Rządowy projekt ustawy o kredycie konsumenckim

lub prawnych związanych z przygotowaniem, oferowaniem lub
zawieraniem umowy o kredyt;
4) kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym – umowa
o kredyt, który kredytodawca udostępnia konsumentowi
umożliwiając dysponowanie środkami pieniężnymi w wysokości
przekraczającej środki pieniężne zgromadzone na rachunku
oszczędnościowo-rozliczeniowym konsumenta;
5) przekroczenie – każde, inne niż kredyt w rachunku
oszczędnościowo-rozliczeniowym, akceptowane przez
kredytodawcę przekroczenie kwoty środków pieniężnych
zgromadzonych na rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym
lub kwoty udzielonego kredytu w rachunku oszczędnościowo-
-rozliczeniowym;
6) całkowity koszt kredytu – wszelkie koszty, które konsument jest
zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt,
w szczególności:
a) odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże jeżeli są znane
kredytodawcy oraz
b) koszty
usług dodatkowych w przypadku gdy ich poniesienie
jest niezbędne do uzyskania kredytu
– z
wyjątkiem kosztów opłat notarialnych ponoszonych przez
konsumenta;
7) całkowita kwota kredytu – suma wszystkich środków
pieniężnych, które kredytodawca udostępnia konsumentowi;
8) całkowita kwota do zapłaty przez konsumenta – suma
całkowitego kosztu kredytu i całkowitej kwoty kredytu;
9) stopa referencyjna – stopa oprocentowania służąca za podstawę
ustalenia oprocentowania kredytu odnosząca się do minimalnego
oprocentowania podstawowych operacji otwartego rynku
prowadzonych przez Narodowy Bank Polski, ogłaszana przez

5
Radę Polityki Pieniężnej w Dzienniku Urzędowym Narodowego
Banku Polskiego;
10) stopa oprocentowania kredytu – stopa oprocentowania wyrażona
jako stałe lub zmienne oprocentowanie stosowane do całkowitej
kwoty kredytu w stosunku rocznym;
11) stała stopa oprocentowania kredytu – stopa oprocentowania
określona wyłącznie w umowie o kredyt, przy wykorzystaniu
określonej stałej wartości procentowej wyrażonej na cały czas
obowiązywania umowy lub w danych okresach obowiązywania
umowy;
12) rzeczywista roczna stopa oprocentowania – całkowity koszt
kredytu ponoszony przez konsumenta, wyrażony jako wartość
procentowa całkowitej kwoty kredytu w stosunku rocznym;
13) umowa o kredyt konsumencki zawierana na odległość – umowa
o kredyt
konsumencki
zawierana
z
konsumentem bez
jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków
porozumiewania się na odległość, o której mowa w ustawie z dnia
2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz
o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt
niebezpieczny (Dz. U. Nr 22, poz. 271, z późn. zm.4));
14) umowa o kredyt wiązany – umowa o kredyt, z którego jest
wyłącznie finansowane nabycie towaru lub usługi na podstawie
innej umowy, a obie te umowy są ze sobą powiązane, zgodnie
z którymi:
a) sprzedawca lub usługodawca udziela kredytu konsumentowi
na nabycie towaru lub usługi od tego sprzedawcy lub
usługodawcy, albo
b)
nabycie towaru lub usługi jest finansowane przez
kredytodawcę, który współpracuje ze sprzedawcą lub
usługodawcą w związku z przygotowaniem lub zawarciem
umowy o kredyt, albo

6
c)
nabycie towaru lub usługi jest finansowane przez
kredytodawcę, a towar lub usługa są szczegółowo określone
w umowie o kredyt;
15) bazy danych – instytucje, o których mowa w art. 105 ust. 4
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U.
z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm.5)), oraz biura informacji
gospodarczej, o których mowa w ustawie z dnia 9 kwietnia
2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie
danych gospodarczych (Dz. U. Nr 81, poz. 530 i Nr 182,
poz. 1228);
16) ocena ryzyka kredytowego – ocena zdolności konsumenta do
spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami, w terminach
określonych w umowie o kredyt konsumencki, dokonywana przez
kredytodawcę;
17) trwały nośnik – materiał lub urządzenie służące do
przechowywania i odczytywania, przez czas niezbędny,
informacji przekazanych konsumentowi, w związku z umową
o kredyt, pozwalające na odtworzenie tych informacji w postaci
i formie, w jakiej zostały sporządzone lub przekazane.

Art. 6. Wartość kwoty kredytu konsumenckiego udzielanego w walucie innej
niż waluta polska, stanowi równowartość kwoty kredytu wyrażonej w walucie polskiej
ustaloną przy zastosowaniu średniego kursu tej waluty ogłaszanego przez Narodowy
Bank Polski z ostatniego dnia kwartału poprzedzającego dzień zawarcia umowy.

Rozdział 2
Obowiązki kredytodawcy i pośrednika kredytowego przed zawarciem umowy o kredyt

Art. 7. 1. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących
kredytu konsumenckiego zawierających dane dotyczące kosztu kredytu

7
konsumenckiego podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały
i widoczny:
1) stopę oprocentowania kredytu wraz z wyodrębnieniem opłat
uwzględnianych w całkowitym koszcie kredytu;
2) całkowitą kwotę kredytu;
3) rzeczywistą roczną stopę oprocentowania.
2. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy, w przypadkach
określonych w ust. 1, dodatkowo podaje konsumentowi:
1) czas obowiązywania umowy;
2) całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta oraz wysokość
rat;
3) cenę towaru lub usługi oraz kwotę wszystkich zaliczek

w

przypadku umowy o kredyt przewidującej odroczenie
płatności.
3. Jeżeli do zawarcia umowy o kredyt konsumencki, na warunkach
określonych w reklamie, niezbędne jest zawarcie umowy dodatkowej, w szczególności
umowy ubezpieczenia, a kosztu takiej umowy nie można z góry określić, kredytodawca
lub pośrednik kredytowy podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały
i widoczny informację o tym obowiązku wraz z rzeczywistą roczną stopą
oprocentowania.
4. Pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących kredytu
konsumenckiego podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały
i widoczny:
1) zakres umocowania do dokonywania czynności faktycznych
lub prawnych;
2) informację, czy pośrednik kredytowy współpracuje
z kredytodawcami.
5.
W przypadku gdy pośrednik kredytowy współpracuje
z kredytodawcami należy przekazać konsumentowi informację o nazwach
kredytodawców, z którymi pośrednik ten współpracuje.

8

Art. 8. 1. Informacje, o których mowa w art. 7, kredytodawca lub pośrednik
kredytowy podaje na podstawie reprezentatywnego przykładu.
2. Przy określaniu reprezentatywnego przykładu należy określić
warunki umowy o kredyt konsumencki na których kredytodawca lub pośrednik
kredytowy spodziewa się zawrzeć, co najmniej dwie trzecie umów danego rodzaju przy
uwzględnieniu przez te umowy średniego okresu kredytowania, całkowitej kwoty
kredytu i częstotliwości występowania na rynku umów danego rodzaju.

3. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany
gromadzić odpowiednie dane w celu ustalenia na ich podstawie reprezentatywnego
przykładu.

Art. 9. 1. Kredytodawca przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki jest
zobowiązany do dokonania oceny ryzyka kredytowego konsumenta.
2. Ocena ryzyka kredytowego dokonywana jest na podstawie
informacji uzyskanych od konsumenta lub na podstawie informacji zawartych w bazie
danych lub zbiorze danych kredytodawcy.
3. Konsument jest zobowiązany do przedstawienia, na żądanie
kredytodawcy, dokumentów i informacji niezbędnych do dokonania oceny ryzyka
kredytowego.
4. Jeżeli kredytodawcą jest bank, ocena ryzyka kredytowego
dokonywana jest zgodnie z ust. 1 – 3 przy uwzględnieniu art. 70 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe.


Art. 10. Jeżeli kredytodawca odmówi konsumentowi udzielenia kredytu
konsumenckiego na podstawie informacji zawartych w bazie danych lub zbiorze danych
kredytodawcy, kredytodawca niezwłocznie przekazuje konsumentowi bezpłatną
informację o wynikach tego sprawdzenia oraz wskazuje bazę danych, w której tego
sprawdzenia dokonano.


9