Przepisy prawne: najważniejsze zmiany IX 2012

Przeczytaj także: Zmiana ustawy o cudzoziemcach

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE CHORÓB ZAKAŹNYCH

W dniu 3 września 2012 r. weszła w życie ustawa z dnia 13 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. 2012 r., poz. 892), którą:

• określono zasady prowadzenia dochodzenia epidemiologicznego przez Państwową Inspekcję Sanitarną;
• zdefiniowano podmioty, które są uprawnione do przetwarzania danych osobowych pozyskanych w związku ze sprawowaniem nadzoru epidemiologicznego lub zapobieganiem oraz zwalczaniem zakażeń i chorób zakaźnych;
• doprecyzowano zasady stosowania przymusu bezpośredniego w czasie interwencji medycznej wobec osoby, co do której istnieją podejrzenia o zakażeniu lub zostały rozpoznane zakażenie lub choroba zakaźna.

ZNIESIENIE OPŁAT WIZOWYCH

W dniu 15 września 2012 r. weszła w życie umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zniesieniu opłat za wydawanie wiz krajowych, podpisana w Przemyślu dnia 6 czerwca 2012 r. (M.P. z 2012 r., poz. 643), którą:

• zniesione zostały opłaty konsularne z tytułu wydawania wiz obywatelom Polski i Ukrainy;
• określono, że dla celów przedmiotowej umowy pojęcie wiza oznacza pozwolenie na wjazd na terytorium danego państwa – strony umowy, w przypadku gdy pobyt na tym terytorium ma trwać dłużej niż trzy miesiące i krócej niż jeden rok.

PRAWO PROBIERCZE

W dniu 22 września 2012 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2012 r. w sprawie wysokości opłat za czynności organów administracji probierczej oraz trybu ich pobierania (Dz. U. z 2012 r., poz. 998), którym:

• określono wysokość opłat za czynności organów administracji probierczej;
• określono, w jakich przypadkach opłata za czynności organów administracji probierczej pobierana jest z góry, a w jakich po dokonaniu czynności;
• wskazano informacje, jakie powinny znaleźć się w potwierdzeniu uiszczenia opłaty, wystawianym przez organy administracji probierczej.

ORZECZNICTWO SN

W dniu 10 marca 2011 r. Sąd Najwyższy (dalej „SN”) wydał wyrok, zgodnie z którym pozaumowna, niekorzystna i jednostronna zmiana warunków wynagrodzenia przez pracodawcę jest możliwa po uprzedzeniu równym okresowi wypowiedzenia, a nie konieczności zastosowania przez pracodawcę wypowiedzenia zmieniającego (sygn. akt II PK 245/2010, dalej „Wyrok”).

W Wyroku SN stwierdził, że pojęcie „przeniesienie” użyte w art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych, nie oznacza odwołania się do art. 42 Kodeksu pracy i konieczności zastosowania przez pracodawcę wypowiedzenia zmieniającego. SN stwierdził, że przepis ten ma zastosowanie jedynie w drodze analogii - w zakresie wynagrodzenia, co oznacza, że pozaumowna, niekorzystna i jednostronna zmiana warunków wynagrodzenia przez pracodawcę jest możliwa po uprzedzeniu, równym okresowi wypowiedzenia.

ORZECZNICTWO NSA

W dniu 3 stycznia 2012 r. Naczelny Sąd Administracyjny (dalej „NSA”) wydał wyrok, w uzasadnieniu którego uznał, że kopie faktur oraz rachunków dotyczących szkoleń pracowników i kierownictwa urzędu miejskiego, jak również szkoleń kierowników jednostek organizacyjnych miasta, stanowią informację publiczną (sygn. akt I OSK 2157/2011, dalej „Wyrok”).

W Wyroku NSA wskazał na szeroki charakter pojęcia informacji publicznej na gruncie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, które odnosi się do wszelkich spraw publicznych również także wtedy, gdy wiadomość nie została wytworzona przez podmioty publiczne, a jedynie odnosi się do nich. NSA zauważył, że faktury oraz rachunki dotyczące szkoleń, choć nie zostały wytworzone przez organ jednostki samorządu terytorialnego, to jednak odnosiły się do wydatkowania środków publicznych, przez co należy uznać, że dokumenty tego rodzaju zawierają informacje publiczne.

ORZECZNICTWO TS UE

W dniu 22 września 2011 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TS UE”) wydał kolejny wyrok dotyczący ochrony znaków towarowych i usług odsyłania w Internecie (sprawa C-323/09, dalej „Wyrok”).

W Wyroku TS UE przypomniał, że w przypadku używania przez osobę trzecią oznaczenia identycznego ze znakiem towarowym dla towarów lub usług identycznych z tymi, dla których znak towarowy jest zarejestrowany, właściciel znaku towarowego jest uprawniony do zakazania tego używania tylko wówczas, jeżeli może ono szkodzić którejś z pełnionych przez ten znak funkcji. Zdaniem TS UE, gdy reklama wyświetlana w Internecie w oparciu o słowo kluczowe (odpowiadające znakowi towarowemu cieszącemu się renomą) proponuje alternatywę w stosunku do towarów lub usług właściciela znaku towarowego cieszącego się renomą, to takie używanie jest co do zasady elementem zdrowej i uczciwej konkurencji w sektorze rozpatrywanych towarów lub usług. TS UE zaznaczył przy tym, że taka reklama jest elementem zdrowej i uczciwej konkurencji pod warunkiem, że nie oferuje zwykłej imitacji towarów lub usług właściciela znaku towarowego, nie powoduje osłabienia tego znaku lub nie działa na szkodę jego renomy i nie szkodzi funkcjom znaku towarowego.