Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

przekazywania informacji osobom słabosłyszącym i głuchoniemym,
g) punkt pierwszej pomocy medycznej, czynny w godzinach funkcjonowania
portu lotniczego, z zatrudnioną w nim osobą posiadającą co najmniej
kwalifikacje pielęgniarskie;
3) zapewnia dostęp do telekomunikacji stacjonarnej oraz w miarę możliwości do
bezprzewodowej sieci internetowej w poczekalniach przedodlotowych,
4) organizuje w miarę możliwości dostęp do usług wynajmu samochodów,
5) podejmuje starania w celu zapewnienia odpowiedniego zorganizowania kontroli
bezpieczeństwa pasażerów oraz ich bagażu kabinowego, w tym adekwatną liczbę
punktów kontroli bezpieczeństwa do ilości odprawianych pasażerów, tak aby czas
oczekiwania pasażera na przeprowadzenie kontroli nie przekraczał 20 minut.

§ 10. 1. Zarządzający lotniskiem organizuje i zapewnia systemy teleinformacyjne oraz
inne oznaczenia, ułatwiające sprawne przemieszczanie się pasażera na terenie portu
lotniczego, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc odprawy biletowo – bagażowej oraz
punktów kontroli bezpieczeństwa z uwzględnieniem przepisów międzynarodowych oraz
przepisów Unii Europejskiej.

2. Systemy, o których mowa w ust. 1, sporządza się w co najmniej dwóch językach, w tym w
języku polskim i w języku angielskim.

3. Zarządzający lotniskiem zapewnienia funkcjonalne rozmieszczenie tablic lub monitorów
informujących o lotach, wspieranych, tam gdzie jest to niezbędne, słyszalnymi komunikatami
dźwiękowymi w sposób umożliwiający informowanie pasażerów i innych osób o przylotach,
odlotach lub lotach odwołanych, a przede wszystkim o najnowszych zmianach w godzinach
przylotów, odlotów lub numerów stanowisk odprawy biletowo-bagażowej i pasażerskiej.

4. Zarządzający lotniskiem umieszcza w miejscach widocznych portu lotniczego ogłoszenia
oraz ulotki ostrzegające przed konsekwencjami przemytu narkotyków i innych materiałów lub
dóbr zabronionych do przewozu oraz karami, którym mogą podlegać osoby oskarżone o
naruszenie odpowiednich przepisów.

§ 11. 1. Zarządzający lotniskiem zapewnia sprawną aktualizację wizualnej informacji
pasażerskiej dotyczącej przylotów i odlotów, w tym we wszystkich elektronicznych punktach
informacyjnych.

2. Informacje o rozpoczęciu odpraw na stanowiskach odprawy biletowo - bagażowej oraz
stanowiskach wejścia na pokład powinno ogłaszać się w ramach funkcjonującego systemu
głosowej informacji pasażerskiej w co najmniej dwóch językach, w tym w języku polskim i
w języku angielskim.

§ 12. 1. Zarządzający lotniskiem, po zasięgnięciu opinii przewoźników lotniczych
operujących do lub z danego lotniska lub komitetu, o którym mowa w art. 67 ust. 3 ustawy
oraz Komendanta Placówki Straży Granicznej zapewnia rozwiązania organizacyjne
umożliwiające sprawne dokonywanie odprawy biletowo – bagażowej, kontroli
bezpieczeństwa oraz realizację czynności związanych z odprawą pasażerską.

2. W przypadku dużego natężenia ruchu wewnątrz terminala pasażerskiego stosuje się
wydzielone ciągi komunikacyjne wygrodzone taśmowymi barierami oddzielającymi, wśród
których jeden ciąg powinien być przeznaczony dla osób niepełnosprawnych lub osób o
ograniczonej sprawności ruchowej, opiekunów z dziećmi, kobiet w zaawansowanej ciąży oraz
pasażerów podróżujących klasą pierwszą i biznes, członków misji dyplomatycznych i
konsularnych oraz osób zrównanych z nimi na podstawie porozumień międzynarodowych

3. W przypadku utworzenia się kolejki do odprawy biletowo-bagażowej przekraczającej 50
osób, przedstawiciel przewoźnika lotniczego jest obowiązany do prowadzenia działań
usprawniających odprawę, w tym dodatkowe informowanie o procedurach odprawy oraz
efektywne przyporządkowywanie pasażerów do stanowisk odprawy biletowo-bagażowej.

4. W przypadku utworzenia się kolejki do kontroli bezpieczeństwa przekraczającej 50 osób,
zarządzający portem lotniczym jest obowiązany do prowadzenia działań usprawniających

4
kontrolę, w tym dodatkowe informowanie o procedurach kontroli oraz efektywne
przyporządkowywanie pasażerów do stanowisk kontroli bezpieczeństwa.

5. Wydzielone ciągi komunikacyjne, o których mowa w ust. 2 używane są również do
transportu osoby objętej decyzją o wydaleniu oraz osoby objętej zakazem wjazdu, z
jednoczesnym zachowaniem zasad bezpieczeństwa.

§ 13. W przypadku lotów humanitarnych, wykonywanych przez lub w imieniu organizacji
międzynarodowych uznawanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych, bądź
wykonywanych przez lub w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej, zarządzający lotniskiem w
porozumieniu ze Strażą Graniczną oraz Służbą Celną zapewni terminową odprawę personelu i
artykułów przewożonych tymi lotami.

§ 14. 1. Zarządzający lotniskiem w porozumieniu z przewoźnikami lotniczymi
operującymi do lub z tego portu lotniczego lub komitetem, o którym mowa w art. 67 ust. 3
ustawy oraz Komendantem Placówki Straży Granicznej właściwej miejscowo dla przejścia
granicznego w obszarze portu lotniczego, ustalą sposób organizacji wymaganych czynności
mający na celu zapewnienie jednogodzinnego limitu czasu na realizację obowiązkowych
formalności odlotowych obejmujących odprawę biletowo-bagażową, kontrolę graniczną oraz
bezpieczeństwa dla wszystkich pasażerów wymagających standardowej obsługi.
2. Czas, o którym mowa w ust. 1, liczony jest od chwili stawienia się pasażera w pierwszym
punkcie obsługi portu lotniczego, w szczególności w punkcie odprawy biletowo-bagażowej,
kontroli bezpieczeństwa lub innym wymaganym punkcie, w zależności od infrastruktury
danego portu lotniczego.


§ 15. Zarządzający lotniskiem w porozumieniu z przewoźnikami lotniczymi operującymi
do lub z tego portu lotniczego lub komitetem, o którym mowa w art. 67 ust. 3 ustawy oraz
Komendantem Placówki Straży Granicznej właściwej miejscowo dla przejścia granicznego w
obszarze portu lotniczego, ustalą sposób organizacji wymaganych czynności mający na celu
zapewnienie, iż czas odprawy wszystkich przylatujących pasażerów, podlegających tylko
standardowej odprawie w tym dostarczenie ich bagażu rejestrowanego, nie będzie przekraczał
45 minut od momentu zejścia z pokładu statku powietrznego, niezależnie od rozmiaru statku
powietrznego i zaplanowanego czasu przylotu.

§ 16. Przewoźnik lotniczy, we współpracy z zarządzającym portem lotniczym podejmują
działania mające na celu zapewnienie, iż pasażerowie, którzy udają się autobusem z punktu
odprawy pasażerskiej do statku powietrznego, po przyjeździe pod statek powietrzny będą
oczekiwać na wejście do tego statku nie dłużej niż 10 minut, a w okresie letnim nie dłużej niż
5 minut.

§ 17. Zarządzający lotniskiem przekazuje do wiadomości przewoźników lotniczych
operujących z lub do tego portu lotniczego oraz Prezesowi Urzędu wszelkie informacje w
zakresie możliwych ograniczeń lub spodziewanych poważnych utrudnień oraz działań
podejmowanych w celu zapewnienia odpowiedniej przepustowości oraz sprostaniu natężeniu
ruchu lotniczego.

§ 18. Zarządzający lotniskiem oraz przewoźnicy lotniczy zobowiązani są do
informowania pasażerów o niedopuszczalności i konsekwencji niezdyscyplinowanego lub
zakłócającego porządek zachowania w budynkach służących komunikacji lotniczej oraz na
pokładzie statku powietrznego.

§ 19. W przypadku przeprowadzenia przez przewoźnika lotniczego lub zarządzającego
lotniskiem ankiet w zakresie ułatwień lotnictwa cywilnego wśród osób korzystających z
transportu lotniczego, podmioty te przekazują do wiadomości Prezesa Urzędu wyniki tych
ankiet.

Rozdział 3

Metody i środki stosowane przez przewoźników lotniczych operujących z polskich
portów lotniczych w zakresie ułatwień w lotnictwie cywilnym

5


§ 20. 1. Przewoźnik lotniczy wprowadza system ułatwień w lotnictwie cywilnym, w
szczególności poprzez:

1) zorganizowanie w ramach komputerowego systemu rezerwacyjnego, jeśli taki system
funkcjonuje, funkcji umożliwiającej osobie niepełnosprawnej lub osobie o
ograniczonej sprawności ruchowej zgłoszenia potrzeb w zakresie opieki w trakcie
podróży;
2) zapewnienie osobie niepełnosprawnej lub osobie o ograniczonej sprawności ruchowej
możliwości przewozu na pokładzie statku powietrznego certyfikowanych psów
przewodników oraz przeszkolonych psów towarzyszących tej osobie, o ile nie zagraża
to zdrowiu i życiu pasażerów oraz bezpieczeństwu statku powietrznego;
3) zastosowanie zasady pierwszeństwa przy odprawie biletowo - bagażowej dla osób
podróżujących z dziećmi do lat 6, osób o ograniczonej możliwości poruszania się oraz
kobiet w zaawansowanej ciąży;
4) dołączenie przez przewoźnika lotniczego do biletu lub innego dokumentu
potwierdzającego zakup biletu, informacji o obowiązywaniu postanowień KPOLC,
Krajowego Programu Ułatwień oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego (WE)
nr 261/2004 z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania
i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania
lub dużego opóźnienia lotów (Dz. Urz. UE L 46 z 17.02.2004, str. 1; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 8, str. 10) oraz rozporządzenia, o którym mowa
w § 2 pkt 5, ze wskazaniem źródła ich publikacji i streszczeniem najważniejszych
praw pasażera;
5) zapewnienie na pokładzie statku powietrznego widocznej informacji, w tym w formie
piktogramów, o zakazie używania na pokładzie statku powietrznego wszelkich
przenośnych urządzeń elektronicznych emitujących sygnały radiowe, zakazie palenia
oraz spożywania alkoholu wniesionego na pokład;
6) podjęcie odpowiednich środków podczas odprawy biletowo - bagażowej w celu
zapewnienia, że pasażerowie znajdują się w posiadaniu dokumentów wymaganych
przez państwo tranzytowe lub państwo przeznaczenia.

§ 21. Nowe statki powietrzne wprowadzane przez przewoźnika lotniczego do użytku lub
po przeprowadzeniu ich gruntownego remontu powinny spełniać następujące wymagania:
1) w statku powietrznym posiadającym 30 lub więcej miejsc siedzących, przynajmniej
50 % wszystkich miejsc siedzących znajdujących się przy przejściu będzie miała
ruchome podłokietniki;
2) statek powietrzny posiadający więcej niż jedno przejście pomiędzy rzędami miejsc
siedzących powinien być wyposażony w przynajmniej jedną przestronną toaletę
przystosowaną dla potrzeb osoby niepełnosprawnej lub osoby o ograniczonej
sprawności ruchowej;
3) statek powietrzny posiadający przynajmniej dwie toalety, powinien posiadać
przynajmniej jedną toaletę przystosowaną dla potrzeb osoby niepełnosprawnej lub
osoby o ograniczonej sprawności ruchowej i wyposażoną w drzwi otwierane
zewnętrznie lub przesuwane, posiadające kurtyny po obydwu stronach korytarza
zapewniające prywatność, a w razie konieczności – również chowany próg;
4) statek powietrzny posiadający 100 lub więcej miejsc siedzących powinien posiadać na
pokładzie przynajmniej jeden wózek inwalidzki dla osoby niepełnosprawnej lub osoby
o ograniczonej sprawności ruchowej;
5) statek powietrzny posiadający 60 lub więcej miejsc siedzących oraz wyposażony w
toaletę przystosowaną dla potrzeb osoby niepełnosprawnej lub osoby o ograniczonej
sprawności ruchowej powinien mieć na pokładzie wózek inwalidzki podczas każdego
lotu;
6) statek powietrzny posiadający 60 lub więcej miejsc siedzących niewyposażony w
toaletę przystosowaną do potrzeb osoby niepełnosprawnej lub osoby o ograniczonej
sprawności ruchowej powinien mieć na pokładzie przynajmniej jeden wózek
inwalidzki, jeśli potrzeba taka została zgłoszona przynajmniej 48 godzin przed
odlotem;
7) statek powietrzny posiadający 100 lub więcej miejsc siedzących powinien mieć
miejsce w kabinie przeznaczone do transportu złożonego pionowo wózka

6
inwalidzkiego nieprzekraczającego wymiarów ISO.

§ 22. 1. Przewoźnik lotniczy lub osoba go reprezentująca informuje, niezwłocznie po
dokonaniu rezerwacji lub zakupie biletu, osobę niepełnosprawną lub osobę o ograniczonej
sprawności ruchowej o obowiązujących zasadach bezpieczeństwa w porcie lotniczym jak i na
pokładzie statku powietrznego, mających wpływ na komfort podróży tej osoby.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności dane dotyczące
dopuszczalnej wielkości bagażu kabinowego i aparatu specjalnego przeznaczenia
niezbędnego do podróży osobie z ograniczoną możliwością poruszania się oraz o sposobie
przeprowadzania kontroli bezpieczeństwa, zgodnie z postanowieniami KPOLC.

§ 23. 1. W przypadku konieczności przeprowadzenia dezynsekcji lub dezynfekcji na
pokładzie statku powietrznego, przewoźnik lotniczy stosuje procedury dotyczące
wykonywania tych czynności, że szczególnym uwzględnieniem zdrowia pasażerów i załogi,
w taki sposób aby powodowały one minimalny dyskomfort dla osób przebywających na
pokładzie statku powietrznego.

2. rodki używane do dezynsekcji lub dezynfekcji i metody ich przeprowadzenia nie mogą
być szkodliwe dla struktury statku powietrznego lub jego urządzeń i wyposażenia.

Rozdział 4

Metody i środki w zakresie ułatwień w lotnictwie cywilnym stosowane wobec pasażerów
i ich bagażu poddawanych kontroli bezpieczeństwa


§ 24. 1. W punkcie kontroli bezpieczeństwa pasażerów oraz ich bagażu kabinowego,
zarządzający lotniskiem zapewnia system informacji wizualnej informujący pasażera o
procedurach kontroli, który ma na celu sprawne przeprowadzenie kontroli.

§ 25. W punkcie kontroli bezpieczeństwa, zarządzający lotniskiem zapewnia:

1) pojemniki przeznaczone na przedmioty podlegające kontroli w zróżnicowanej
wielkości umożliwiającej umieszczenie w nich;
a) okrycia
wierzchniego,
b) przedmiotów metalowych, sprzętu elektronicznego;
2) maty podłogowe w przypadku kontroli obuwia pasażerów;
3) stoły, ławy lub inne powierzchnie przeznaczone do kontroli manualnej
bezpieczeństwa bagażu kabinowego, których usytuowanie lub konstrukcja
umożliwiają zachowanie prywatności przy przeglądaniu zawartości bagażu;

§ 26. 1. W przypadku zidentyfikowania podczas kontroli bezpieczeństwa posiadania przez
pasażera przedmiotów zabronionych do wnoszenia do strefy zastrzeżonej lotniska oraz
przewozu w bagażu kabinowym, o których mowa w art. 116 ust. 1 i 2 ustawy oraz w
rozporządzeniu Komisji (WE) nr 622/2003 z dnia 4 kwietnia 2003 r. ustanawiającego środki
w celu wprowadzenia w życie wspólnotowych, standardów dotyczących bezpieczeństwa
lotnictwa cywilnego (Dz. Urz. UE L 89 z 05.04.2003, str. 9; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 252) zarządzający lotniskiem zapewnia:

1) pojemnik przeznaczony na przedmioty zabronione, jeżeli pasażer wyraża zgodę w
formie ustnej lub pisemnej na ich pozbycie się;
2) możliwość odpłatnego zdeponowania lub przesłania na wskazany przez pasażera adres
za pośrednictwem agenta pocztowego przedmiotów, o których mowa w ust. 1.

2. Rodzaje przedmiotów podlegających deponowaniu, o których mowa w ust. 1 oraz sposób
jego realizacji, określa zarządzający lotniskiem i podaje je do publicznej wiadomości poprzez
umieszczenie informacji w punkcie odprawy biletowo – bagażowej oraz w punkcie kontroli
bezpieczeństwa.

3. Deponowanie przez pasażera przedmiotów, o których mowa w ust. 1, nie powinno

7
powodować opóźnienia czasu odlotu statku powietrznego.

§ 27. Komendant Placówki Straży Granicznej oraz zarządzający portem lotniczym w
zakresie nadzoru nad podległą mu Służbą Ochrony Lotniska przeznaczają odpowiednią liczbę
funkcjonariuszy oraz pracowników Służby Ochrony Lotniska do wykonywania kontroli
bezpieczeństwa, tak aby zapewnić sprawny przepływ osób przez punkty kontroli
bezpieczeństwa.

Rozdział 5

Finansowanie ułatwień w lotnictwie cywilnym

§ 28. 1. W zakresie ponoszenia i rozliczania kosztów zapewnienia systemu ułatwień w tym
kosztów odpowiedniego wyposażenia zarządzający lotniskiem stosuje przepisy
rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie opłaty
lotniskowej (Dz. U. Nr 103, poz. 1083).
2. Przewoźnik lotniczy uwzględnia obciążenia wynikające z wprowadzenia systemu ułatwień
w kosztach prowadzonej działalności.

Rozdział 6
Tryb postępowania w sprawie wydawania lub utraty CMC

§ 29. 1. Prezes Urzędu wydaje CMC dla członka załogi statku powietrznego na wniosek
złożony przez zatrudniającego go przewoźnika lotniczego.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być wypełniony czytelnie drukowanymi
literami i podpisany również przez członka załogi statku powietrznego, dla którego ma zostać
wydane CMC.

3. Do wniosku załącza się aktualną, wyraźną fotografię o wymiarach 35 x 45 mm lub jej
elektroniczny zapis, przedstawiającą osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi
szkłami w taki sposób, aby ukazywały głowę w pozycji lewego półprofilu i z widocznym
lewym uchem, z zachowaniem równomiernego oświetlenia twarzy, oraz dowód uiszczenia
opłaty lotniczej zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 8 września 2003 r.
w sprawie opłaty lotniczej (Dz. U. Nr 176, poz. 1718 oraz z 2005 r. Nr 233, poz. 1983).

4. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

5. Na podstawie przedłożonego wniosku Prezes Urzędu wprowadza dane osoby ubiegającej
się o CMC do komputerowej bazy danych.

6. Prezes Urzędu w ciągu 14 dni od dnia przyjęcia wniosku, o którym mowa w ust. 1, zwraca
się do Straży Granicznej z wnioskiem o udzielenie informacji, o której mowa w art. 188b ust.
4 ustawy.

7. Straż Graniczna udziela Prezesowi Urzędu informacji, o której mowa w art. 188b ust. 4
ustawy w ciągu 14 dni od dnia przyjęcia od Prezesa Urzędu wniosku o udzielenie tej
informacji.

§ 30. 1. CMC ma formę spersonalizowanej karty identyfikacyjnej o wymiarach 54 x 85 mm,
wykonanej z tworzywa sztucznego, zawierającej dane osobowe, zdjęcie i podpis posiadacza,
trzyliterową serię i sześciocyfrowy numer CMC, datę wydania i termin ważności oraz
elementy zabezpieczające dokument przed podrobieniem i fałszowaniem.

2. CMC wydaje się na okres nie dłuższy niż 3 lata, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. W przypadku zatrudnienia członka załogi statku powietrznego na czas określony, CMC
wydaje się na czas trwania tej umowy, jednak nie dłuższy niż ten, o którym mowa w ust. 2.


8