Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw

takich warunkach lub w taki
sposób, że ma to
wpływ na zachowanie
właściwego stanu ochrony
gatunku,
podlega karze pozbawienia
wolności od 3 miesięcy do lat
5.
2. Jeżeli sprawca czynu
określonego w ust. 1 działa
nieumyślnie,
podlega grzywnie, karze
ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do lat
2.”;

10
art. 3 lit. g
handel okazami chronionych gatunków
T
Art. 3 pkt 2
Po art. 128 ustawy

dzikiej fauny lub flory, ich częściami lub
projektu
z dnia 16 kwietnia 2004 r. o
pochodnymi, z wyjątkiem przypadków gdy
ustawy –
ochronie przyrody dodaje się
postępowanie takie dotyczy nieznacznej
proponowane
art. 128a w brzmieniu:
liczby takich okazów i ma nieznaczny
brzmienie art.
„Art. 128a. 1. Kto zabija,
wpływ na zachowanie gatunków
128a ustawy
niszczy, wchodzi w posiadanie
z dnia 16
lub handluje okazami gatunku,
kwietnia
w liczbie większej niż
2004 r.
nieznaczna, podlegającego
o ochronie
ochronie na
przyrody
podstawie rozporządzenia
Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9
grudnia 1996 r. w
sprawie ochrony gatunków
dzikiej fauny i flory w drodze
regulacji handlu nimi, w takich
warunkach lub w taki sposób,
że ma to wpływ na zachowanie
właściwego stanu ochrony
gatunku,
podlega karze pozbawienia

11
wolności od 3 miesięcy do lat
5.
2. Jeżeli sprawca czynu
określonego w ust. 1 działa
nieumyślnie,
podlega grzywnie, karze
ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności
do lat 2.”.

11
art. 3 lit. h
jakiekolwiek postępowanie, które powoduje
N
Art. 187
Odpowiedzialność karną za
znaczne zniszczenie siedliska
ustawy z dnia
zachowania polegające na
przyrodniczego na terenie chronionym
6 czerwca
powodowaniu znacznego
1997 r. –
zniszczenia siedliska
Kodeks karny
przyrodniczego na terenie
chronionym reguluje art. 187
k.k.
Zgodnie z treścią
przedmiotowego przepisu,
odpowiedzialność ponosi
każdy, kto „niszczy, poważnie
uszkadza lub istotnie zmniejsza
wartość przyrodniczą prawnie
chronionego terenu lub obiektu,
powodując istotną szkodę”. W
myśl art. 187 § 2 k.k. karalne
jest również nieumyślne
działanie sprawcy. Siedlisko
przyrodnicze na terenie
chronionym stanowi, zgodnie z
ustawą z dnia 16 kwietnia 2004
r. o ochronie przyrody, teren
prawnie chroniony, podobnie
jak inne kategorie terenów
związanych ze szczególną
ochroną przyrody.
Wobec powyższego przepisy

12
Kodeksu karnego zawierają
znamiona typu czynu
zabronionego tożsame ze
wskazanymi w art. 3 lit. h
Dyrektywy karnej.
12
art. 3 lit. i
produkcja, przywóz, wywóz, wprowadzanie
T
Art. 4 pkt 2
Po art. 47 dodaje się art. 47a w
do obrotu lub wykorzystywanie substancji
projektu
brzmieniu:
zubożających warstwę ozonową
ustawy –
„Art. 47a. 1. Kto, wbrew
proponowane
zakazom lub bez dochowania
brzmienie art.
warunków, o których mowa
47a ustawy
w art. 4-13, 15, 17, 20 i 24
z dnia 20
rozporządzenia Parlamentu
kwietnia
Europejskiego i Rady (WE) nr
2004 r. o
1005/2009 z dnia 16 września
substancjach
2009 r. w sprawie substancji
zubożających
zubożających warstwę
warstwę
ozonową (Dz. Urz. UE L 286
ozonową
z
31.10.2009, str. 1),
produkuje, przywozi, wywozi,
wprowadza do obrotu, stosuje
substancje kontrolowane lub
substancje nowe oraz
produkty, urządzenia i
instalacje zawierające
substancje kontrolowane,
podlega grzywnie, karze
ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności
do lat 2.
2. Jeżeli sprawca czynu
określonego w ust. 1 działa
nieumyślnie,
podlega grzywnie albo karze
ograniczenia wolności.”
13
Art. 4
Państwa członkowskie zapewniają, by
N
Art. 18 i 19
Art. 4 Dyrektywy karnej nie wymaga
podżeganie do postępowania umyślnego,
ustawy z dnia implementacji ze względu na
o którym mowa w art. 3, oraz pomocnictwo
6 czerwca
obowiązujące brzmienie art. 18 i 19

13
w jego podejmowaniu podlegały karze jako
1997 r. –
Kodeksu karnego, który ustanawia
przestępstwa karne.
Kodeks karny
odpowiedzialność za podżeganie i
pomocnictwo, przewidując
jednocześnie wymierzenie kary w
granicach zagrożenia
przewidzianego za sprawstwo.
14
Art. 5
Państwa członkowskie przyjmują
N j.w. j.w.

niezbędne środki w celu zapewnienia, by
przestępstwa, o których mowa w art. 3 i 4,
podlegały skutecznym, proporcjonalnym i
odstraszającym sankcjom karnym.
15
Art. 6 i 7
Art. 6:
T Art.
2
W art. 16 w ust. 1 w pkt 8 ustawy z
1. Państwa członkowskie zapewniają,
projektu
dnia 2 października 2001 r.
by osoby prawne mogły podlegać
ustawy –
o odpowiedzialności podmiotów
odpowiedzialności za przestępstwa, o
proponowane zbiorowych za czyny zabronione
których mowa w art. 3 i 4, jeśli
dodanie lit. f i pod groźbą kary dodaje się lit. f i g
przestępstwa te zostały popełnione na ich
g w art. 16 w w brzmieniu:
korzyść przez jakąkolwiek osobę
ust. 1 w pkt 8
„f) art. 127a i 128a ustawy z
zajmującą pozycję kierowniczą w
ustawy z dnia
dnia 16 kwietnia 2004 r. o
strukturze osoby prawnej, działającą
2
ochronie przyrody

indywidualnie lub jako członek organu
października
(Dz. U. z 2009 r. Nr 151,
osoby prawnej, w oparciu o:
2001 r.
poz. 1220, z późn. zm.5)),
a) prawo do reprezentowania osoby
o
g) art. 47a ustawy z dnia 20
prawnej;
odpowiedzial
kwietnia 2004 r. o
b)
uprawnienia do podejmowania
ności
substancjach zubożających
decyzji w imieniu osoby prawnej; lub
podmiotów
warstwę ozonową (Dz. U. Nr
c)
uprawnienia do sprawowania
zbiorowych
121, poz. 1263, z późn.
kontroli w strukturach osoby prawnej.
za czyny
zm.6)).”
2. Państwa członkowskie zapewniają
zabronione

również, by osoby prawne mogły podlegać
pod groźbą
odpowiedzialności w przypadku, gdy brak
kary
nadzoru lub kontroli ze strony osoby, o
której mowa w ust. 1, umożliwił popełnienie
przestępstwa, o którym mowa w art. 3 i 4,
na korzyść osoby prawnej, przez osobę
pozostającą pod jej zwierzchnictwem.
3. Odpowiedzialność osób prawnych

14
na podstawie ust. 1 i 2 nie wyklucza
postępowania karnego przeciwko osobom
fizycznym, które są sprawcami,
podżegaczami lub pomocnikami w
popełnianiu przestępstw, o których mowa
w art. 3 i 4.
Art. 7:
Państwa członkowskie przyjmują
niezbędne środki, by osoby prawne
podlegające odpowiedzialności za
przestępstwo zgodnie z art. 6 podlegały
skutecznym, proporcjonalnym i
odstraszającym sankcjom karnym.




12/68rch

15