Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników

Druk nr 3857

Warszawa, 22 grudnia 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Marszałek Senatu



Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt przekazać Panu Marszałkowi podjętą przez Senat
na 67. posiedzeniu w dniu 16 grudnia 2010 r. uchwałę w sprawie wniesienia do
Sejmu projektu ustawy

- o zmianie ustawy o emeryturach i
rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych oraz ustawy o
ubezpieczeniu społecznym rolników wraz
z projektem tej ustawy.

W załączeniu przesyłam również informację o zgodności projektu ustawy
z prawem Unii Europejskiej
Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora
Mieczysława Augustyna do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym
projektem.
Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz
U C H W A Ł A
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 16 grudnia 2010 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o ubezpieczeniu społecznym
rolników
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy o
emeryturach i
rentach z
Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy
o ubezpieczeniu społecznym rolników.
Jednocześnie upoważnia senatora Mieczysława Augustyna do reprezentowania Senatu
w pracach nad projektem.
MARSZAŁEK SENATU
Bogdan BORUSEWICZ
p r o j e k t
USTAWA
z dnia
o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
oraz ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników
Art. 1.
W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.1)) po art. 100 dodaje się art. 100a
w brzmieniu:
"Art. 100a. Osoba, która wywołała przestępstwem umyślnym okoliczności uzasadniające
powstanie prawa do świadczeń, skazana prawomocnym wyrokiem, nabywa prawo
do świadczeń lub świadczeń w wyższym wymiarze, jeżeli nie narusza to zasad
współżycia społecznego, a w szczególności społecznego poczucia
sprawiedliwości.".
Art. 2.
W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r.
Nr 50, poz. 291, z późn. zm.2)) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu:
"Art. 27a. Skazana prawomocnym wyrokiem sądu osoba, która wywołała przestępstwem
umyślnym okoliczności uzasadniające powstanie prawa do świadczeń, nabywa
prawo do świadczeń, o których mowa w art. 18, albo do tych świadczeń
w wyższym wymiarze, jeżeli nie narusza to zasad współżycia społecznego,
a w szczególności społecznego poczucia sprawiedliwości.".

1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 40, poz. 224, Nr 134,
poz. 903 i Nr 205, poz. 1365.
2
Art. 3.
Do osób, które nabyły prawo do świadczeń przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się
przepisy dotychczasowe.
Art. 4.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 67, poz. 411, Nr 70,
poz. 416, Nr 180, poz. 1112, Nr 227, poz. 1505, Nr 228, poz. 1507, Nr 237, poz. 1654 i 1656
oraz z 2009 r. Nr 69, poz. 595, Nr 79, poz. 667 i Nr 97, poz. 800.
Uzasadnienie
1. Wyjaśnienie celu ustawy
Celem podjęcia niniejszej inicjatywy legislacyjnej jest wprowadzenie do systemu
prawnego uregulowania, na podstawie którego nie nabywa prawa do świadczeń emerytalno-
rentowych albo do takich świadczeń w wyższym wymiarze, osoba, która wywołała
przestępstwem umyślnym okoliczności uzasadniające powstanie tego prawa i została skazana
za to przestępstwo prawomocnym wyrokiem, jeżeli nie narusza to zasad współżycia
społecznego, a w szczególności społecznego poczucia prawa.
2. Przedstawienie stanu obecnego
Do dnia 31 grudnia 1998 r., tj. do dnia obowiązywania przepisów ustawy z dnia 14
grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267,
z późn. zm.) obowiązywał przepis art. 77 ust. 1 w/w ustawy, na mocy którego nie nabywała
prawa do świadczeń przewidzianych w/w ustawą albo świadczeń w wyższym wymiarze, osoba,
która wywołała przestępstwem umyślnym okoliczności uzasadniające powstanie tego prawa.
Podkreślenia wymaga fakt, że rządowy projekt ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych, druk sejmowy nr 339, III kadencja Sejmu, (będący obok projektu
ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zasadniczym aktem prawnym wprowadzonej z
dniem 1 stycznia 1999 r. reformy systemu emerytalnego) zawierał identyczną regulację (por.
art. 98 projektu zawartego w druku sejmowym nr 339). Po pierwszym czytaniu w Sejmie
zrezygnowano jednak w tym artykule z ust. 2 (który dotyczył odpowiedniego stosowania
przepisu w stosunku do osoby, która w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, kary
aresztu wojskowego, kary aresztu za wykroczenie oraz w czasie tymczasowego aresztowania
dokonała samouszkodzenia, por. art. 99, druk sejmowy nr 710, zawierający sprawozdanie
Komisji). W trakcie prac legislacyjnych w sejmowej Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia
projektów ustaw dotyczących ubezpieczeń społecznych, mniejszość komisji poparła wniosek o
skreślenie całego tego przepisu. Wniosek ten został poparty przez Sejm i uchwalona w dniu 17
grudnia 1998 r. ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U.
z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą o emeryturach i rentach z
Funduszu Ubezpieczeń Społecznych", takiego rozwiązania już nie przewiduje. W następstwie
tego w obowiązującym stanie prawnym zgodne z prawem są przypadki, w których dana osoba