Przepisy prawne: najważniejsze zmiany VI 2013

Przeczytaj także: Ustawa o Krajowym Rejestrze Karnym - nowelizacja

DORĘCZENIA PISM SĄDOWYCH W POSTĘPOWANIU CYWILNYM

7 czerwca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 kwietnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 600), na podstawie którego:

• wprowadzono obowiązek umieszczania przez doręczyciela przesyłki informacji o nowym adresie zamieszkania odbiorcy, jeśli adres ten jest doręczycielowi znany, w szczególności, gdy adresat uzgodnił z operatorem inne miejsce doręczania przesyłek;
• zobowiązano sądy, których warunki techniczne na to pozwalają, do stosowania w miejsce papierowego formularza potwierdzenia odbioru, elektronicznej postaci tego formularza, przekazywanego za pomocą systemu teleinformatycznego służącego do jego obsługi;
• przyjęto zasadę, że potwierdzenie odbioru przesyłki będzie dokonywane przez odbierającego przesyłkę na elektronicznym formularzu potwierdzenia odbioru przy pomocy urządzenia umożliwiającego odwzorowanie pisma własnoręcznego, umieszczając czytelny podpis zawierający imię i nazwisko.;
• określono, że formularz potwierdzenia odbioru będzie zawierał wszystkie informacje umieszczane dotychczas na papierowym formularzu potwierdzenia odbioru z wyjątkiem odcisku datownika;
• zobowiązano operatorów pocztowych do przekazywania sądowi elektronicznych formularzy potwierdzeń odbioru przechowywanych na służącym do tego urządzeniu, nie później niż następnego dnia roboczego.

SPÓŁDZIELCZE KASY OSZCZĘDNOŚCIOWO-KREDYTOWE

12 czerwca 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 19 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 613), na podstawie której:

• określono zasady utworzenia i funkcjonowania obowiązkowego systemu gwarantowania środków pieniężnych spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (dalej „SKOK-i”), który będzie się opierał na funduszach gwarancyjnych tworzonych przez SKOK-i;
• uregulowano przeprowadzanie procesów restrukturyzacyjnych SKOK-ów;
• wprowadzono możliwość dokonywania przez SKOK-i podziałów lub połączeń z innymi SKOK-ami za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego;
• umożliwiono przejmowanie SKOK-ów przez inne SKOK-i za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego;
• uregulowano przebieg procedury likwidacji SKOK-ów;
• wprowadzono regulacje umożliwiające SKOK-om dokonywanie outsourcingu.

KRAJOWY REJESTR KARNY

30 czerwca 2013 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1514), na podstawie której:

• zapewniono możliwość komunikowania się systemów teleinformatycznych Krajowego Rejestru Sądowego (dalej „KRS”) i Krajowego Rejestru Karnego (dalej „KRK”);
• przyjęto zasadę, że dane osób zgłaszanych do Krajowego Rejestru Sądowego jako członkowie organów spółek kapitałowych, organizacji pożytku publicznego oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych będą weryfikowane w systemie KRK pod kątem ewentualnej karalności tych osób za określone w przepisach przestępstwa, których popełnienie uniemożliwia członkostwo w ww. organach;
• wprowadzono obowiązek dokonywania weryfikacji, o której mowa powyżej, zarówno przy dokonywaniu rejestracji w KRS nowego podmiotu, jak i przy dokonywaniu zmian osobowych w organach podmiotu już wpisanego;
• zobowiązano KRK do informowania KRS o wszystkich osobach figurujących w KRK w związku ze skazaniem stanowiącym przeszkodę do bycia członkiem organów spółek kapitałowych, organizacji pożytku publicznego oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych;
• zastąpiono tradycyjne dokumenty papierowe, przesyłane pocztą, wykorzystywane dotychczas w obiegu dokumentów pomiędzy sądami powszechnymi a KRK, ich elektronicznymi odpowiednikami, przekazywanymi za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.

ORZECZNICTWO SĄDU NAJWYŻSZEGO

W dniu 9 sierpnia 2012 r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę o sygn. akt III PZP 5/12, zgodnie z którą umowa o pracę na czas określony zawarta przed dniem 22 sierpnia 2009 r., rozwiązuje się w przewidzianym w niej terminie, choćby trwała ponad 24 miesiące po dniu 21 sierpnia 2009 r. (art. 13 ust. 1 w związku z art. 35 ustawy z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców, Dz. U. Nr 125, poz. 1035 ze zm., dalej „ustawa antykryzysowa”).

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy antykryzysowej, w okresie obowiązywania tej ustawy okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie kolejnych umów o pracę na czas określony, między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 24 miesięcy. W uchwale Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że do 24-miesięsięcznego okresu zatrudnienia,o którym mowa w powołanym przepisie, nie wlicza się okresu sprzed dnia wejścia w życie ustawy, tj. sprzed 22 sierpnia 2009 r. Sąd Najwyższy stwierdził także, że umowa o pracę na czas określony dłuższy niż 24 miesiące, zawarta przed dniem wejścia w życie ustawy antykryzysowej, nie może być uznana za zawartą na czas nieokreślony. Takie umowy, zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego, ulegają rozwiązaniu w terminie w nich określonym.