Rządowy projekt ustawy o szczególnych rozwiązaniach dla pracowników i przedsiębiorców na rzecz ochrony miejsc pracy, związanych z łagodzeniem skutków spowolnienia gospodarczego lub kryzysu ekonomicznego

– 5 –
– w łącznej wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na
podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru
czasu pracy pracownika przed jego obniżeniem.
Art. 6. wiadczenia, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, przysługują
pracownikowi zatrudnionemu u przedsiębiorcy spełniającego warunki, o których mowa
w art. 3, przez łączny okres nie dłuższy niż 6 miesięcy w okresie 12 miesięcy od dnia
podpisania umowy o wypłatę świadczeń.
Art. 7. wiadczenia, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, nie przysługują
pracownikowi, z wyjątkiem pracownika, któremu przedsiębiorca obniżył wymiar czasu pracy
na podstawie art. 4, jeżeli w okresie obniżonego wymiaru czasu pracy pobiera wynagrodzenie
za czas choroby określone w art. 92 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy lub
w ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków
przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322, z późn. zm.5)) lub
zasiłek z ubezpieczenia chorobowego określony w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
(Dz. U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512, z późn. zm.6)).
Art. 8. 1. Wniosek o przyznanie świadczeń wraz z niezbędnymi do zawarcia umowy
o wypłatę świadczeń dokumentami i oświadczeniami przedsiębiorca składa do marszałka
województwa właściwego ze względu na siedzibę tego przedsiębiorcy.
2. We wniosku o przyznanie świadczeń przedsiębiorca składa oświadczenia o:
1) posiadaniu
statusu
przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej;
2) wystąpieniu u przedsiębiorcy spadku obrotów gospodarczych, o którym mowa w art. 3
ust. 1 pkt 1;
3) braku
przesłanek do ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy, o których mowa w art. 11,
art. 12 ust. 2 lub art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe
i naprawcze;

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 257, poz. 1725,
z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 122, poz. 696 i Nr 138, poz. 808 oraz z 2012 r. poz. 637.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 225, poz. 1463,
z 2011 r. Nr 113, poz. 657 i Nr 149, poz. 887 oraz z 2012 r. poz. 622.
– 6 –
4) niezaleganiu albo zaleganiu w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na
ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy,
o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2;
5) nieprzeznaczeniu
świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, dla
pracowników zatrudnionych na podstawie umów, o których mowa w art. 3 ust. 2;
6) liczbie
zatrudnianych pracowników;
7) numerze rachunku bankowego albo numerze rachunku prowadzonego w spółdzielczej
kasie oszczędnościowo-kredytowej, właściwego dla prowadzonej działalności
gospodarczej;
8)
rodzaju i wysokości otrzymanej pomocy publicznej oraz pomocy de minimis w okresie
ostatnich trzech lat kalendarzowych;
9) obowiązującej u przedsiębiorcy stopie procentowej składki na ubezpieczenie
wypadkowe;
10) nieosiągnięciu przez pracowników objętych wykazem pracowników uprawnionych do
świadczeń wypłacanych z Funduszu w roku, w którym jest dokonywana wypłata
świadczeń, kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia
emerytalne i rentowe, stanowiącej 30-krotność prognozowanego przeciętnego
wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy,
a jeżeli taką podstawę wymiaru osiągnęli w tym roku – oświadczenie, że naliczone
składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wykazane w wykazie pracowników
uprawnionych do świadczeń wypłacanych z Funduszu obliczone zostały tylko od tej
części podstawy wymiaru składek, która nie spowodowała przekroczenia kwoty
ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek.
3. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2, przedsiębiorca składa pod rygorem
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest
obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje
pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
4. W razie stwierdzenia braków formalnych wniosku o przyznanie świadczeń marszałek
województwa w terminie 7 dni roboczych od dnia wpływu wniosku wzywa przedsiębiorcę do
uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania. Po
bezskutecznym upływie terminu wniosek o przyznanie świadczeń pozostawia się bez
rozpoznania.
– 7 –
Art. 9. 1. Marszałek województwa, w przypadku stwierdzenia, że przedsiębiorca spełnia
warunki, o których mowa w art. 3, w terminie 7 dni roboczych od dnia wpływu kompletnego
wniosku o przyznanie świadczeń występuje do dysponenta Funduszu o przyznanie limitu
wydatków na wypłatę świadczeń finansowanych na podstawie ustawy oraz w terminie 7 dni
roboczych od dnia uzyskania limitu podpisuje z przedsiębiorcą umowę o wypłatę świadczeń.
W przypadku nieuzyskania limitu, marszałek województwa w formie pisemnej odmawia
przyznania świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1.
2. W przypadku stwierdzenia, że przedsiębiorca nie spełnia warunków, o których mowa
w art. 3, marszałek województwa w terminie 7 dni roboczych od dnia wpływu kompletnego
wniosku o przyznanie świadczeń odmawia w formie pisemnej zawarcia z przedsiębiorcą
umowy o wypłatę świadczeń.
Art. 10. Dysponent Funduszu przekazuje marszałkowi województwa, na podstawie
umowy o wypłatę świadczeń, zawartej między marszałkiem województwa a przedsiębiorcą,
środki Funduszu na:
1) wypłatę pracownikom przedsiębiorcy świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1
i ust. 2 pkt 1;
2) opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należnych od pracodawcy
na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych od przyznanych
świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1.
Art. 11. Na podstawie umowy o wypłatę świadczeń oraz wykazu pracowników
uprawnionych do świadczeń wypłacanych z Funduszu, zwanego dalej „wykazem”,
składanego przez przedsiębiorcę niezwłocznie po podpisaniu umowy o wypłatę świadczeń za
okres od dnia jej podpisania do ostatniego dnia miesiąca, w którym podpisana została umowa
o wypłatę świadczeń, oraz co miesiąc do końca każdego miesiąca, za który świadczenie jest
należne, marszałek województwa przekazuje na rachunek przedsiębiorcy miesięcznie z dołu
środki na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy.
Art. 12. 1. wiadczenia i wynagrodzenia, o których mowa w art. 5, przedsiębiorca
niezwłocznie wypłaca pracownikom po potrąceniu składek na ubezpieczenia społeczne
finansowanych ze środków ubezpieczonego, składek na ubezpieczenie zdrowotne, zaliczek na
podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w przepisach o podatku
dochodowym od osób fizycznych, a także należności alimentacyjnych na zasadach
– 8 –
przewidzianych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy dotyczących potrącania
tych należności z wynagrodzenia za pracę.
2. Przedsiębiorca, po dokonaniu potrąceń ze świadczeń i wynagrodzeń, o których mowa
w art. 5, odprowadza należne składki na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne,
Fundusz i Fundusz Pracy oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie
z obowiązującymi przepisami.
3. rodki, o których mowa w art. 11, przekazane na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony
miejsc pracy mogą podlegać egzekucji prowadzonej jedynie na rzecz osób, dla których
zostały przekazane.
Art. 13. Przedsiębiorca, który na podstawie umowy o wypłatę świadczeń otrzymał
z Funduszu środki na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, nie może
wypowiedzieć umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika:
1) w okresie lub w okresach pobierania przez pracownika świadczeń, o których mowa
w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, oraz
2) w okresie lub w okresach przypadających bezpośrednio po okresie lub okresach
pobierania świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 – nie dłużej
jednak niż przez łączny okres 3 miesięcy.
Art. 14. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany do powiadamiania na piśmie marszałka
województwa o każdej zmianie okoliczności mających wpływ na wysokość wypłacanych
świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, w terminie 7 dni roboczych od
dnia ich zaistnienia.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany do rozliczenia środków Funduszu na wypłatę
świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1.
3. Marszałek województwa może przeprowadzać kontrolę u przedsiębiorcy w zakresie
przestrzegania postanowień umowy o wypłatę świadczeń, wydatkowania środków Funduszu
na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy zgodnie z przeznaczeniem, właściwego
dokumentowania oraz rozliczania otrzymanych i wydatkowanych środków Funduszu na
wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy i w tym celu może żądać okazania
wszelkiej dokumentacji z tym związanej oraz żądać złożenia stosownych wyjaśnień.
Art. 15. 1. W przypadku gdy przedsiębiorca, który zawarł z marszałkiem województwa
umowę o wypłatę świadczeń, nie spełnił warunków w niej zawartych lub nie poddał się
kontroli, jest obowiązany do zwrotu całości otrzymanej pomocy wraz z odsetkami równymi
– 9 –
stopie referencyjnej obliczanej zgodnie z metodologią określoną w komunikacie Komisji
w sprawie zmiany metody ustalania stóp referencyjnych i dyskontowych (Dz. Urz. UE C 14
z 19.01.2008, str. 6), naliczonymi od dnia następnego po dniu przekazania przez marszałka
województwa środków na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy na rachunek
przedsiębiorcy.
2. Jeżeli niespełnienie warunków zawartych w umowie o wypłatę świadczeń polega na
wykorzystaniu pomocy, o której mowa w art. 10, niezgodnie z przeznaczeniem,
przedsiębiorca jest obowiązany do zwrotu kwoty pomocy wykorzystanej niezgodnie
z przeznaczeniem wraz z odsetkami równymi stopie referencyjnej obliczanej zgodnie
z metodologią określoną w komunikacie Komisji w sprawie zmiany metody ustalania stóp
referencyjnych i dyskontowych, naliczonymi od dnia następnego po dniu przekazania przez
marszałka województwa środków na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy na
rachunek przedsiębiorcy.
Art. 16. Marszałek województwa przekazuje ministrowi właściwemu do spraw pracy –
dysponentowi Funduszu miesięczną informację dotyczącą wykorzystania środków Funduszu
na wypłatę świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1.
Art. 17. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wzór wniosku o przyznanie świadczeń,
2) dokumenty
wymagane
do zawarcia umowy o wypłatę świadczeń,
3)
wzór umowy o wypłatę świadczeń,
4) wzór
wykazu,
5) termin i sposób rozliczenia się przedsiębiorcy z otrzymanych środków Funduszu na
wypłatę świadczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1,
6) termin przekazywania ministrowi właściwemu do spraw pracy przez marszałka
województwa informacji o wykorzystaniu środków na wypłatę świadczeń, o których
mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1, oraz wzór tej informacji
– mając na uwadze prawidłowość dysponowania środkami Funduszu na wypłatę świadczeń
na rzecz ochrony miejsc pracy, a także konieczność zapewnienia zgodności udzielania
pomocy z zasadami przyznawania pomocy de minimis.
Art. 18. 1. Przedsiębiorca, który zawarł umowę o wypłatę świadczeń, może wystąpić do
starosty (prezydenta miasta na prawach powiatu) właściwego ze względu na siedzibę
przedsiębiorcy z wnioskiem o dofinansowanie z Funduszu Pracy, na warunkach określonych