Wypłata wynagrodzenia z opóźnieniem

Przeczytaj także: Wypłata wynagrodzenia za pracę po rozwiązaniu umowy

Wynagrodzenie powinno być wypłacane pracownikowi przynajmniej raz w miesiącu, nie później niż w ciągu pierwszych dziesięciu dni następnego miesiąca (art. 85 § 1 i 2 k.p.). Co do zasady, wynagrodzenie jest wypacane z dołu za pracę już wykonaną. Orzecznictwo Sądu Najwyższego dopuszcza jednak możliwość wypłaty wynagrodzenia z góry, jeżeli takie rozwiązanie zostało przewidziane w umowie o pracę lub regulaminie wynagradzania. (wyrok SN z 4 sierpnia 1999 r., I PKN 191/99).

Brak wypłaty wynagrodzenia, dokonanie wypłaty z opóźnieniem lub w nie pełnej wysokości bez wątpienia stanowi naruszenie obowiązków pracodawcy wobec pracownika. Z drugiej jednak strony zgodnie z art. 55 § 11 k.p. pracownik może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia, gdy pracodawca dopuszcza się wobec niego ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Z przywołanego przepisu wynika, że dla oceny zasadności rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia muszą zostać spełnione dwie przesłanki. Po pierwsze pracodawca naruszył podstawowy obowiązek wobec pracownika, po drugie naruszenie to miało charakter ciężki.

W takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a jeżeli umowa o pracę została zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy – w wysokości wynagrodzenia za okres 2 tygodni (art. 55 §11k.p.). Przez „ciężkie naruszenie obowiązków”, o którym mowa w art. 55 § 11 k.p. należy rozumieć naruszenie przez pracodawcę z winy umyślnej lub wskutek rażącego niedbalstwa obowiązków wobec pracownika, stwarzające realne zagrożenie istotnych interesów pracownika lub powodujące uszczerbek w tej sferze ( wyrok SN z dnia 10 listopada 2010 r. I PK 83/10).

Dlatego też, jak podnoszone jest w orzecznictwie, incydentalne, kilkudniowe spóźnienie z wypłatą wynagrodzenia nie może uzasadniać wypowiedzenia umowy przez pracownika z natychmiastowym skutkiem i żądania przez niego odszkodowania, w sytuacji, gdy nie było ono celowe i nie powtarzało się cyklicznie, jak również nie spowodowało uszczerbku dla pracownika i jego rodziny. Podobne stanowisko wyraził Sąd Najwyższy w wyroku 5 czerwca 2007 r., III PK 17/07, w którym stwierdził, że wypłata części wynagrodzenia jest również naruszeniem przez pracodawcę jego podstawowego obowiązku, ale nie zawsze jest to naruszenie ciężkie uzasadniające rozwiązanie umowy przez pracownika w trybie art. 55 § 11 k.p