Rządowy projekt ustawy o instytutach badawczych

3. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające z urzędu w przypadku, gdy
pracownikowi naukowemu lub badawczo-technicznemu zarzuca się popełnienie czynu
polegającego na:
1) przywłaszczeniu sobie autorstwa albo wprowadzeniu w błąd co do autorstwa całości lub
części cudzego utworu;
2) rozpowszechnieniu, bez podania nazwiska lub pseudonimu twórcy, cudzego utworu w wersji
oryginalnej albo w postaci opracowania;
3) naruszeniu cudzych praw autorskich lub praw pokrewnych w inny sposób;
4) fałszowaniu badań lub wyników badań naukowych i prac rozwojowych lub dokonaniu innego
oszustwa naukowego;
5) przyjmowaniu, w związku z pełnieniem funkcji lub zajmowaniem stanowiska w instytucie,
korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy;
6) powoływaniu się na wpływy w instytucie, instytucji państwowej lub samorządowej albo
wywoływaniu przekonania innej osoby lub utwierdzaniu jej w przekonaniu o istnieniu takich
wpływów i podjęciu się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść majątkową
lub osobistą albo jej obietnicę;
7) udzieleniu albo obiecywaniu udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej w zamian za
pośrednictwo w załatwieniu sprawy w instytucie, polegające na wywarciu wpływu na
decyzję, działanie lub zaniechanie osoby pełniącej funkcję lub zajmującej stanowisko
w instytucie, w związku z pełnieniem tej funkcji lub zajmowaniem stanowiska.
4. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 2, wszczęto postępowanie dyscyplinarne, karalność
czynu uzasadniającego nałożenie kary ustaje z upływem dwóch lat od dnia wszczęcia
postępowania.
5. Nie stosuje się przedawnienia w odniesieniu do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego
wobec pracownika naukowego lub badawczo-technicznego, któremu zarzuca się popełnienie
czynu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 – 5.
6. Kary dyscyplinarne określone w art. 52 ust. 1 pkt 1 – 3 ulegają zatarciu, a odpis orzeczenia
o ukaraniu, dołączony do akt osobowych pracownika naukowego lub badawczo-
technicznego, podlega usunięciu po upływie trzech lat, a w przypadku kary określonej
w art. 52 ust. 1 pkt 3 po upływie pięciu lat od dnia doręczenia mu prawomocnego orzeczenia
o ukaraniu, jeżeli w tym okresie nie został on ukarany dyscyplinarnie lub sądownie za

35


przestępstwo umyślne.
Art. 57.

1. Rzecznika dyscyplinarnego w instytucie powołuje rada naukowa instytutu, a rzecznika
dyscyplinarnego przy komisji, o której mowa w art. 54 ust. 1 pkt 2 – minister właściwy do
spraw nauki, spośród pracowników naukowych posiadających co najmniej stopień naukowy
doktora habilitowanego.
2. W przypadku powzięcia przez organ, który powołał rzecznika dyscyplinarnego, wiadomości
o popełnieniu czynu uzasadniającego odpowiedzialność dyscyplinarną, organ niezwłocznie
poleca rzecznikowi dyscyplinarnemu wszczęcie postępowania wyjaśniającego.
3. Rzecznik dyscyplinarny jest związany poleceniami organu, który go powołał.
4. Kadencja rzecznika dyscyplinarnego powoływanego przez radę naukową instytutu trwa cztery
lata.
5. Kadencja rzecznika dyscyplinarnego powoływanego przez ministra właściwego do spraw
nauki trwa cztery lata.

Art. 58.

1. Obwiniony ma prawo do korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy.
2. W przypadku gdy obwiniony uchyla się od uczestnictwa w postępowaniu, postępowanie może
toczyć się pod jego nieobecność.
3. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej w instytucie strony mogą się odwołać do komisji,
o której mowa w art. 54 ust. 1 pkt 2, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia orzeczenia
wraz z uzasadnieniem.
4. Od prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 55 ust. 1 pkt 2,
stronom służy odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie – Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych. Do odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego dotyczące
apelacji. Od orzeczenia Sądu Apelacyjnego nie służy kasacja.
5. O prawomocnym orzeczeniu w sprawach naruszeń, o których mowa w art. 56 ust. 3 pkt 1 – 4
komisja dyscyplinarna przekazuje informację do wiadomości organu przyznającego środki
finansowe na naukę.

36


6. Postępowanie dyscyplinarne zakończone prawomocnym orzeczeniem można wznowić, jeżeli:
1) w związku z postępowaniem dopuszczono się rażącego naruszenia prawa, a istnieje
uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia;
2) po wydaniu orzeczenia ujawniły się nowe fakty lub dowody nieznane w chwili jego wydania,
wskazujące na to, że obwiniony jest niewinny, skazano go za popełnienie innego czynu lub
komisja bezpodstawnie umorzyła postępowanie;
3) w trakcie postępowania naruszono przepisy, przez co uniemożliwiono lub w poważnym
stopniu utrudniono obwinionemu korzystanie z prawa do obrony, albo skład komisji nie
odpowiadał warunkom określonym w art. 54, albo zasiadała w niej osoba podlegająca
wyłączeniu.
7. Wznowienie nie może nastąpić z przyczyny wymienionej w ust. 6 pkt 1, jeżeli była ona
przedmiotem rozpoznania przez sąd apelacyjny w trybie określonym w ust. 4.
8. Wznowienie postępowania dyscyplinarnego na niekorzyść obwinionego nie jest dopuszczalne
po jego śmierci albo po upływie trzech lat od popełnienia czynu będącego podstawą
orzeczenia, a gdy czyn stanowił przestępstwo - po upływie okresu przedawnienia ścigania
tego przestępstwa lub w razie wykonania kary i jej zatarcia.
9. Wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego mogą składać, w terminie trzydziestu
dni od dnia powzięcia wiadomości o przyczynie uzasadniającej wznowienie: obwiniony,
obrońca, rzecznik dyscyplinarny, a po śmierci obwinionego lub gdy zachodzą uzasadnione
wątpliwości co do jego poczytalności – także jego małżonek, krewny w linii prostej, brat lub
siostra.

Art. 59.

1. Dyrektor może zawiesić w pełnieniu obowiązków pracownika naukowego lub badawczo-
technicznego, przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne lub dyscyplinarne, a także
w toku postępowania wyjaśniającego, jeżeli ze względu na wagę i wiarygodność
przedstawionych zarzutów celowe jest odsunięcie go od wykonywania obowiązków.
2. Pracownik naukowy lub badawczo-techniczny zostaje z mocy prawa zawieszony w pełnieniu
obowiązków z dniem jego tymczasowego aresztowania.
3. Zawieszenie w pełnieniu obowiązków nie może trwać dłużej niż sześć miesięcy, chyba że

37


przeciwko pracownikowi naukowemu lub badawczo-technicznemu toczy się nadal
postępowanie karne.

Art. 60.

1. Wynagrodzenie zasadnicze pracownika naukowego lub badawczo-technicznego w okresie
zawieszenia w pełnieniu obowiązków może ulec obniżeniu, a tymczasowo aresztowanego
ulega ograniczeniu najwyżej do połowy, w zależności od stanu rodzinnego pracownika
naukowego lub badawczo-technicznego, począwszy od pierwszego dnia miesiąca
kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zawieszenie. W okresie
zawieszenia w pełnieniu obowiązków nie przysługują dodatki do wynagrodzenia oraz
wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe.
2. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne lub karne zakończy się umorzeniem z braku dowodów
winy albo wydaniem orzeczenia lub wyroku uniewinniającego, pracownikowi naukowemu
lub badawczo-technicznemu należy wypłacić pozostałą część pełnego wynagrodzenia.

Art. 61.

Minister właściwy do spraw nauki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb
postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego, w tym przebieg postępowania
wyjaśniającego i dyscyplinarnego, możliwość zawieszania i wznawiania postępowania
dyscyplinarnego, sposób i warunki wzywania i przesłuchiwania obwinionego, świadków
i biegłych oraz przeprowadzania innych dowodów, a także sposób wykonywania kar
dyscyplinarnych i ich zatarcia, z zachowaniem przejrzystości tych postępowań oraz
zapewnieniem bezstronności osób przeprowadzających te postępowania.

Art. 62.

Do postępowania dyscyplinarnego wobec pracowników naukowych i badawczo-technicznych
w

sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu
postępowania karnego, z wyłączeniem art. 82.

38



Art. 63.

Zasady wynagradzania, zasady określania okresów pracy i innych uprawnień do dodatku za
wysługę lat oraz do nagrody jubileuszowej, zasady określania czasu pracy, uprawnienia związane
z pracą w warunkach uciążliwych lub szkodliwych, przepisy emerytalne, uprawnienia do
odprawy, wynagrodzenie za okres niezdolności do pracy, czasu choroby lub innej
usprawiedliwionej nieobecności w pracy oraz uprawnienia urlopowe dla pracowników instytutów
będących jednocześnie żołnierzami zawodowymi lub funkcjonariuszami służb nadzorowanych
przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych określają przepisy właściwe dla tych służb.

Art. 64.

W sprawach dotyczących stosunku pracy pracowników instytutu, nieuregulowanych w ustawie,
stosuje się przepisy Kodeksu pracy.

Art. 65.

Przepisy art. 23 pkt 2, art. 25 – 32, art. 39 i art. 41 – 50 stosuje się odpowiednio do państwowych
jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Sprawiedliwości, prowadzących działalność
naukową i badawczo-rozwojową.

Rozdział 10
Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 66.

W ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969,
z późn. zm.)) w art. 12 w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) instytuty badawcze;”.

9) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1412, Nr 245,
poz. 1775 i Nr 249, poz. 1825, z 2007 r. Nr 109, poz. 747 oraz z 2008 r. Nr 116, poz. 730.

39