Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości

20
4) udziały w jednostkach podporządkowanych
zaliczone do aktywów trwałych – według zasad
określonych w pkt 3 lub metodą praw własności,
pod warunkiem, że będzie ona stosowana
jednolicie wobec wszystkich jednostek
podporządkowanych,
5)
inwestycje krótkoterminowe – według ceny
(wartości) rynkowej albo według ceny nabycia lub
ceny (wartości) rynkowej, zależnie od tego, która
z nich jest niższa albo według skorygowanej ceny
nabycia – jeżeli dla danego składnika aktywów
został określony termin wymagalności,
a krótkoterminowe inwestycje, dla których nie
istnieje aktywny rynek, w inny sposób określonej
wartości godziwej,”,
– pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) należności i udzielone pożyczki – w kwocie
wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady
ostrożności, z zastrzeżeniem pkt 7a,”,
– po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:
„7a) należności i udzielone pożyczki zaliczone do
aktywów finansowych, mogą być wyceniane
według skorygowanej ceny nabycia, a jeżeli
jednostka przeznacza je do sprzedaży w okresie
do 3 miesięcy, to według wartości rynkowej lub
inaczej określonej wartości godziwej,”,
– pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) zobowiązania – w kwocie wymagającej zapłaty,
z zastrzeżeniem pkt 8a,”,
–
po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:


21
„8a) zobowiązania finansowe mogą być wyceniane
według skorygowanej ceny nabycia, a jeżeli
jednostka przeznacza je do sprzedaży
w okresie do 3 miesięcy, to według wartości
rynkowej lub inaczej określonej wartości
godziwej,”,
b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. W przypadku gdy roczne sprawozdanie finansowe
jednostki nie podlega obowiązkowi badania
i ogłaszania w myśl art. 64 ust. 1 to obliczając
koszt wytworzenia produktu zgodnie z ust.
3,
jednostka może do kosztów bezpośrednich doliczyć
koszty pośrednie związane z wytworzeniem tego
produktu, niezależnie od poziomu wykorzystania
zdolności produkcyjnych. Ustalony w ten sposób
koszt wytworzenia nie może być wyższy od ceny
sprzedaży netto.”,
c) po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu:
„8a. Skorygowana cena nabycia aktywów finansowych
i zobowiązań finansowych to cena nabycia
(wartość), w jakiej składnik aktywów finansowych
lub zobowiązań finansowych został po raz pierwszy
wprowadzony do ksiąg rachunkowych,
pomniejszona o spłaty wartości nominalnej,
odpowiednio skorygowana o skumulowaną kwotę
zdyskontowanej różnicy między wartością
początkową składnika i jego wartością w terminie
wymagalności, wyliczoną za pomocą efektywnej
stopy procentowej, a także pomniejszona o odpisy
aktualizujące wartość.”;


22
10) w art. 29:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wycena po cenach sprzedaży netto i utworzenie
rezerwy następują w szczególności w przeddzień
postawienia jednostki w stan likwidacji lub
ogłoszenia upadłości, na koniec roku obrotowego,
jeżeli na dzień zatwierdzenia sprawozdania
finansowego za dany rok obrotowy jednostka nie
będzie kontynuowała działalności, na koniec roku
obrotowego przypadającego w czasie trwania
postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego,
a także w przeddzień przekazania, podziału lub
sprzedaży jednostki, jeżeli odpowiednia umowa nie
przewiduje przyjęcia za podstawę rozliczeń wartości
majątku ustalonej przy założeniu, że działalność
gospodarcza będzie przez jednostkę
kontynuowana.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Wszczęcie postępowania naprawczego albo
upadłościowego z możliwością zawarcia układu lub
zmiana formy prawnej jednostki nie stanowią
przeszkody do uznania, że działalność będzie
kontynuowana.”;
11) w art. 30 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
„1. Nie rzadziej niż na dzień bilansowy wycenia się
wyrażone w walutach obcych:
1) składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów
w jednostkach podporządkowanych wycenianych
metodą praw własności) i pasywów – po
obowiązującym na ten dzień średnim kursie


23
ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank
Polski, z zastrzeżeniem pkt 2,
2) gotówkę znajdującą się w jednostkach
prowadzących kupno i sprzedaż walut obcych – po
kursie, po którym nastąpił jej zakup, jednak
w wysokości nie wyższej od średniego kursu
ogłoszonego na dzień wyceny dla danej waluty
przez Narodowy Bank Polski.
2. Wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze
ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich
przeprowadzenia – o ile odrębne przepisy dotyczące
środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej
i innych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego
oraz
środków niepodlegających zwrotowi,
pochodzących ze źródeł zagranicznych nie stanowią
inaczej – odpowiednio po kursie:
1) faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z
charakteru operacji – w przypadku sprzedaży lub
kupna walut oraz zapłaty należności lub
zobowiązań,
2) średnim ogłoszonym dla danej waluty przez
Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ten
dzień – w przypadku zapłaty należności lub
zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie
kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku
pozostałych operacji.
3. Jeżeli aktywa i pasywa są wyrażone w walutach, dla
których Narodowy Bank Polski nie ogłasza kursu, to
kurs tych walut określa się w relacji do wskazanej przez


24
jednostkę waluty odniesienia, której kurs jest ogłaszany
przez Narodowy Bank Polski.”;
12) w art. 34 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Odpisy aktualizujące wartość rzeczowych składników
aktywów obrotowych dokonane w związku z utratą ich
wartości oraz wynikające z wyceny według cen
sprzedaży netto zamiast według cen nabycia, albo
zakupu, albo kosztów wytworzenia – zalicza się do
pozostałych kosztów operacyjnych.”;
13) w art. 35 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Skutki przeszacowania inwestycji zaliczonych do
aktywów trwałych innych niż wymienione w art. 28 ust. 1
pkt 1a, powodujące wzrost ich wartości do poziomu cen
rynkowych, zwiększają kapitał (fundusz) z aktualizacji
wyceny. Obniżenie wartości inwestycji uprzednio
przeszacowanej do wysokości kwoty, o którą
podwyższono z tego tytułu kapitał (fundusz) z aktualizacji
wyceny, jeżeli kwota różnicy z przeszacowania nie była
do dnia wyceny rozliczona, zmniejsza ten kapitał
(fundusz). W pozostałych przypadkach skutki obniżenia
wartości inwestycji zalicza się do kosztów finansowych.
Wzrost wartości danej inwestycji bezpośrednio wiążący
się z uprzednim obniżeniem jej wartości, zaliczonym do
kosztów finansowych, ujmuje się do wysokości tych
kosztów jako przychody finansowe.”;
14) w art. 39:
a) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą
działalnością, przyszłych świadczeń na rzecz
pracowników, w tym świadczeń emerytalnych