Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o izbach aptekarskich

10



2.

Opinia, o której mowa w ust. 1 pkt 1,
uwzględnia spełnianie podstawowych warun-
ków do prowadzenia apteki pod kątem pro-
wadzonego procesu dydaktycznego. Opinia,
o której mowa w ust. 1 pkt 2, dotyczy oceny
osób nadzorujących odbywanie praktyki za-
wodowej w aptece pod kątem prowadzonego
procesu dydaktycznego.
3. Praktyka zawodowa jest odbywana na pod-
stawie skierowania dziekana w ramach
ustalonego przez niego harmonogramu i czasu
jej odbywania w wymiarze maksymalnym
40 godzin tygodniowo, zgodnie z programem
praktyki zawodowej.
4. Osoba odbywająca praktykę zawodową wy-
konuje czynności fachowe wynikające z pro-
gramu praktyki zawodowej pod bezpośrednim
nadzorem opiekuna. Opiekunem może być
kierownik apteki lub wyznaczony przez niego
farmaceuta. Opiekun musi posiadać co naj-
mniej 5-letni staż pracy w aptece lub spe-
cjalizację z farmacji aptecznej lub szpitalnej.
5. Osoba odbywająca praktykę zawodową pro-
wadzi dziennik praktyki zawodowej.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporzą-
dzenia, ramowy program praktyki zawodowej
w aptece oraz sposób jej odbywania, doku-
mentowania i zaliczania, w tym wzór dziennika
praktyki zawodowej, uwzględniając w szcze-
gólności konieczność zapewnienia wiedzy
i umiejętności niezbędnych do samodzielnego
wykonywania zawodu farmaceuty w aptece.”;



11



3) art. 4 otrzymuje brzmienie:
„Art.
4.
1. Prawo wykonywania zawodu farmaceuty
w

odniesieniu do obywatela polskiego oraz
cudzoziemca przyznaje okręgowa rada apte-
karska właściwa ze względu na zamierzone
miejsce wykonywania zawodu farmaceuty,
a w odniesieniu do obywatela państwa człon-
kowskiego Unii Europejskiej – Naczelna Rada
Aptekarska, w przypadku gdy:
1) posiada kwalifikacje określone w art. 2b;
2) posiada stan zdrowia pozwalający na wy-
konywanie zawodu farmaceuty potwier-
dzony orzeczeniem lekarskim;
3) posiada pełną zdolność do czynności praw-
nych;
4) wykazuje nienaganną postawę etyczną
i swym
dotychczasowym
zachowaniem
daje rękojmię prawidłowego wykonywania
zawodu farmaceuty, w szczególności nie
był karany za przestępstwo umyślne prze-
ciwko życiu lub zdrowiu;
5) posiada znajomość
języka polskiego
w mowie i piśmie w zakresie koniecznym
do wykonywania zawodu farmaceuty,
w przypadku obywatela państwa człon-
kowskiego Unii Europejskiej oraz cudzo-
ziemca;
6) posiada pełnię praw publicznych.
2. W przypadku cudzoziemca warunek, o którym
mowa w ust. 1 pkt 5, uważa się za spełniony,



12



gdy znajomość języka polskiego jest po-
twierdzona egzaminem zorganizowanym i prze-
prowadzonym przez Naczelną Radę Apte-
karską.
3. Opłatę za egzamin, o którym mowa w ust. 2,
ponosi osoba zdająca, a wpływy z tego tytułu
stanowią przychód Naczelnej Izby Aptekarskiej.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi,
w drodze rozporządzenia:
1) zakres
znajomości języka polskiego
w mowie i piśmie niezbędny do wyko-
nywania zawodu farmaceuty przez cudzo-
ziemców,
2) sposób przeprowadzania i potwierdzania
zdania egzaminu, o którym mowa w ust. 2,
w tym wzór zaświadczenia o zdaniu
egzaminu ze znajomości języka polskiego,
3) wysokość opłaty, o której mowa w ust. 3
– uwzględniając w szczególności zakres
uprawnień zawodowych określonych w art. 2a
oraz koszty przeprowadzenia egzaminu.”;
4) art. 4b-4g otrzymują brzmienie:
„Art.
4b.
1.
Prawo wykonywania zawodu farmaceuty
w odniesieniu do cudzoziemca posiadającego
dyplom, świadectwo lub inny dokument,

o którym mowa w art. 2b ust. 1 pkt 3, przyznaje
się pod warunkiem, że dany dokument został
uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równo-
ważny z dyplomem uzyskiwanym w Rzeczy-



13



pospolitej Polskiej. Przepisy art. 4c-4f stosuje
się odpowiednio.
2. Jeżeli cudzoziemiec spełniający warunki,
o których mowa w art. 4 oraz w ust. 1, nie
wykonywał zawodu farmaceuty przez okres
dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat, ma
obowiązek odbyć przeszkolenie uzupełniające,
o którym mowa w art. 17.
Art. 4c. 1. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu
farmaceuty, obywatel polski przedstawia:
1) dokumenty potwierdzające spełnienie wy-
magań, o których mowa w art. 2b;
2) orzeczenie lekarskie stwierdzające posia-
danie stanu zdrowia pozwalającego na wy-
konywanie zawodu farmaceuty;
3) oświadczenie o posiadaniu pełnej zdolności
do czynności prawnych;
4) informację z Krajowego Rejestru Karnego
o niekaralności za przestępstwo umyślne
przeciwko życiu lub zdrowiu;
5) oświadczenie o korzystaniu z pełni praw
publicznych.
2. W celu uzyskania prawa wykonywania zawodu
farmaceuty, obywatel państwa członkowskiego
Unii Europejskiej przedstawia:
1) wniosek o uznanie kwalifikacji i uzyskanie
prawa wykonywania zawodu farmaceuty
obejmujący: imiona i nazwisko farmaceuty,
nazwisko rodowe, obywatelstwo, adres do
korespondencji, datę i miejsce urodzenia,



14



posiadane przez niego kwalifikacje oraz
informacje odnoszące się do wykonywania
zawodu farmaceuty;
2) dokumenty potwierdzające spełnienie wy-
magań, o których mowa w art. 2b;
3) oświadczenie o posiadaniu pełnej zdolności
do czynności prawnych;
4) oświadczenie o znajomości języka pol-
skiego w mowie i piśmie w zakresie ko-
niecznym do wykonywania zawodu farma-
ceuty.
3. W stosunku do osoby będącej obywatelem
państwa członkowskiego Unii Europejskiej za
wystarczające w zakresie:
1) spełniania wymagań, o których mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 2, uznaje się dokumenty
odnoszące się do stanu zdrowia, wymagane
do wykonywania zawodu farmaceuty
w państwie członkowskim Unii Europejskiej,
którego farmaceuta jest obywatelem lub
z którego przybywa; jeżeli w państwie tym
dokumenty tego rodzaju nie są wymagane,
za wystarczające uważa się dokumenty
wydane w tym państwie odpowiadające
dokumentom wydawanym w Rzeczypo-
spolitej Polskiej;
2) spełniania wymagań, o których mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 4, uznaje się dokumenty
wydane przez właściwe organy państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, którego
farmaceuta jest obywatelem, lub państwa,