Umowa zawarta 1 stycznia 2012 r. a limit umów na czas określony

Przeczytaj także: Koniec ustawy antykryzysowej: jak liczyć umowy o pracę?

PYTANIE: Pracownik był zatrudniany w niżej podanych okresach: 01.11.2010 do 31.05.2011 (7 miesięcy) - umowa o pracę na czas określony, 01.06.2011 do 31.12.2011 (7 miesięcy) - umowa o pracę na czas określony, 01.01.2012 do 31.10.2012 (10 miesięcy) - umowa o pracę na czas określony. Czy ostatnia umowa zawarta 01.01.2012 do 31.10.2012 jest traktowana jako pierwsza zawarta na czas określony?

ODPOWIEDŹ: Umowa, kończąca się 31 grudnia 2011 r., nie wchodzi do limitu umów na czas określony, który wprowadza art. 25¹ Kodeksu pracy. Umowa zawarta 1 stycznia 2012 r. jest traktowana jako pierwsza umowa zawarta na czas określony.

Przepisy ustawy antykryzysowej dotyczące zawierania umów na czas określony obowiązywały do 31 grudnia 2011 r. Od początku 2012 r. w stosunku do przedsiębiorców ponownie zacznie obowiązywać art. 25¹ Kodeksu pracy. Jeśli zatem 1 stycznia 2012 r. pracodawca, którego obowiązywały przepisy ustawy antykryzysowej, zawarł z pracownikiem umowę na czas określony, jest to pierwsza z dopuszczalnego limitu dwu umów.

Należy podkreślić, że na mocy wyraźnego przepisu zawartego w ustawie antykryzysowej do umów o pracę zawartych na czas określony, regulowanych przed 1.1.2012 r. przepisami ustawy antykryzysowej, trwających 1.1.2012 r., ponownie mają zastosowanie przepisy art. 25¹ Kodeksu pracy i należy je traktować jako pierwsze w rozumieniu art. 25¹ k.p. Tym bardziej zatem umowę zawartą po zakończeniu obowiązywania tej ustawy antykryzysowej traktować należy jako pierwszą. Przepisy nie wymagały, aby po 31 grudnia 2011 r. przedsiębiorca wprowadził przerwę w zatrudnieniu trwającą dłużej niż miesiąc. Zatem umowa zawarta 1.1.2012 r. i trwająca do 31.10.2012 r. będzie pierwszą umową w rozumieniu art. 25¹ Kodeksu pracy.

Warto jednak zawsze mieć na uwadze, że pracownik może próbować kwestionować długoletnie zatrudnienie na podstawie umów na czas określony.

Podstawa prawna:

• art. 13, art. 34. ust. 2 ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców
• art. 25¹ Kodeksu pracy