poświadczone za zgodność z oryginałem kopie decyzji i
powiadomień;
3) kopie dokumentów, poświadczone za zgodność z oryginałem, lub dokumenty sporządzone
przez kontrolującego, poświadczone za zgodność z dokumentacją źródłową.
3. Protokół kontroli sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach.
4. Protokół należy przedstawić do podpisu kierownikowi jednostki kontrolowanej, a w razie
jego nieobecności zastępcy kierownika lub innej osobie upoważnionej do zastępowania kierownika,
a w razie nieobecności tych osób – osobie uczestniczącej w przeprowadzeniu kontroli.
5. Jeden egzemplarz protokołu kontroli przekazuje się podmiotowi kontrolowanemu za
pokwitowaniem, drugi włącza się do akt kontroli.

Art. 40. 1. Podmiotowi kontrolowanemu przysługuje, przed podpisaniem protokołu kontroli,
prawo zgłoszenia zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole kontroli.
2. Zastrzeżenie zgłasza się na piśmie w terminie 7 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli.
3. W przypadku uznania zgłoszonych zastrzeżeń wprowadza się odpowiednio zmiany w
protokole kontroli poprzez dokonanie skreśleń lub omówienie poszczególnych kwestii.
4. Podmiot kontrolowany może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie
7 dni od dnia jego otrzymania wyjaśnienie przyczyn odmowy podpisania.
5. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń do protokołu kontroli, termin odmowy podpisania
protokołu wraz z podaniem jej przyczyn biegnie od dnia doręczenia podmiotowi kontrolowanemu
stanowiska kontrolującego wobec zastrzeżeń.
6. Odmowa podpisania protokołu kontroli lub zgłoszenie zastrzeżeń nie stanowi przeszkody do
podpisania go przez kontrolującego i realizacji ustaleń kontroli.

Art. 41. Ustalenia ujęte w protokole kontroli stanowią podstawę do podjęcia dalszych
czynności, w tym dokonania ocen, sporządzenia wniosków, zaleceń pokontrolnych, wydania decyzji
i sporządzenia informacji dla jednostek nadrzędnych oraz do powiadomienia właściwego organu w
przypadku popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.

Art. 42. Podmiot kontrolowany jest obowiązany poinformować organ Inspekcji o sposobie
wykonania zaleceń pokontrolnych w terminie wskazanym w protokole kontroli.
Art. 43. Kontrole na miejscu, o których mowa w art. 4 pkt 5 lit. c, przeprowadza się w zakresie,
w trybie i na zasadach określonych w przepisach o płatnościach w ramach systemów wsparcia
bezpośredniego.

Art. 44. 1. Uprawnienia, o których mowa w art. 30 ust. 7, przysługują przedstawicielom służb
weterynaryjnych Uni Europejskiej oraz innych państw członkowskich, przeprowadzających kontrole
weterynaryjne i audyty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Kontrole i audyty, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się w obecności właściwego
organu Inspekcji.

Art. 45. Podmioty prowadzące działalność w obiektach nadzorowanych przez Inspekcję, w
przypadku konieczności stałego wykonywania czynności przez pracowników Inspekcji lub osoby
wyznaczone na podstawie art. 23 i 27 są obowiązane do nieodpłatnego:
1) udostępniania pomieszczeń biurowych, laboratoryjnych, socjalnych i magazynowych;
2) odpowiedniego zabezpieczenia i wyposażenia stanowisk pracy dla przeprowadzających
kontrolę.

Art. 46. Pracownicy Inspekcji oraz osoby, o których mowa w art. 23, 27 i 44 ust. 1, w zakresie
wykonywania czynności określonych w ustawie podlegają ochronie prawnej przewidzianej dla
funkcjonariuszy publicznych.


Rozdział 4
Laboratoria

Art. 47. 1. Stwierdzenie albo wykluczenie choroby zakaźnej zwierząt lub roślin, w tym choroby
odzwierzęcej, wydanie oceny mięsa, oceny zdrowotnej jakości żywności, niejadalnych produktów
pochodzenia zwierzęcego, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz pasz lub innych
produktów, których produkcja, przechowywanie czy transport jest objęte nadzorem Inspekcji, może
być poprzedzone przeprowadzeniem badań w laboratorium urzędowym.
2. Badaniami laboratoryjnymi, w tym przeprowadzanymi w ramach monitorowania i badań
kontrolnych, są objęte również szkodliwe dla ludzi i zwierząt czynniki biologiczne, chemiczne,
fizyczne, odzwierzęce czynniki chorobotwórcze oraz związana z nimi oporność na środki
przeciwdrobnoustrojowe, określone w prawodawstwie weterynaryjnym i fitosanitarnym, a także w
przepisach dotyczących pasz oraz bezpieczeństwa żywności i żywienia.
3. Wymagań dotyczących badań laboratoryjnych określonych w ustawie nie stosuje się do
badania trichinoskopowego na obecność włośni mięsa przeznaczonego na użytek własny.

Art. 48. Do postępowania w sprawach:
1) o których mowa w art. 54,
2) dotyczących uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji wydanej na podstawie
art. 54 oraz w sprawach wznowienia postępowania zakończonego wydaniem takiej decyzji
- nie stosuje się przepisów art. 11 ust. 3 – 9 ustawy z dnia 02 lipca 2004 r. o swobodzie
działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, ze zm.)

Art. 49. 1. Aby zapewnić jednolity sposób przeprowadzania badań laboratoryjnych dla celów
kontroli urzędowych określonych w rozporządzeniu nr 882/2004, związanych z realizacją zadań
Inspekcji, tworzy się system laboratoriów urzędowych, obejmujący laboratoria posiadające
wdrożony system zarządzania i akredytowane metody badawcze.
2. W ramach systemu, o którym mowa w ust. 1, działają:
1) laboratoria urzędowe w rozumieniu art. 12 rozporządzenia nr 882/2004, obejmujące:
a) zakłady higieny weterynaryjnej, w tym pracownie badania mięsa na obecność włośni,
b) laboratoria państwowych instytutów badawczych,
c) laboratoria weterynaryjne wchodzące w skład innych niż wymienione w lit. a jednostek
organizacyjnych Inspekcji,
d) inne laboratoria zatwierdzone przez Głównego Inspektora;
2) krajowe laboratoria referencyjne w rozumieniu art. 33 rozporządzenia nr 882/2004.
3. Główny Inspektor wyznacza laboratoria urzędowe, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a-c, do
przeprowadzenia badań laboratoryjnych w zakresie określonym w ust. 1.
4. Główny Inspektor, wyznaczając laboratorium urzędowe, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a,
do przeprowadzenia badań laboratoryjnych mięsa na obecność włośni, wskazuje pracownię
badania mięsa na obecność włośni, na podstawie informacji przekazanych przez powiatowego
inspektora za pośrednictwem wojewódzkiego inspektora.
5. Jeżeli brak jest laboratorium urzędowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a-c, do
przeprowadzenia wymaganych badań laboratoryjnych, Główny Inspektor może wyznaczyć do
przeprowadzenia tych badań krajowe laboratorium referencyjne.
6. Jeżeli brak jest krajowego laboratorium referencyjnego, które można wyznaczyć do
przeprowadzenia wymaganych badań laboratoryjnych, Główny Inspektor, po zasięgnięciu opini
Rady do spraw Laboratoriów, wyznacza do przeprowadzenia tych badań znajdujące się na
terytorium innego państwa członkowskiego Uni Europejskiej lub państwa członkowskiego
Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, zwanego dalej "państwem członkowskim EFTA", krajowe albo wspólnotowe
laboratorium referencyjne.
7. Co najmniej raz na 2 lata lub jeżeli krajowe laboratorium referencyjne postanowi
inaczej, laboratoria urzędowe są poddawane regularnym badaniu biegłości w zakresie stosowanych
metod badawczych, przeprowadzanym przez krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla
danego kierunku badania, jako uznanego organizatora programów badań PT, a gdy brak jest takiej
możliwości - przez krajowe lub wspólnotowe laboratorium referencyjne znajdujące się na
terytorium innego państwa członkowskiego Uni Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA.
8. Główny Inspektor sporządza, w sposób określony przez Komisję Europejską, wykaz
krajowych laboratoriów referencyjnych oraz innych laboratoriów, których obowiązek publikowania
wynika z przepisów Uni Europejskiej, aktualizuje go i umieszcza na stronie internetowej
administrowanej przez Inspekcję.

Art. 50. 1. Kierownik laboratorium, o którym mowa w art. 49 ust. 2 pkt 1 lit. d, ubiegającego
się o status laboratorium urzędowego zatwierdzonego do przeprowadzania badań laboratoryjnych
w danym kierunku dla celów kontroli urzędowych, składa na piśmie wniosek o nadanie takiego
statusu do Głównego Inspektora.
2. Do wniosku dołącza się:
1) poświadczone urzędowo kopie:
a) certyfikatu akredytacji,
b) zakresu akredytacji, zgodnego z kierunkiem badań określonym we wniosku;
2) opinię właściwego dla kierunku badań krajowego laboratorium referencyjnego albo krajowego
lub wspólnotowego laboratorium referencyjnego znajdującego się na terytorium innego
państwa członkowskiego Uni Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA, w przypadku gdy
brak jest krajowego laboratorium referencyjnego, o:
a) kwalifikacjach osób przeprowadzających badania,
b) spełnianiu warunków niezbędnych do przeprowadzania badań,
c) stosowanych metodach badawczych, do której dołącza się kopię oryginału raportu z badań
biegłości określonych metod badawczych przeprowadzonych przez krajowe laboratorium
referencyjne, krajowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego
państwa członkowskiego Uni Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub
wspólnotowe laboratorium referencyjne.
3. Główny Inspektor wydaje decyzję administracyjną w sprawie zatwierdzenia laboratorium
ubiegającego się o status laboratorium urzędowego zatwierdzonego do przeprowadzania badań
laboratoryjnych, po przeprowadzeniu w nim badań biegłości określonych metod badawczych przez
krajowe laboratorium referencyjne lub, w przypadku braku takiego laboratorium, przez krajowe lub
wspólnotowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa
członkowskiego Uni Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA i uzyskaniu zgodnego wyniku
takich badań.
4. Główny Inspektor w drodze decyzji administracyjnej, cofa laboratorium zatwierdzenie, jeżeli:
1) przestało ono spełniać warunki zatwierdzenia lub uzyskało negatywne wyniki w dwóch
następujących po sobie badaniach biegłości, o których mowa w ust. 3 i w ciągu trzech miesięcy
od doręczenia ostatniego raportu nie podjęto działań naprawczych, lub
2) nie poddało się badaniom, o których mowa w pkt 1, lub
3) używa ono wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie weterynaryjnej, które
nie znajdują się w wykazie wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie
weterynaryjnej, o którym mowa w art. 76a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie
zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, lub
4) nie poinformowało o wyniku dodatnim organu Inspekcji.
5. Jeżeli laboratorium urzędowe, o którym mowa w art. 49 ust. 2 pkt 1 lit. a – c, z przyczyn
finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie przeprowadzić badań laboratoryjnych w zakresie
określonym w art. 49 ust 1, Główny Inspektor może wyznaczyć, na czas określony, do
przeprowadzania tych badań laboratorium urzędowe, o którym mowa w art. 49 ust. 2 pkt 1 lit. d.
6. Główny Inspektor, dokonując wyznaczenia, o którym mowa w ust. 5, określa:
1) zakres badań laboratoryjnych przeprowadzanych przez wyznaczone laboratorium;
2) sposób pozyskiwania przez wyznaczone laboratorium materiału do badań laboratoryjnych;
3) zasady gromadzenia i przekazywania danych o wynikach przeprowadzanych badań
laboratoryjnych;
4) wysokość opłat za badania laboratoryjne przeprowadzane przez wyznaczone laboratorium.

Art. 51. 1. Krajowe laboratoria referencyjne:
1) wykonują zadania:
a) Inspekcji, o których mowa w art. 4, w zakresie referencyjności,
b) określone w art. 33 rozporządzenia nr 882/2004;
2) prowadzą centralną bazę danych, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 1, oraz gromadzą i
przetwarzają dane dotyczące wyników badań laboratoryjnych przeprowadzanych w ramach
systemu, o którym mowa w art. 49 ust. 1.
2. Krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań sprawuje nadzór
nad laboratoriami urzędowymi, w zakresie prawidłowości wykonywania przez nie badań,
przeprowadzając kontrolę, w szczególności kwalifikacji osób przeprowadzających badania,
posiadanego wyposażenia i odczynników stosowanych do tych badań, a także badań biegłości oraz
wyboru metod do akredytacji.
3. Krajowe laboratoria referencyjne corocznie, do dnia 15 stycznia, przekazują Głównemu
Inspektorowi informacje o przeprowadzonych kontrolach.
4. Zadania krajowych laboratoriów referencyjnych są finansowane z budżetu państwa z części,
której dysponentem jest Główny Inspektor.