Odpowiedzialność sprzedawcy za niezgodność towaru z umową

Przeczytaj także: Koniec rękojmi w sprzedaży konsumenckiej

Za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu i uruchomieniu, jeśli czynności te zostały wykonane:

• w ramach umowy sprzedaży (a nie jako osobna usługa) przez sprzedawcę lub przez osobę, za którą ponosi on odpowiedzialność; sprzedawca odpowiada więc za własne działania, ale też za działania osób, z których pomocą zobowiązanie wykonuje lub którym wykonanie zobowiązania powierza;
• przez kupującego według instrukcji otrzymanej przy sprzedaży. Sprzedawca odpowiada więc też za prawidłowość i czytelność instrukcji. Ustawa obciążyła go ryzykiem nieprawidłowości (błędów, niejasności, niekompletności) instrukcji montażu, którą wręczył kupującemu – tak instrukcji przygotowanej przez sprzedawcę, jak i przez producenta.
  
  Innymi słowy, niezgodny z umową jest towar konsumpcyjny, który:

1. nie odpowiada podanemu wcześniej przez sprzedawcę przy uzgadnianiu właściwości towaru opisowi lub nie ma cechy okazanej kupującemu próbki albo wzoru;
2. nie nadaje się do wskazanego przez kupującego przy zawarciu umowy celu, do jakiego go potrzebuje, chyba że sprzedawca zgłosił zastrzeżenia co do takiego przeznaczenia towaru bądź
3. nie nadaje się do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle używany oraz gdy jego właściwości nie odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju;
4. nie odpowiada oczekiwaniom dotyczącym towaru tego rodzaju, opartym na składanych publicznie zapewnieniach: sprzedawcy, producenta lub jego przedstawiciela, osoby wprowadzającej towar konsumpcyjny do obrotu krajowego w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa bądź osoby, która podaje się za producenta przez umieszczenie na towarze swojej nazwy, znaku towarowego czy innego oznaczenia odróżniającego, w szczególności nie uwzględnia zapewnień wyrażonych w oznakowaniu towaru czy reklamie, odnoszących się do cech towaru;
5. został nieprawidłowo zamontowany i uruchomiony, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy sprzedaży przez sprzedawcę lub przez osobę, za którą ponosi on odpowiedzialność albo przez kupującego według instrukcji otrzymanej przy sprzedaży.

Okoliczności powyższe (przynajmniej jedną taką niezgodność towaru z umową) musi wykazać nabywca, aby dochodzić swych roszczeń z tytułu reklamacji.

Przykłady:
Towar konsumpcyjny może być uznany za niezgodny z umową m.in. w następujących przypadkach:

• Towar ma inną barwę, odporność na ogień, wodę, rdzę czy inną jakość materiału niż okazana kupującemu przy zamówieniu próbka lub wzór.
• Nabywca nie ma możliwości swobodnego korzystania z towaru konsumpcyjnego, gdyż w następstwie wady prawnej umowy sprzedaży nie wywołała ona skutku rozporządzającego, tzn. nie przeszła na kupującego własność rzeczy. Obowiązek zbadania, czy pojazd nie ma sfałszowanych numerów identyfikacyjnych, tj. czy nie został skradziony, spoczywa na komisancie, skoro ma dostarczyć konsumentowi towar zgodny z umową. Sprzedawca nie może zwolnić się od odpowiedzialności przez wykazanie, że zaproponował kupującemu zbadanie towaru, a ten odmówił tego dokonać.
• Ponieważ sprzedawca jest obowiązany wydać kupującemu wraz z towarem konsumpcyjnym wszystkie elementy jego wyposażenia, niewydanie ich naraża sprzedawcę na realizację przez konsumenta (kupującego) uprawnień z tytułu niezgodności towaru z umową.
• Sprzedawca nie wydał kupującemu instrukcji obsługi urządzenia w języku polskim.
• Samochód ma wcześniejszą datę produkcji niż ujawniona w dowodzie rejestracyjnym lub ma przebite numery podwozia czy numery nadwozia i pochodzi z kradzieży.
• Buty nie nadają się do celu, w jakim się ich zwykle używa, jeśli podeszwy odkleiły się po 3 dniach ich używania.
• Uznać należy, że płaszcz „przeciwdeszczowy”, który przepuszcza wodę. nie posiada właściwości, jakie powinny cechować towar tego rodzaju oraz o jakich zapewniał sprzedawca lub producent.
• Jeśli wskazany jest na towarze konsumpcyjnym (na opakowaniu) termin jego przydatności do użycia (spożycia), to utrata przez towar w tym terminie przydatności pozwala domniemywać, że przyczyna zaistniałej niezgodności towaru z umową tkwiła w towarze w chwili jego wydania.
• Niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową obejmuje braki ilościowe towaru (np. gdy na opakowaniu znajduje się informacja o ilości towaru), dostarczenie towaru innego niż umówiony oraz wadliwość opakowania towaru czy opakowanie w sposób sprzeczny z umową.