Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
ujednolicony tekst ustawy z dnia 1997-04-02
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej to ustawa zasadnicza, czyli najważniejszy akt w systemie prawnym Polski. Obecnie obowiązująca Konstytucja została uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe 2 kwietnia 1997 roku, a zatwierdzona w referendum które odbyło się półtora miesiąca później, czyli 25 maja.
Przyjęta w ten sposób Konstytucja weszła w życie 17 października 1997. Od czasu uchwalenia, Ustawę Zasadniczą nowelizowano dwukrotnie. Pierwsza nowelizacja, z roku 2006, dotyczyła wprowadzenia możliwości ekstradycji obywatela polskiego, ściganego za czyn będący przestępstwem zarówno za granicą, jak i w Polsce. Kolejna nowelizacja, z roku 2009, wprowadziła ograniczenia biernego prawa wyborczego. W myśl zapisów tej nowelizacji, do Sejmu lub Senatu nie może być wybrana osoba skazana prawomocnym wyrokiem na karę więzienia za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego.
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej składa się z preambuły i 13 rozdziałów, zawierających 243 artykuły. Akt ten definiuje podstawowe normy rządzące państwem. I tak określa między innymi, że Rzeczpospolita Polska jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli, a także jednolitym, demokratycznym państwem prawa, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.
Konstytucja określa zwierzchnią władzę Narodu, źródła prawa, definiuje wolności, prawa i obowiązki człowieka i obywateli, a także ustrój, podział i umocowanie władzy - ustawodawczej, wykonawczej, sądowniczej, organów kontroli państwowej. Ustawa zasadnicza określa również ramy dotyczące stanów nadzwyczajnych: stanu wojennego, stanu wyjątkowego oraz stanu klęski żywiołowej.
KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 2 kwietnia 1997 r.
Opracowano na podstawie: