Czy każdy może być dawcą organów?

Przeczytaj także: Polak dawcą organów. Czy godzimy się na transplantację narządów?

Sprzeciw, o którym mowa powyżej, można wyrazić na kilka różnych sposobów. Można tego dokonać w formie wpisu w centralnym rejestrze sprzeciwów na pobranie komórek, tkanek i narządów ze zwłok ludzkich, bądź oświadczenia pisemnego zaopatrzonego we własnoręczny podpis, lub oświadczenia ustnego złożonego w obecności co najmniej dwóch świadków, pisemnie przez nich potwierdzonego. Jeżeli dana osoba wyraziła swój sprzeciw w jednej z powyżej podanych form, wówczas nie można pobrać od niej narządów do przeszczepu. Oczywiście w przypadku małoletniego lub innej osoby, która nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych, sprzeciw może wyrazić za ich życia ich przedstawiciel ustawowy, a jeżeli mamy do czynienia z małoletnim powyżej lat szesnastu sprzeciw może wyrazić również on sam. Należy także pamiętać, że sprzeciw taki możemy w każdym czasie cofnąć w takiej samej formie, w jakiej go wyraziliśmy.

W celu przechowywania wszystkich informacji o sprzeciwach, bądź ich cofnięciach został utworzony centralny rejestr sprzeciwów na pobranie komórek, tkanek i narządów ze zwłok ludzkich. Należy w nim umieścić dane personalne osoby, która go zgłosiła wraz z zamieszczeniem ewentualnej informacji o jego cofnięciu. Rejestr ten jest prowadzony przez Centrum Organizacyjno-Koordynacyjne do Spraw Transplantacji „Poltransplant”. Informacji o tym, czy sprzeciw danej osoby jest umieszczony w centralnym rejestrze sprzeciwów udziela się niezwłocznie po otrzymaniu pytania od lekarza zamierzającego dokonać pobrania lub osoby przez niego upoważnionej.

Warto o powyższych informacjach pamiętać, jeżeli nie chce się być dawcą organów po śmierci, gdyż w dalszym ciągu wiele osób pozostaje w przekonaniu, że muszą wyrazić zgodę na pobranie swoich narządów, a dopóki tego nie zrobią to lekarz nie może podjąć za nich takiej decyzji.