TOP 10 zmian w prawie w 2012 roku cz.II

Przeczytaj także: Oczekiwane zmiany w prawie w 2012 r.

IV miejsce w rankingu TOP 10 zajmuje ustawa z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo – kredytowych (Dz. U. z 2012 r., poz. 855), która weszła w życie 27 września 2012 r. W ustawie w kompleksowy sposób określono zasady tworzenia, organizacji oraz działalności spółdzielczych kas oszczędnościowo – kredytowych, a także zasady sprawowania nad nimi nadzoru. Podstawowym celem ustawy było zapewnienie stabilności finansowej spółdzielczym kasom oszczędnościowo - kredytowym, a także prawidłowości ich funkcjonowania i zwiększenie bezpieczeństwa depozytów ich członków.

Najistotniejszą zmianą przewidzianą w ustawie jest poddanie działalności spółdzielczych kas oszczędnościowo – kredytowych nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego. Ponadto zgodnie z ustawą, spółdzielcze kasy oszczędnościowo – kredytowe są zobowiązane do przeprowadzenia audytu zewnętrznego i przekazania jego wyników stosownym podmiotom nadzorującym, a także do posiadania funduszy własnych w odpowiedniej wysokości, dostosowanych do rozmiarów prowadzonej działalności. Wprowadzone zmiany mają na celu przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa oszczędności członków spółdzielczych kas oszczędnościowo - kredytowych.

V miejsce w ww. rankingu kancelarii zajmuje ustawa z dnia 16 września 2011 r. o timeshare (Dz. U. z 2011 r. Nr 230, poz. 1370), która weszła w życie 28 kwietnia 2012 r. Zmiana dotychczasowej regulacji w zakresie objętym nową ustawą była podyktowana obowiązkiem dostosowania polskiego porządku prawnego do przepisów prawa unijnego.

W nowej ustawie została zawarta definicja „umowa timeshare” oraz został zmieniony zakres czasowy tej umowy. Ponadto, ustawa ta wprowadziła i szczegółowo zdefiniowała następujące pojęcia: umowa o długoterminowy produkt wakacyjny, umowa pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego oraz umowa o uczestnictwo w systemie wymiany. Dodatkowo, przepisy nowej ustawy określiły prawa i obowiązki przedsiębiorcy oraz konsumenta, przy czym, konsument został otoczony przez przepisy nowej ustawy większą ochroną prawną.

VI miejsce w naszym rankingu zajmuje ustawa z dnia 14 września 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. z 2012 r., poz. 1115), która weszła w życie 9 listopada 2012 r. Jednym z fundamentalnych mechanizmów wprowadzonych nowelizacją jest zakazanie organizacji dwóch lub więcej zgromadzeń w tym samym miejscu i czasie, w określonych przez ustawę wypadkach. Ponadto, zmienione przepisy ustawy wyposażyły organ gminy w prawo do wezwania organizatora później zgłoszonego zgromadzenia do zmiany miejsca, czasu lub trasy przejścia uczestników zgromadzenia oraz do wydania decyzji o zakazie organizacji zgromadzenia zgłoszonego później. Równie istotną zmianą wprowadzoną ustawą zmieniającą jest zakazanie posiadania niebezpiecznych materiałów lub narzędzi przez uczestników zgromadzeń. Doniosłe znaczenie z punktu widzenia ochrony porządku publicznego mają również zmienione przepisy ustawy w zakresie obowiązków przewodniczącego zgromadzenia, a także odnośnie jego odpowiedzialności za umyślne zaniechanie realizacji obowiązków określonych w ustawie. Zmienione przepisy ustawy mogą pozytywnie wpłynąć na zagwarantowanie osobom przebywającym na terytorium RP prawa do wolności zgromadzeń oraz na poprawę ochrony pozostałych wartości konstytucyjnych.

VII miejsce w rankingu TOP 10 zajmuje ustawa z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2011 r. Nr 234, poz. 1390), której kolejna część przepisów weszła w życie 4 maja 2012 r. Zgodnie z nowelizacją, dostawca publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej jest zobowiązany do bezpłatnego zapewnienia abonentowi określenia progu kwotowego, po przekroczeniu którego dostawca został zobowiązany do wykonania ściśle określonych czynności. Tymi czynnościami są: natychmiastowe poinformowanie abonenta o tym fakcie oraz nieodpłatne zablokowanie na żądanie abonenta możliwości wykonywania połączeń na numery usług o podwyższonej opłacie i odbierania połączeń z takich numerów. W świetle przepisów nowelizacji, dostawca publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej jest również zobowiązany do umożliwienia abonentowi określenia maksymalnej ceny za jednostkę rozliczeniową usługi albo ceny za połączenie. Rozwiązania wprowadzone ww. nowelizacją należy z całą pewnością ocenić, jako korzystne dla abonentów usług telekomunikacyjnych.

Czytaj także: TOP 10 zmian w prawie w 2012 roku cz.I