Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo energetyczne

Druk nr 3794

Warszawa, 15 grudnia 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2
kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:


- o zmianie ustawy - Prawo energetyczne.


Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Krzysztofa Borkowskiego.



(-) Krzysztof Borkowski; (-) Jan Bury s. Józefa; (-) Bronisław Dutka;
(-) Eugeniusz Grzeszczak; (-) Stanisław Kalemba; (-) Jan Kamiński;
(-) Mieczysław Kasprzak; (-) Eugeniusz Kłopotek; (-) Adam Krzyśków;
(-) Jan Łopata; (-) Mieczysław Marcin Łuczak; (-) Mirosław Maliszewski;
(-) Stanisław Olas; (-) Andrzej Pałys; (-) Mirosław Pawlak; (-) Janusz
Piechociński; (-) Stanisław Rakoczy; (-) Wiesław Rygiel;
(-)


Tadeusz
Sławecki; (-) Aleksander Sopliński; (-) Marian Starownik; (-) Franciszek
Jerzy Stefaniuk; (-) Andrzej Sztorc; (-) Piotr Walkowski; (-) Stanisław
Witaszczyk; (-) Stanisław elichowski.
Projekt

USTAWA
z dnia ……………… 2010 r.
o zmianie ustawy – Prawo energetyczne

Art. 1. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89,
poz. 625 z późn. zm 1) art. 7 ust. 8d otrzymuje brzmienie:
„8d. Do wniosku o określenie warunków przyłączenia podmiot, o którym mowa w ust. 8a,
dołącza w szczególności wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego albo ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego lub, w przypadku braku takiego planu albo studium, decyzję o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu dla nieruchomości określonej we wniosku, jeżeli
jest ona wymagana na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym. Wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
albo studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego lub decyzja
o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu powinny potwierdzać dopuszczalność
lokalizacji danego źródła energii na terenie objętym planowaną inwestycją, która jest
objęta wnioskiem o określenie warunków przyłączenia.”

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.







 
                                                           
1 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708, Nr 158,
poz. 1123 i Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 21, poz. 124, Nr 52, poz. 343, Nr 115, poz. 790 i Nr 130, poz. 905, z
2008 r. Nr 180, poz. 1112 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 69, poz. 586, Nr 165, poz. 1316, Nr
215, poz. 1664 oraz z 2010 r. Nr 21, poz.104 i Nr 81, poz. 530.

UZASADNIENIE

I. Potrzeba i cel wydania ustawy

Celem wprowadzenia niniejszej nowelizacji jest rozszerzenie katalogu aktów, które należy
dołączyć alternatywnie do wniosku o określenie warunków przyłączenia, o studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.
Ustawa z dnia z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 89,
poz. 625 z późn. zm.), (dalej: „Prawo energetyczne”) w dotychczasowym brzmieniu stanowi
o konieczności dołączenia do wniosku o określenie warunków przyłączenia wypisu i wyrysu
z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku w danej gminie
planu zagospodarowania przestrzennego, do wniosku o określenie warunków przyłączenia
należy dołączyć decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla
nieruchomości określonej we wniosku, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Większość gmin nie posiada planów zagospodarowania przestrzennego. Powodem tego
braku mogą być zarówno wysokie koszy związane z procedurą uchwalenia takiego planu,
długi okres czasu niezbędny do jego uchwalenia, jak i fakultatywny charakter miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego. Dlatego wprowadzenie możliwości dołączenia do
wniosku o określenie warunków przyłączenia studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego, zamiast obligatoryjnego dołączenia do niego decyzji
o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla nieruchomości określonej we wniosku
w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, znacznie
skróciłoby okres postępowania administracyjnego, a jednocześnie znacznie ograniczyłoby
koszty ponoszone przez inwestora.
Wprowadzenie proponowanego rozwiązania prawnego byłoby podobne do tych, które
znalazły już zastosowanie w innych aktach prawnych. Jako przykład można podać art.16 ust.
5 z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz.
1947 z późn. zm.), który stanowi m. in., że określone w w/w przepisie uzgodnienie „następuje
na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego
braku na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy.”



Studium jest wyrazem perspektywicznej polityki przestrzennej, odnoszącym się do całego
obszaru gminy, należy go zatem uznać za aksjologiczną podstawę wszelkich działań
podejmowanych na terenie gminy w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego.
Jest to akt o wyższym stopniu ogólności od pozostałych urządzeń planistycznych
wykorzystywanych na szczeblu gminnym (miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu), wyznacza
przedmiotowe granice, w jakich ma następować wiążące ustalenie przeznaczenia
poszczególnych terenów oraz sposobów zagospodarowania i zabudowy. Ustawodawca
postanowił, iż ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów
miejscowych. Zatem treść studium w znacznym zakresie determinuje ustalenia miejscowego
planu zagospodarowania terenu.
Przedstawienie projektu proponowanej ustawy wynika z potrzeby doprowadzenia do
wyeliminowania braku konsekwencji w obecnie obowiązującej regulacji, w której dopuszcza
się możliwość odstąpienia od obowiązku dołączenia do wniosku o określenie warunków
przyłączenia decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku
obowiązywania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a nawet stanowi
o zasadzie dołączenia planu, jednocześnie stanowiąc o obowiązku dołączenia do wniosku
o określenie warunków przyłączenia decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania
terenu, w przypadku obowiązywania na terenie gminy studium, a braku planu.

II. Rzeczywisty stan w dziedzinie, która ma być unormowana

W obecnie obowiązującym stanie prawym, zgodnie z art. 7 ust. 8d Prawa energetycznego, do
wniosku o określenie warunków przyłączenia podmiot, o którym mowa w ust. 8a, dołącza
w szczególności wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo,
w przypadku braku takiego planu, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu
dla nieruchomości określonej we wniosku, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wypis i wyrys z miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania
terenu powinny potwierdzać dopuszczalność lokalizacji danego źródła energii na terenie
objętym planowaną inwestycją, która jest objęta wnioskiem o określenie warunków
przyłączenia.

III. Różnica pomiędzy dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym

Różnica pomiędzy dotychczasowym a planowanym stanem prawnym polega na rozszerzeniu
katalogu aktów, które należy dołączyć alternatywnie do wniosku o określenie warunków
przyłączenia o studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

IV. Przewidywane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne

Projekt wywoła pozytywne skutki społeczne ze względu na ułatwienie w gminach, które nie
posiadają planu przestrzennego zagospodarowania, a więc zazwyczaj gminach mniejszych
lub uboższych, dokonania inwestycji energetycznej.
Wejście w życie ustawy w proponowanym brzmieniu może pozytywnie wpłynąć na rynek
pracy w tych gminach, gdzie brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
a dzięki możliwości zastąpienia, w takim przypadku, decyzji o warunkach zabudowy
i zagospodarowania terenu, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego, zachęci to inwestorów do realizacji inwestycji energetycznych na tych
terenach. Taka sytuacja może wpłynąć na zwiększenie ilości nowych miejsc pracy.
Wejście w życie ustawy może wpłynąć na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczości
w obszarze energetyki, poprzez ułatwienie powstawania nowych inwestycji energetycznych.
Wejście w życie projektu ustawy może pozytywnie wpłynąć na sytuację i rozwój regionalny
w gminach, które nie posiadają planu przestrzennego zagospodarowania, a więc zazwyczaj
gminach mniejszych lub uboższych, poprzez ułatwienie realizacji inwestycji energetycznych,
co może doprowadzić do zwiększenia ilości nowo powstających inwestycji energetycznych.

V. Wskazanie źródeł finansowania, jeżeli projekt ustawy pociąga za sobą obciążenie
budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego

Ustawa nie pociągnie za sobą obciążenia budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu
terytorialnego.

VI. Założenia projektów podstawowych aktów wykonawczych

Ustawa nie wymaga wydania aktów wykonawczych.